Gra Endera: Dzieci kontra kosmici

Aż dziw, że ten film mi umknął i zobaczyłem go dopiero sześć lat po premierze. Gra Endera (Ender's Game USA 2013) to naprawdę niezła produkcja. Trudno było oczekiwać, że dorówna książce, bo to jednak kultowa pozycja. 

Pamiętam książkę Orsona Scotta Carda. Czytałem ją jakoś na przełomie lat 80 i 90. XX wieku. Zrobiła na mnie wtedy wielkie wrażenie. Teraz po latach obejrzałem ekranizację w reżyserii Gavina Hooda (X Men: Geneza - Wolverine) i zrobiła na mnie niezłe wrażenie i zachęciła do sięgnięcia do książki po raz kolejny. Niestety podczas którejś z przeprowadzek we Wrocławiu oddałem ją wraz z całą kolekcją książek science fiction, ale z przyjemnością ją kupię.  

Elizjum: świat podzielony na biednych i bogatych

Kolejny film o Ziemi po katastrofie. W Elizjum (USA 2013) bogaci żyją na luksusowej stacji orbitalnej korzystając z wszystkich luksusów, a biedni na zniszczonej Ziemi, w przeludnionych miastach, bez dostępu do pomocy medycznej, ratującej życie. 

Pewnego dnia jednak pojawia się szansa na zmiany. Nasz główny bohater - Max (Matt Damon - Interstellar,  Contagion, Dogma, Medium, Władcy umysłów, Niepoczytalna, Marsjanin, Nieustraszeni bracia Grimm, Thor: Ragnarok, Deadpool 2, Pomniejszenie, Wielki mur) gra jednego z ziemian, który miał szczęście dostać pracę. A nie każdemu się to udaje.

Denzel Washington Bez litości

Nadrabiam zaległości w oglądaniu filmów z Denzelem Washingtonem i w czasie wakacji w Hiszpanii udało mi się obejrzeć między innymi pierwszą część filmu Bez litości (The Equalizer USA 2014). Opowieść o Robercie McCall - byłym żołnierzu amerykańskich służb specjalnych, który po uznaniu za zmarłego, żyje sobie spokojnie jak pracownik sklepu z artykułami budowlanymi. 

McCall prowadzi spokojne życie, pomaga kolegom z pracy (i nie tylko), po pracy odwiedza bar, gdzie czyta książkę "Stary człowiek i morze", pije herbatę i rozmawia z młodą kobietą, która przedstawia się, jako początkująca piosenkarka.

Fantastyczny Koniec Gry Avengersów

Właściwie oglądając ten film (Avengers: Endgame USA 2019) myślałem, że napiszę tylko jedno słowo: "ZAJEBISTE". Bo czasami zdarza mi się, że używam tego słowa, gdy chcę wyrazić swój zachwyt, a każde inne wyrażenie nie oddaje moich emocji. Oczywiście nie używam go przy dzieciach 8-)

Już, kiedy pisałem Wam o poprzedniej części Avengers: Wojna bez granic (CZYTAJ RECENZJĘ) nie kryłem swojego zachwytu, nie spodziewałem się, że kolejna będzie jeszcze lepsza. To prawdziwe potężne trzygodzinne wielkie kino, gdzie doczepić nie ma się właściwie, do czego. Na scenie pojawiają się niemal wszyscy super bohaterowie z 22 filmów, którymi Marvel bawi nas od lat na czele z Avengersami.

Pamięć Absolutna. Nowa, lepsza wersja

Muszę przyznać, że Pamięć absolutna (Total Recall Kanada, USA 2012) podobała mi się o wiele bardziej od pierwszej wersji z Arnoldem Schwartzeneggerem z 1990. Mroczniejsze, bardziej pokazujące podział społeczeństwa na biednych i bogatych. Myślę, że bardziej pasujące do prozy Phillipa K. Dicka. 

