Jak się domyślacie powieść toczy się w czasie lockdownu w Polsce spowodowanego epidemią koronawirusa. Akcja toczy się w Zakopanem, które autor świetnie zna, wiarygodnie więc przedstawia miejscowe zwyczaje i świetnie rysuje miejsca, w których toczą się opisywane wydarzenia. "Kwarantanna" to książka sensacyjna, w której możemy spotkać bohaterów innych książek Kalinowskiego, m.in. dziennikarkę Joannę Becker i policjanta komisarza Artura Koniecznego.
Właściwie nic nie wyróżnia tego filmu od innych tego typu. Chyba, że na plus. Jest dobrze nakręcony i nieźle zagrany więc ogląda się z przyjemnością, kibicując bohaterom, by nie zniszczyli swojego świata do końca.
Początkowo wydaje się śmiesznie głupi, ale z czasem widzimy, że wszystko wskazuje na to, że wszystkie opowiadane w filmie, wyreżyserowanym przez Jean-Christophe Meurisse, wątki skończą się tragicznie, chociaż w niektórych sprawiedliwości stanie się zadość.
Nie będę się więc skupiał na Odlocie, a raczej na programie wersji od line tegorocznego Splat! Zbyt dużo filmów krótkometrażowych, zbyt mało naprawdę dobrych horrorów. Zresztą, jak prześledzicie moje opisy filmów to to szybko zauważycie. Więcej filmów, które można byłoby spokojnie zaliczyć do jednej kategorii - WTF. Niby niezłe, człowiek nieźle się bawi, ale brakuje takich filmów, które zostały by w głowie na dłużej. Albo zrobiłyby piorunującej wrażenie.
11-minutowy Wąsacz to tragikomedia absurdów. Ponad 30-letni Freek (Henry Van Loon) sprząta dom po swoich rodzicach. Pewnego dnia odwiedza go przyjaciel z dzieciństwa...
Reżyserem i scenarzystą filmu jest Victoria Warmerdam.
Miriam (Madeleine Sims-Fewer - Operacja Avalanche) przyjeżdża ze swoim przyjacielem (Obi Abili) do domku jej siostry Grety (Anna Maguire) i jej męża Dylana (Jesse LaVercombe). Miriam najwyraźniej jest w kryzysie ze swoim partnerem. Opowiada o tym siostrze i jej mężowi. Kiedy wieczorem tylko Miriam i Dylan pozostają nad ogniskiem, mocno pijani, dochodzi między nimi do pożycia gwałtu.
Uff, to tyle na ten temat. Kolejną krótkometrażówką, która nie zrobiła na mnie szczególnego wrażenia był film: Słodka Mario, gdzie się podziałaś? (Sweet Mary Where Did You Go? Australia 2021).
Młody mężczyzna budzi się niespodziewanie w miejscu, którego nie zna. Wydaje nam się, że Demir (Gem Deger) jest pod wpływem narkotyków. Baa, jesteśmy tego pewni. W tym samym mieszkaniu, w którym budzi się nastolatek, jest także znany mu (skądś) mężczyzna i jego kochanka. Andrew (Austin Chunn), który jak się szybo okazuje jest filmowy idolem Demira - gwiazdą melodramatów erotycznych, zabija przyjaciółkę i jej ciało chowa w łóżku.
Tak zaledwie pięciominutowy filmik Tomasa Starka opisują organizatorzy Splata - W domu nad rzeką, której lament słychać wszem, mieszkał ojciec, jego córka i stwór o głowie psiej. Na podstawie ballady o morderstwie autorstwa Helen Adam.
Obejrzyjcie jeszcze zwiastun i zastanówcie się, czy warto poszukać całości.
Bull (Neil Maskell - Doghouse, The Lodger, Paintball, Król Artur: Legenda miecza, In Darkness, Mumia, Hiena) robi dla miejscowego gangusa Norma (David Hayman - Chłopiec w pasiastej piżamie, Totalna zagłada), z którego córką (Tamzin Outhwaite) jest też w związku i z którą ma syna. Niestety kobieta chce opuścić Bulla, znalazła sobie nowego partnera, chce też zabrać Bullowi dziecko.
Chyba niejedna osoba zastanawiała się zamawiając taksówkę, czy na pewno jest bezpieczna. Czy kierowca nie okaże się zboczeńcem, mordercą, złodziejem, albo kimś po prostu niesolidnym... Bohater filmu - Wojtek (Wojciech Brewiński) do tej pory nie miał takich obaw, ale pewnego dnia po seansie horrorowym u swojej przyjaciółki (Karolina Michalczewska), pod wpływem marihuany, daje się wkręcić, że kierowca Ubera (Rustám Aliérovt) może być mordercą..
