Kronika Opętania przez Dybuka z Polski

Do filmów o opętaniach można pochodzić na dwa sposoby. Dla jednych to tylko filmy i wymysły scenarzystów, są jednak tacy co wierzą w opętania i egzorcyzmy. I tych ostatnich filmy takie mogą przerażać.

Ja należę do tych co wierzą w opętania. Zresztą jest oficjalnie uznawane przez Kościół Katolicki, który przecież ma swoich egzorcystów. Tak, że nie traktuję tego tylko jako fikcję filmową. Tym razem mamy do czynienie z opętaniem przez Dykubka - demona ze świata religii żydowskiej. Ale zacznijmy od początku...

Pierwsze sceny Kroniki Opętania (The Possession; USA, Kanada 2010) to duży dom i starsza kobieta. Atakuje ją demon ze starej, drewnianej skrzyni. Tutaj mamy do czynienia z szybką akcją, później już twórcy filmu stawiają na klimat. A przecież klimat w horrorach jest najważniejszy (no chyba, że oglądamy filmy typu Resident Evil czy Oszukać przeznaczenie)!

Nocna straż, czyli co się dzieje w nocy w kostnicy

Nocną straż widziałem kiedyś w oryginalnej, duńskiej wersji (Nattevagten - zwiastun tu). Pamiętam, że film zrobił na mnie wówczas spore wrażenie. Nie zastanawiałem się, więc gdy zobaczyłem amerykańską wersję.

Ten film, co prawda to może nie horror, ale scen w kostnicy może pozazdrościć Ole Bornedalowi (reżyser obu wersji) niejeden twórca filmów grozy.