W niedalekiej przyszłości ludzkość podzielona jest na dwie warstwy - tych bogatych, żyjących w  dobrych warunkach i pozostałych, którzy nie mają szans na przyzwoite życie. Niestety tak jak w naszych czasach - biedniejsi mają zawsze gorzej i nieraz są wykorzystywani przez tych majętnych. Ziemia jest zniszczona, więc miejsca do życia nie ma za wiele.

Niepamięć. Kto odpowiada za zagładę Ziemi?!

Kolejny film SF z Tomem Cruisem. Jak ja je lubię. Po Na skraju jutra (CZYTAJ RECENZJĘ) obejrzałem Niepamięć (Oblivion USA 2013). 

Tom Cruise (Mumia, Wywiad z wampirem, Wojna światów, Raport mniejszości, Legenda, Na skraju jutra) gra rolę Jacka Harpera, który odpowiada za specjalne urządzenia na Ziemi odpowiadające za dostarczanie wody na księżyc Saturna - Tytan, gdzie przeniosła się ludzkość po tym jak Ziemia została zaatakowana przez Obcych. Ziemianie co prawda wygrali wojnę z kosmitami. Ale musieli użyć broni jądrowej, która napromieniowała Ziemię. Jest rok 2077.

Lubię nietoperze. Polacy nie umieli (nie umieją?) w horrory

Niestety polskie kino nie odniosło jakiś sukcesów w tym gatunku kina. Dobre polskie horrory można by policzyć na palcach jednej dłoni, nawet jakbyśmy stracili kilka palców...

Po latach postanowiłem sobie przypomnieć Lubię nietoperze - film z 1986 roku w reżyserii Grzegorza Warchoła (znanego chyba bardziej jako aktor m.in. z seriali: Odwróceni: Ojcowie i córki, Rojst i Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej), z którym scenariusz pisała Krystyna Kofta. Na szczęście ten koszmarek był dosyć krótki - niecałe 80 min., ale i tak nie dało się obejrzeć na jeden raz.

Mother! Ciężki film o...

No właśnie ciężki film, ale o czym? O czym właściwie chciał opowiedzieć reżyser i scenarzysta Mother! (USA 2017) Darren Aronofsky (Czarny łabędź, Pi)? O poświęceniu kobiety dla starszego partnera cierpiącego na kryzys twórczy? 

Cały film to ciąg jakiś paranoicznych sytuacji. Matka (świetna rola Jennifer Lawrence - X-Men: pierwsza klasa, X-Men: Apocalypse, X-Men: przyszłość, która nadejdzie, Devil you know, House at the end of the street, Igrzyska śmierci: Kosogłos cz.1, cz.2, Igrzyska śmierci: w pierścieniu ognia, Igrzyska śmierci, Pasażerowie) to główna bohaterka.

Musisz być czujny! Strachy z Beacon są wszędzie

Strachy z Beacon (The Beacon USA 2009) to jeden z tych filmów, w których rodzice muszą się zmagać z traumą po śmierci dziecka. Jakie to musi być straszne przeżycie w realnym świecie, aż trudno sobie wyobrazić. W filmie, zwłaszcza horrorze, zwykle taka trauma powiązana jest ze światem duchów. I tak jest też w tym obrazie. 

Strachy z Beacon opowiadają o małżeństwie Shaw, które po śmierci (właściwie zaginięciu, bo ciała dziecka, które najprawdopodobniej utopiło się, nigdy nie odnaleziono) czteroletniego synka przeprowadza się do pewnej kamienicy o nazwie Beacon.

Ostatnie Rekinado. Na szczęście!

Już piąta część Rekinado nie dawała radości, trudno było się spodziewać, że kolejna będzie jeszcze słabsza. Niestety Ostatnie Rekinado: Ząb czasu (The Last Sharknado: It's About Time USA 2018) mocno rozczarowuje. Zwłaszcza, że to ostatnia (czy aby na pewno?) część.

Twórcy filmu podsumowują wszystkie dotychczasowe Rekinada. Wędrują w czasie właściwie nie wiadomo po co. Niby po to by rodzina Shepardów spotkała się w komplecie.