Film nie bez powodu znalazł się w kategorii "WTF". Naprawdę organizatorzy Splata mają talent w wyławianiu takich perełek. Film jednego z największych oryginałów frików współczesnego kina Quentina Dupieuxa (Deerskin, Oko na delikwenta, Mordercza opona, Wrong, Zły glina) jest tak absurdalny, że wiele osób zastanawiałoby się czy oglądać go dalej już po kilkunastu minutach.
Czy to teledysk, czy animacja, filmik autorstwa Klaudii Ptasińskiej-Wajdy opowiada o niepełnosprawnej, mieszkającej z rodzicami w domu w lesie, dziewczynie, która odzyskuje władzę nad ciałem, gdy tajemnicze duchy lasu zaczynają swoją zabawę. Czy rodzice odkryją sekret córki? Zobaczcie sami.
Dastan (Daniar Alshinov), który lada chwilę ma zostać ojcem nie wytrzymuje złych nastrojów i wiecznych połajanek ze strony ciężarnej żony. Wykańcza go walka o imię dla dziecka.
Film Varuna Ramana i Toma Hancocka trwa zaledwie cztery minuty ale dajemy się mocno wkręcić w rozważania drzwo-człowieka, czy też człowieka-drzewa. W tej roli słyszymy głos Daniel Campbella. Wczuwamy się w jego strach związany z tym co się stało i staramy się odpowiedzieć na kluczowe pytania. Czy to nam się uda?! Koniecznie obejrzyjcie.
A przecież, gdy człowiek strzela, to Pan Bóg kule nosi, a zaraz, zaraz ... w tym filmie Kamila Wójcika (na ubiegłorocznym Splacie mieliśmy okazję oglądać jego Psotnika) chyba tak nie jest, bo pojawia się w nim rogata postać... Ten pokaz nie mógł się więc dobrze skończyć... I cała historia też nie może się dobrze skończyć...
Niespełna 7-minutowy film wyreżyserowała (i scenariusz napisała) Joanna Tsanis (Żałoba, Imagine a World). Robi wrażenie, ale jakoś na długo nie zostaje w pamięci.
Krótkie spotkanie zmienia życie wilkołaka. Hmm, tak wyczytałem w opisie filmu na stronie organizatora, bo sam za wiele z tego 4-minutowej produkcji autorstwa Conalla Pendergasta (A Friend of The Deevil, Killl them all).
Ale, jakie to będzie odkrycie? Kto zabija ptaki?! Tego Wam nie napiszę. Musicie zobaczyć sami - film, który wyreżyserowali Sophie Mair i Dan Gitsham, znajdziecie w katalogu Splat! Film Fest 2021.
Akcja filmu rozgrywa się w tytułowym Parku rozrywki. Do produkcji George A. Romero (Świt żywych trupów, Dzień żywych trupów, Ziemia żywych trupów, Creepshow 2, Opowieści z ciemnej strony, Diary of the Dead, Survival of the Dead, Diabelska maska, Mroczna połowa, Noc żywych trupów) i scenarzysta Walton Cook (Szaleńcy) zatrudnili zawodowego aktora Lincoln Maazel (Martin), wolontariuszy, którzy zajmują się opieką nad osobami starszymi oraz samych seniorów.
Brr, robi wrażenie widok noża zagłębiającego się w pomidorka. Aż się człowiek zastanawia, czy nie powinien rzucić jedzenia pomidorów 8-)
Autorem filmu, trwającego niecałe 11 minut, jest debiutujący samodzielnie Cyprien Nozières. Dobranoc mały pomidorku możecie zobaczyć na Splat! Film Fest.
Norman Graysmith (debiutujący, jako aktor Jared Rogers) jest dziennikarzem, który szuka tematu pozwolącego mu zaistnieć w światowych mediach.
Krewni pisarza mają wobec niego swoje plany, m.in. siostra chce, by został pochowany niezwykle uroczyście, była żona chce zjednoczyć rodzinę, syn planuje zostać znanym literatem. List napisany przez pisarza przed śmiercią daje szanse na pogodzenie skłóconej rodziny, wszystko jednak psuje radyjko wsadzone do trumny, które wybucha w czasie kremacji.
To jeszcze film obejrzany przed rozpoczęciem Splat! Film Fest 2021, ale nie zdążyłem go wcześniej opisać. Tak już mam, że nagrywam różnego rodzaju produkcje klasy Z lub S z telewizji i od czasu do czasu oglądam te swoje zbiory.
