"Nieznajomi" - kolejna świetna powieść Deana Koontza. On praktycznie nie pisze słabych książek, ale ta jest jedną z najlepszych jakie ostatnio czytałem!
Ta książka jest świetnym materiałem na film, sprawny scenarzysta potrzebowałby pewnie niewiele czasu żeby przerobić ją na scenariusz. Swoją drogą chyba przegapiłem wydanie pierwszej tej powieści, napisanej przez Koontza w 1986 roku. Dobrze, że Albatros zdecydował się na drugie 8-).
Książka opowiada o grupie ludzi, u której niespodziewanie pojawiają się tajemnicze wspomnienia i nadnaturalne zdolności, np. uzdrawianie. Wszystkich ciągnie do pewnego motelu w stanie Nevada. Wspólnie zaczynają się zastanawiać nad przyczynami tych zdarzeń. Łączą je z tajną bazą amerykańskiego wojska w pobliskich górach. Czy doszło do toksycznego wycieku lub eksperymentów biologicznych? A może wyjaśnienie jest jeszcze bardziej tajemnicze?
Opis: Rok 1595, właśnie zakończyła się wojna pomiędzy Szwecją i Rosją. Bohaterowie opowieści to dwaj bracia, Szwedzi, Knut (Tommi Eronen) i Erik (Ville Virtanen) . Należą do komisji wyznaczającej powojenną granicę między państwami, przebiegającą przez bagienne tereny dzisiejszej Finlandii. Erik to twardy żołnierz, weteran wielu walk, który na wojnie zabijał i widział już każde okrucieństwo. Knut jest kartografem, człowiekiem bardzo wrażliwym, nie dostosowanym do okrutnych reguł rządzących współczesnym mu światem. Obaj skrywają mroczną tajemnicę. W przeszłości Erik pozostawił zamkniętą w ziemiance dziewczynkę, a jego brat mimo obietnic jej nie uwolnił. Skazali ją tym samym na pewną śmierć. Noszą teraz w sercach brzemię tego grzechu…
Cytat: „Podobnie jak Andriej Tarkowski, Annila prezentuje chłodne i pozbawione życia środowiska, tworząc specyficzną atmosferę. Lecz ma również na planie znakomitych aktorów, potrafiących tchnąć życie w bohaterów”, Daily Film Dose
Warto wiedzieć: Skandynawia i Finlandia jeszcze kilka lat temu nie istniały na światowym panteonie grozy. Tymczasem fakty są zaskakujące: w 2006 roku powstał w Norwegii „Cold Prey”, który pokazywaliśmy na pierwszym Horrorfestiwalu i który zdobył wiele nagród na całym świecie. Dwa lata później Finowie zrealizowali znakomity horror„Dark Floors”, będący najdroższym filmem w historii ich kinematografii. W tym samym roku Szwedzi wyprodukowali wampiryczny „Pozwól mi wejść”, dzieło w stylu „Martina” George’a A. Romero, które wygrało tegoroczny festiwal w Brukseli. Powstała też „Sauna”, uważana za jeden z ciekawszych filmów gatunku ostatnich lat. W Brukseli otrzymała nagrodę publiczności.
Opis: Agent specjalny Peter Strahm nie żyje, a detektyw Mark Hoffmann (Costas Mandylor) stał się niepokonanym następcą Jigsawa (Tobin Bell). Jednak, kiedy FBI zbliża się do Hoffmanna, jest on zmuszony do uruchomienia nowej śmiercionośnej gry, a wielki plan Jigsawa wreszcie zostaje zrozumiany…
Cytat: “Dojdzie kilku nowych bohaterów. Film będzie też dużo brutalniejszy niż poprzednie pięć części. To może być, jak dotąd, najlepszy scenariusz”, producent Mark Burg
Warto wiedzieć: Tym razem reżyserskie stery przy nowej „Pile” powierzono Kevinowi Greutertowi, który był montażystą poprzednich części. Pieczę nad projektem od samego początku sprawuje firma Twisted Pictures. Wszystko więc pozostaje w rodzinie i pewne jest, że scenarzyści, nieco podobnie jak w przypadku George’a Lucasa i jego Gwiezdnej Sagi, otrzymali wytyczne, co mogą opisywać, a czego nie mogą. Pierwsza część Piły nie przebiła rekordowego„Blair Witch Project” ani „Halloween”, jeśli chodzi o proporcje uzyskanych dochodów w stosunku do wysokości budżetu, ale i tak lokuje się w czołówce wszech czasów. Film kosztujący nieco powyżej miliona dolarów zarobił w samych tylko USA ponad 55 mln! Rekordowa część druga prawie 90 mln, a trzecia – 80 mln. Potem seria wytraciła nieco impet, aczkolwiek takie stwierdzenie brzmi nieco niestosownie w zestawieniu z faktem, że „Piła 5” zarobiła w USA 55 mln dolarów przy zaledwie dziesięciomilionowym budżecie. Cały czas jest to najbardziej regularna, najbardziej dochodowa seria horrorowa na świecie.
