The Manor: Zło czai się w domu spokojnej starości

Dom spokojnej starości to paskudne miejsce samo w sobie. Trafiają tam stare osoby (powinienem napisać seniorzy), którymi nie ma się kto opiekować. Horror The Manor (USA 2021) opowiada o jednej z takich placówek, w której grasuje tajemnicza, nadprzyrodzona istota. 

Judith Albright (Barbara Harshey - Damien, (Naznaczony, Naznaczony 2, Naznaczony: Ostatni klucz, Paradise Lost,  Jazda na kuli, 9. życie Louisa Draxa),  sama decyduje się na zamieszkanie w domu spokojnej starości, po udarze, który przeszła. nie chce być ciężarem dla córki i wnuka, nie chce by widzieli jak pogarsza się stan jej zdrowia. Wydaje jej się, że w tej placówce spokojnie spędzi starość, jednak szybko okazuje się, że tak nie będzie.

Damien powraca. Tym razem w serialu!

I to świetnym serialu. Muszę przyznać, że miałem wiele obaw i wątpliwości czy oglądać kontynuację kultowego dla mnie Omenu (oczywiście piszę o wersji oryginalnej z 1976.

Ale jakoś nie maiłem co oglądać i skusiłem się. I bardzo dobrze się stało. Każdy odcinek oglądany z przyjemnością, może bez jakiego "bania się", ale z dreszczami. I świetna końcówka. Tylko pozostało żałować, że to tylko 10 odcinków. Z fabuły wynika, że kontynuacja będzie. Ale z drugiej strony miłą niespodzianką byłoby jakby nie było i twórcy zostawili by nas z takim zakończeniem jakie widzieliśmy.

Twórcą serialu jest Glen Mazzara, znany m.in. z prac przy serialu Walking Dead.

Naznaczony II czyli wąż zjada swój ogon

Spodziewałem się o wiele więcej po tym filmie. Naznaczony bardzo mi się podobał. Druga część (Insidious: Chapter 2; USA 2013)  powiela pomysły pierwszej. 

Znowu mamy duży dom, znowu mamy tę samą rodzinę i znowu ktoś ją niepokoi. Znowu pojawia się kobieta w czerni, od początku zastanawiamy się w kogo wcieliło się zło. Oczywiście zastanawiamy się lub nie zastanawiamy się, bo Ci co pamiętają pierwszą część wiedzą to od razu. Ja pamiętałem średnio, ale szybko przypomniałem sobie, a raczej przypomniano mi, że zło może być tylko w jednej osobie. I znowu martwimy się jak przetrwa to rodzina. Boimy się, bo kto nie boi się horrorów, zwłaszcza jak główne role grają dzieci. A, że jest ich tutaj troje to ciary przechodzą trzy razy częściej niż gdyby było jedno 8-).

Naznaczony straszy do finału!

No tak, Naznaczony (Insidious USA, Kanada 2010) straszy do finału, później robi się śmiesznie...

Oglądałem Naznaczonego sam w pustym domu, po zmroku! Klimat więc świetny do horroru. I ten film rzeczywiście wciągał. Schemat oczywiście ten sam od lat. Rodzina przyjeżdża do nowego domu, tam okazuje się, że dom nie jest pusty jak myśleli. Ktoś tam mieszka, a zło czai się w mroku. Oczywiście brzmi to banalnie ale reżyserowi (James Wan - Stygian, Piła, Saw, Dead Silence) i scenarzyście (Leigh Whannell - Piła I - III, Saw, Dead Silence) udało się stworzyć świetny klimat. Zresztą zwykle gdy bohaterami horrorów są dzieci to przechodzą mnie ciary po grzbiecie i pojawia się  myśl - coby się  stało gdyby mój synek został opętany...

Jazda na kuli wg Stephena Kinga

Świetny film. Świetny klimat, który powoduje, że nie potrzebne są efekty specjalne i fajerwerki. Wystarczył dobry scenariusz i dobry reżyser, by "Jazdę na kuli" oglądało się z przyjemnością od początku do końca.

Ale nie ma się, co dziwić. Film wyreżyserował Mick Garris, specjalista od ekranizacji dokonań Stephena Kinga (tu wywiad dotyczący filmu). Film opowiada o młodym mężczyźnie, który na wieść o chorobie matki postanawia natychmiast jechać ją odwiedzić. Rezygnuje z biletów na atrakcyjny koncert i rusza stopem do rodzinnej miejscowości. Ma za sobą sporo przejść, bojąc się odejścia narzeczonej próbuje w urodziny popełnić samobójstwo.