Film wyreżyserował i główną rolę zagrał Piotr Trojan, znany m.in. z głównej roli w filmie 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy oraz filmów Proceder i Hiacynt, czy seriali Król i Rojst. Film, jak na krótki metraż całkiem długi - trwa ponad 25 minut.
Wstrząsający to, chociaż zaledwie 14-minutowy film, w dobie, gdy imigranci pukają do bram Europy, a ta zatrzaskuje im niemal wszystkie drzwi do godnego życia. Los imigrantów porusza serca wielu z nas, ale wielu uważa, że powinni wracać tam skąd przybyli, nie patrząc na sytuacje w ich krajach, tocząc się wojny, prześladowania, czy głód.
Pierwsza scena, młoda kobieta (Anna Grycewicz - Kler, Konwój, Paradoks), jedzie samochodem z synem (Borys Bartłomiejczyk - Supernova). Najwyraźniej bardzo się śpieszą, jednak auto gaśnie w środku lasu. Ewa z dzieckiem pędzą do domu, żeby zdążyć przed zmrokiem. Czujemy, że jeśli nie zdążą, stanie się coś bardzo złego...
Ruby (Emilia Jones - Piraci z Karaibów: Na nieznanych wodach, Ghostland, Osad) towarzyszy rodzicom i bratu niemal na każdy kroku i na bieżąco pomaga w kontaktach ze słyszącym otoczeniem. Pewnego dnia jednak zapisuje się do szkolnego chóru, a nauczyciel muzyki (Eugenio Derbez - Geostorm) odkrywa w niej wielki talent do śpiewania.
Dwóch młodych mężczyzn jedzie nocą na Marsz Równości. Po drodze muszą zatrzymać się na stacji benzynowej żeby zatankować. Nie wybierają jednak jakiejś sieciówki przy ruchliwej drodze, a leżący na uboczu punkt, gdzie wszystko jest przeterminowane i nie można płacić kartą...
Grupa młodych ludzi wybiera się na nocną przejażdżkę. Kiedy natrafiają na roboty drogowe wybierają objazd prowadzący przez las. Oczywiście to nie może się dobrze skończyć. Po tym jak uczestniczą w stłuczce postanawiają szukać pomocy. Przynajmniej w tym filmie jest jeden bohater, który ostrzega swoich przyjaciół, że to musi się źle skończyć. Co z tego skoro nikt jej nie słucha...
Kto nas w skrytości ducha nie boi się, że kiedyś wpadnie w katatonię, a krewni myśląc, że umarł pogrzebią go żywcem. Nie jest to taka rzadka obawa, a niektórzy życzą sobie, by do trumny włożono im telefon komórkowy. Swoją drogą wyobrażacie sobie, że otrzymujecie połączenie z takiego numeru?!
Bohater pierwszej części szeryf policji Martin Brody (Roy Scheider - Szczęki 2, 2001: Odyseja kosmiczna, Dracula 2: Odrodzenie, Dracula 3: Dziedzictwo, Punisher), po dramatycznych wydarzeniach i pokonaniu superrekina zostaje człowiekiem roku, po kilku latach dalej żyje w poczuciu zagrożenia.
Serial rozpoczyna się od sceny, w której młody chłopiec ucieka przed ojcem. Nie udaje mu się i rozszalały mężczyzna wrzuca dziecko do dołu i chce zasypać. Sam jednak zostaje zastrzelony przez żonę.
Pamiętacie tę sytuację, jak Ripley, Newt, Hicks i inni barykadują się przed obcymi w bazie na planecie LV-426 i na czujnikach ruchu sprawdzają zbliżających się obcych. W pewnym momencie widzą, że znajdują się oni już tuż, tuż, a nawet przekraczają granice obronne, chociaż zupełnie ich nie widać.
Gdybym tylko miał na tyle siły żeby wyłączyć telewizor, naprawdę oszczędziłbym sporo czasu, który warto byłoby przeznaczyć na obejrzenie czegoś innego lub poczytanie. Niestety mam taką wstydliwą przypadłość, że filmy oglądam do końca, podobnie jest z czytaniem książek.
Film rozpoczyna się od ucieczki Isabel Aretas (Kate del Castillo - Visitantes) - baronowej meksykańskiego kartelu narkotykowego, a raczej żony zabitego barona, z więzienia. Kobieta jest żądna zemsty i zleca swojemu synowi Armando (Jacob Scipio) przejęcie interesów ojca i zabicie wszystkich tych, którzy przyczynili się do jego śmierci oraz jej uwięzienia.