Opis: Dwójka bohaterów, to miłośnicy literatury i jednocześnie wielcy pechowcy. Właśnie zdiagnozowano u nich raka. Obaj zgłaszają się na ochotnika jako króliki doświadczalne do testowania nowej terapii w ośrodku medycznym kierowanym przez szalonego doktora Cruise’a (Bret McKenzie). Podczas weekendu klinika zostaje zamknięta, a jednocześnie leki zaczynają działać, w wyniku czego dwójka nieszczęśliwych „pacjentów” zaczyna doznawać niezwykłych wizji. Niepewni tego, gdzie zaczyna się rzeczywistość, podejmują desperacką próbę wydostania się z ośrodka doktora Cruise, a także poznania jego mrocznego sekretu…
Cytat: „ czy Fani horroru, znający wczesne filmy Petera Jacksona, takie jak „Bad Taste”„Frighteners”, będą się tu świetnie bawili”, Suite101
Warto wiedzieć: Flight of the Conchords to nazwa komediowego duetu muzycznego z nowozelandzkiego Wellington. Na swoim koncie mają m.in. nagrodę Grammy oraz BBC Radio Series. Obaj członkowie Flight of the Conchords, Bret McKenzie i Jemaine Clement, byli siłą sprawczą przy powstawaniu „Diagnosis Death”. W jednej z ról w „Diagnosis: Death” wystąpił również Bryce Campbell, nowozelandzki twórca pracujący przy takich, kultowych już dziś, filmach Petera Jacksona: „Forgotten Silver” i „Przerażacze”. W „Diagnosis: Death” nie należy oczekiwać soczystego gore, ale ta czarna komedia z elementami czystego horroru, posiada wspaniałą cechę: rozluźnia i jako film otwierający Horrorfestiwal.pl przygotuje widzów na to, co czekać ich będzie podczas kolejnych seansów.
Filmy pokazywane na festiwalu będą oceniane przez jury złożone z uznanych specjalistów gatunku pod przewodnictwem Andrzeja Kołodyńskiego. Dla najlepszego zdaniem jury filmu przewidziana jest główna nagroda festiwalu „Złota Czaszka”. Złota Czaszka jest główną nagrodą Horrorfestiwal.pl, Podczas pierwszej edycji za najlepszy film jury uznało "Krzesło diabła" (Devil's Chair) Adama Masona.
Podczas drugiej edycji wyróżniony został "Stuck"Stuarta Gordona, reżysera legendarnego "Re-Animatora", pokazywany ekskluzywnie na naszym festiwalu. Film został uznany za "perwersyjnie zabawny" i jednocześnie łamiący wiele schematów gatunku.
Program Horrorfestiwal.pl 2009:
Dzień 1 – 22 października (czwartek), Start: 20:00 Diagnosis: Death The Best Of Horror Shorts – blok filmów krótkometrażowych:
- Head to Love (2009, USA, reż. Van Kassabian, 20min)
- Night of the Hell Hamsters (2006, Australia, reż. Paul Campion, 16 min)
- Das Floss (2004, Niemcy, reż. Jan Thuring, 9 min)
- Virtual Dating (2009, Belgia, reż. Katia Olivier, 16min)
- Eel Girl (2008, Australia, reż. Paul Campion, 5min)
- Velgunzer (2008, USA, reż. Bradford Schmidt, 14 min)
- Brother's Keeper (2008, Holandia, reż. Martijn Smits, 15 min)
- Das Zimmer (2009, Niemcy, reż. Nik Sentenza, 13 min)
- Mavela (2008, Hiszpania, reż. Manuel Arija de la Cuerda, 18min)
Piła 6 – Premierowo!
Dzień 2 – 23 października (piątek), start 20:00: Sauna Open Graves Visions
Dzień 3 – 24 października (sobota), start: 22:00: Dying Breed My Name is Bruce Trailer Park of Terrors
Wszystkie filmy z wyjątkiem “Piła 6” grane są z nośnika DVD.
Bilety oraz karnety na Horrorfestiwal.pl 2009 do nabycia w kasach kin od 1 października 2009.
Data: 22-24 października 2009 Lokalizacja: kina sieci Multikino i Silver Screen w 13 miastach w Polsce: Bydgoszcz, Gdańsk, Gdynia, Koszalin, Kraków, Łódź, Poznań (Strefa 51), Rybnik, Szczecin, Warszawa (Ursynów i Złote Tarasy), Włocławek, Wrocław (Arkady i Pasaż) oraz Zabrze Ceny biletów: na jeden dzień festiwalu: 20 zł normalny, 17 zł dla posiadaczy karty lojalnościowej Multikinomaniaka,
Ceny karnetów: 49 zł normalny i 39 zł dla posiadaczy karty lojalnościowej Multikinomaniaka
Sprzedaż biletów: Bilety i karnety do nabycia tylko w kasach kin Multikino i Silverscreen Gdynia i Łódź. Karnety oraz bilety w sprzedaży od 1 października 2009.