Issachar (Maxi Delmelle) i Zabulon (Harpo Guit) do najmądrzejszych nie należą. Całe dnie spędzają na szukaniu rozrywek, a gdy są głodni nie widzą w problemu w przeszukaniu śmietnika w poszukiwaniu jedzenia. Wcześniej w domu przygotowują na patelni ludzkie odchody. I nie jest to jedyny fekalny humor w tym filmie. Mamy też nekrofilię i zoofilię.
Film Bryana Singera (X-Men, X-Men 2, X-Men: Przeszłość, która nadejdzie, Superman-Powrót, The Gifted: Naznaczeni) ze scenariuszem Simona Kinberga (Fantastyczna czwórka, Jumper, Star Wars: Rebelianci, X-Men: Mroczna Phoenix, X-Men: Ostatni bastion, X-Men: Przeszłość, która nadejdzie, Strefa Mroku) opowiada o najbardziej niebezpiecznym mutanci - Apocalypse (Oscar Isaac - Gwiezdne wojny: Ostatni Jedi, Gwieznde wojny - Skaywalker. Odrodzenie, Gwiezdne wojny: Przebudzenie mocy, Annihilation, Sucker Punch, Ex Machina, Diuna).
Na kilka filmów wybrałem się w tym roku do Wrocławia, zachwycony ubiegłorocznym zestawem filmów, przygotowanych przez organizatorów. Wybraliśmy z Muchem trzy filmy, które obejrzeliśmy jednego dnia w piątek.
Nie lubię tego typu filmów, działają na mnie bardzo przygnębiająco, temat bardzo mocno zgłębiłem czytając książki i słuchając w radiowym archiwum wspomnień więźniów niemieckich obozów zagłady.
Ponieważ jednak ochotników jest za mało, do oddziałów wysyłanych w przyszłość kandydaci wybierani są drogą losową. Niewielu wraca, chociaż są tacy, co na trwającą tydzień misję ruszają po raz kolejny.
Stan oblężenia to jeden z wielu filmów o terroryzmie. Powstał jeszcze przed zamachami z 11 września. Ale ma to coś, co spowodowało, że lubię produkcję Edwarda Zwicka oglądać kiedy jest okazja w telewizji. Po pierwsze wciągająca fabuła, po drugie dobra rola (jednego z moich ulubionych aktorów) Denzela Washingtona (Księga ocalenia, W sieci zła, Zabójcza perfekcja, Bez litości, Bez litości 2, Deja vu), w roli szefa nowojorskiego oddziału FBI i nieoczywistość scenariusza.
See to opowieść o świecie postapokaliptycznym, gdzie niemal wszyscy pozostali przy życiu ludzie są niewidomi. Żyją w średniowiecznych warunkach i muszą nieustannie walczyć o życie. Co nie jest łatwe dla osób niewidzących. Samo codzienne życie w tych warunkach jest ciężki, jak nam się wydaje, a co dopiero walka.
Film w reżyserii Bobby Millera (The Masters Cleanse) i ze scenariuszem, który napisał Scott Lobdell (Śmierć nadejdzie dziś) nawiązuje do tych produkcji sprzed lat, jest nakręcony w konwencji produkcji z lat 80. i 90. Pewnego dnia w pobliżu małej miejscowości w USA spada statek kosmiczny.
I sam nie wiem dlaczego. Bardzo dobre rysunki, niezła historia, ale czegoś mi zabrakło.
Serial opowiada alternatywną historię o ty, co by się stało, gdyby Niemcy i Japonia wygrały II wojnę światową. Okazuje się, że Ameryka Północna zostaje podzielona między III Rzeszę i Cesarstwo Japonii.
Maria (Naomi Watts - Dzieci kukurydzy 4, Dziwna planeta, The Ring, Ring 2, King Kong, Seria Niezgodna: Wierna, Zbuntowana, Dom snów) i Henry (Ewan McGregor - Doktor Sen, Piękna i Bestia, Wyspa, Czerwony punkt, Nocna straż, Gwiezdne wojny 1-3, Ptaki nocy (i fantastyczna emancypacja pewnej Harley Quinn ) z trójką synów spędzają święta Bożego Narodzenia w luksusowym hotelu, kiedy w nadbrzeże uderza gigantyczna fala.
Może, jako horror o zombie film Sang-ho Yeon (Stacja Seul, Psychokineza, Express Zombie, Hellbound) nie jest zły, ale jako kontynuacja świetnej produkcji tego samego reżysera z 2016 to niestety mocne rozczarowanie.