Oficjalna strona festiwalu: www.horrorfestiwal.pl
Wrzesień to nie był dla mnie dobry miesiąc do oglądania czy czytania horrorów. Wybaczcie więc posuchę na blogu. Starałem się nadrobić doniesieniami o Festiwalu Horrorów.
Nie mam ostatnio czasu (i chęci) na oglądanie filmów, to chociaż śledzę przygotowania do tegorocznego Horror Festiwalu. Na blogu organizatora Piotra Mańkowskiego można przeczytać o ostatnim filmie, który wybrano.
Mamy garść nowych informacji o tegorocznym Horror Festiwalu. Programu jeszcze nie ma, ale wiemy gdzie, kiedy i za ile.
Data: 22-24 października 2009
Lokalizacja: kina sieci Multikino i Silver Screen w 13 miastach w Polsce: Bydgoszcz, Gdańsk, Gdynia, Koszalin, Kraków, Łódź, Poznań, Rybnik, Szczecin, Warszawa, Włocławek, Wrocław oraz Zabrze
Dawno nie oglądałem żadnego azjatyckiego horroru z długowłosymi zmorami i jakoś się odzwyczaiłem... A tu Wymarzony rejs przyniósł niespodziewanie dreszczyk emocji.
To kolejny film z cyklu Mistrzów Horroru. Jakże inny niż opisywany wczoraj Czarny kot. Ale nie może też być inaczej skoro za reżyserię się wziął Norio Tsuruta znany z Kręgu 0 i Wizji, czyli klasyk azjatyckiego horroru. Scenariusz powstał na podstawie opowiadania innego znanego twórcy - pisarza Koijego Suzuki (autora Kręgu i Dark Water). I jeszcze jedna osoba - jeden z głównych bohaterów - grany jest przez Roya Ishibashiego znanego m.in. z Klątwy 1 i Klątwy 2.
Edgar Allan Poe nie miał łatwego życia. Czy ktoś z Was zastanawiał się, w jaki sposób wpadał na pomysły swoich powieści? Co go inspirowało? A może był chory psychicznie??
Takie naszły mnie pytania po obejrzeniu "Czarnego Kota"Stuarta Gordona na podstawie opowiadania E.A. Poe. Wiem, wiem. Pewnie obejrzeliście już dawno kolejny z filmów cyklu Masters of Horror. Mi dane było dopiero dzisiaj. To drugi film Gordona (znanego ze słynnego Re-Animatora) w tym cyklu. Wcześniej pisałem już o "Koszmarze w domu wiedźmy", który powstał na podstawie powieści innego mistrza horroru H.P. Lovecrafta.
Nie jestem jakimś szczególnym znawcą twórczości Stephena Kinga. Dodatkowo wolę jego wcześniejsze dokonania typu Carrie, Miasteczko Salem, Smętarz dla zwierzaków czy Christine i To. Ale ubiegłoroczny tom opowiadań przeczytałem z przyjemnością.
Poprzedni zbiór opowiadań Kingwydał siedem lat temu. Nic, więc dziwnego, że fani jego twórczości czekali z niecierpliwością.
Tom otwiera "Willa" (wbrew pozorom to nie jakiś wypasiony dom, a imię dziewczyny). Bardzo dobre opowiadanie o pasażerach pociągu, którzy po katastrofie składu czekają na nowe połączenie.
Nie będę się zbytnio rozpisywał! Węże w pociągu to straszny shit i radzę Wam unikać tego filmu. Szkoda czasu.
Reżyserem tego filmu jest Peter Mervis, twórca także innych horrorów, m.in. When a Killer Calls, Dead Men Walking. Nie widziałem ich, no cóż, chyba gorsze od Węży już nie mogą być...
Piotr Mańkowski na swoim blogu pisze o kolejnych filmach, które będziemy mogli zobaczyć na tegorocznym Festiwalu Horrorów!
Ciekawie zapowiada się animowana niemiecka krótkometrażówka Jana Thuringa“Tratwa” (Das Floss) z 2004 roku. Jest to opowieść o dwóch rozbitkach, którzy płyną na tratwie.
Spodziewałem się czegoś innego. Ale ten film dosyć mocno mnie poruszył. Jedna z lepszych produkcji w tym roku, choć czy to na pewno horror?
Młoda psychiatra Jane Morton (w tej roli Clarice Van Houten) po przejściach (trauma po śmierci synka, który się utopił) przyjeżdża do małej irlandzkiej wsi położonej na wysepce. Ma zbadać 15-letnią Dorothy Mills (Jenn Murray) podejrzaną o zabicie dziecka, którym się opiekowała. Na zlecenie sądu lekarka ma wydać opinię na temat stanu zdrowia psychicznego dziewczynki. Już pierwsze godziny na wyspie są dla lekarki dramatyczne.
Alfabetyczny morderca to nie jest horror. Raczej dreszczowiec, pretekstem do opisania go na tym blogu jest wiele scen, w których głównej bohaterce pojawiają się duchy dzieci.
Prawdziwe zjawy to jednak raczej nie są. Główna bohaterka - policyjny detektyw Megan Paige (w tej roli Eliza Dushku znana z seriali: Buffy: postrach wampirów, Anioł Ciemności czy filmu Incubus) wpada w obsesję. Chce koniecznie odnaleźć seryjnego zabójcę, który zabija dzieci. Obsesyjne szukanie zabójcy kończy się próbą samobójczą. Po dwóch latach Megan wraca do pracy w biurze, ale kiedy Alfabetyczny zabójca znowu uderza, postanawia pomóc!
Oryginału Wes Cravena z 1972 roku nie widziałem. Przyznaję bez bicia. Ale nowa wersja Ostatniego domu po lewej jest świetna!
To jeden z tych filmów, których oglądanie męczy fizycznie. Okrutne sceny zabijania czy gwałtu są bardzo realistyczne. Nie ma wytchnienia, w kinie nie można włączyć pauzy, iść odsapnąć i po chwili wrócić do oglądania. Od samego początku wiemy, że dwie młode dziewczyny spotka coś złego, coś bardzo złego. Nawet nie mamy czasu by zastanawiać się, po co idą za obcym, młodym mężczyzną do motelu, gdzie rzekomo ma mieć marihuanę. Później już jedna okrutna scena goni następną, aż do krwawego finału. Film pokazuje jak para dobrych, wydaje się ludzi (on lekarz, ona nauczycielka), doprowadzona jest do tego, że brutalnie zabija oprawców swojej zgwałconej córki.
Moją uwagę na ten filmik zwrócił Łukasz z 5 Władzy. Cóż trzeba przyznać, że Bagman to gratka dla amatorów ostrego gore.
Fabuła jest dosyć niejasna. W każdym razie na miejscu porachunków gangsterskich pojawia się tajemnicza postać z papierową torbą na głowie - BAGMAN. Gangsterzy ruszają do ataku, a tu niespodzianka. Bagman jest wyposażony w różnego rodzaju broń białą. A jak nie starcza broni białej to doskonale wykorzystuje do ataku... parasol! Krew tryska litrami, siekiery służą do obcinania rąk, dłoni, nóg, są wbijane w plecy, pośladki i głowy. I tak przez 10 minut! Nie polecam tym, którzy czują obrzydzenie do krwi. Można szybko stracić apetyt i nie zjeść najbliższego posiłku.
Świetny film. Świetny klimat, który powoduje, że nie potrzebne są efekty specjalne i fajerwerki. Wystarczył dobry scenariusz i dobry reżyser, by "Jazdę na kuli" oglądało się z przyjemnością od początku do końca.
Ale nie ma się, co dziwić. Film wyreżyserował Mick Garris, specjalista od ekranizacji dokonań Stephena Kinga(tu wywiad dotyczący filmu). Film opowiada o młodym mężczyźnie, który na wieść o chorobie matki postanawia natychmiast jechać ją odwiedzić. Rezygnuje z biletów na atrakcyjny koncert i rusza stopem do rodzinnej miejscowości. Ma za sobą sporo przejść, bojąc się odejścia narzeczonej próbuje w urodziny popełnić samobójstwo.
Nazwisko Dario Argento zachęca do obejrzenia każdego filmu, który wychodzi spod jego rąk. Ale Inferno to naprawdę dramatyczna pozycja. Nudna, naiwna i niestraszna.
To druga część trylogii Trzech Matek (pierwsza część to Suspiriaz 1977 roku, ostatnia Matka płaczących z 2007). Argentowyreżyserował ją w 1980 roku. Główna bohaterka Rose Elliot (w tej roli Irene Miracle - m.in. Pociąg tortur, W cieniu Kilimandżaro, Nick Knight, Obserwatorzy II i Władca lalek) poznaje tajemniczą opowieść sprzed lat o Trzech matkach, które mają być uwięzione w Rzymie, Nowym Jorku i Freiburgu.
"Nieznajomi" - kolejna świetna powieść Deana Koontza. On praktycznie nie pisze słabych książek, ale ta jest jedną z najlepszych jakie ostatnio czytałem!
Posty