Deja vu: technika przeciwko terroryzmowi. Czy to jest możliwe już teraz?

Służby specjalne wielu krajów i naukowcy pracują nad technologiami, o których na pewno wielu z nas się nie śni. Film Deja vu (USA, Wielka Brytania 2007) pokazuje nam właśnie nowoczesne technologie, dzięki którym amerykańscy agenci specjalni mogą zaglądać do przeszłości aby wytropić terrorystę, który wysadził statek z setkami pasażerów. 

Film widziałem kilka lat temu (może kilkanaście?) i już zapomniałem jaki jest dobry. No ale jeżeli reżyseruje (nieżyjący już niestety) Tony Scott (Zagadka nieśmiertelności), a główne role grają: Denzel Washington (Księga ocalenia, W sieci zła, Zabójcza perfekcja) i Val Kilmer (Śmiertelna odwilż, Zero moskiewskie, Czerwona planeta, Wyspa doktora Moreau), to musi być dobry.

Atomowy rekin sieje spustoszenie

Film Atomowy rekin (Atomic Shark USA 2016) tym się różni od innych filmów o rekinach, że ten rekin jest promieniotwórczy. Ale zabija tak jak inne. Tyle, że dodatkowo poddaje swoje ofiary śmiercionośnemu promieniowaniu.

Naprzeciwko rekinom stanie ekipa ratowników wodnych, wzmocnionych kapitanem małego statku (Jeff Fahey - Części ciała, Psychoza III, The Serpent of Death, Kosiarz umysłów, Darkman III, Objawienie, Błękitny demon, Corpses, Łowcy dusz, Mantykora: legendarny potwór, Armia Marsa, Scorpius Gigangus, Grindhouse: Planet terror, Zabójcze tornado) i podglądaczem dronowym.

Polskie kino sensacyjne: Anatomia zła

Lubię polskie kino sensacyjne, lubię polskich aktorów, lubię polskie realia. Lubię takie filmy jak "Anatomia zła" (Polska 2015). Reżyser Jacek Bromski opowiada o zabójstwie szefa Centralnego Biura Śledczego, do którego wynajęto płatnego zabójcę. 

Film zaczyna się od scen w Iraku, gdzie polski snajper w wyniku pomyłki zabija trójkę cywilów. Po burzy medialnej sierżant Stanisław Waśko (Marcin Kowalczyk) zostaje wyrzucony z wojska i trafia do pracy w myjni. Równolegle pokazywany jest wątek gangstera "Lulka" (Krzysztof Stroiński - Pitbull. Ostatni pies), który wychodzi z więzienia na zwolnienie warunkowe.

Lavender. Horror z przesłaniem: uważaj na pedofila w rodzinie

Mocno poruszający film z Netflixa. Lavender (Kanada, USA 2016) robi naprawdę niesamowite wrażenie, zwłaszcza jak już dowiemy się o co chodzi. Mroczny, mega stresujący film z denerwującą muzyką. 

Film Eda Gassa-Donnelly  opowiada o młodej kobiecie Janne (Abbie Cornish - Jestem Bogiem, Sucker Punch, Trzy billboardy za Ebbing, Missouri, Geostorm, Robocop), która ma problemy z pamięcią. Widzi jakieś tajemnicze postacie, traci kontakt z rzeczywistością, zapomina o ważnych sprawach.

Czas wymierania. Czy ludzkość czeka zagłada?!

Kolejny film, który opowiada o Ziemi, na której życie zamiera po inwazji Zombie. Tajemniczy wirus dziesiątkuje nasz glob. Gdzieś, nie wiadomo gdzie, żyją trzy osoby - dwóch skłóconych ze sobą mężczyzn i dziewczynka. Czy są bezpieczni? "Czas wymierania" (Extinction Francja, Hiszpania, USA, Węgry 2015) to nie tylko horror, ale też opowieść o ludziach, którzy w obliczu zagłady nie są w stanie wybaczyć sobie dawnych błędów. 

Patrick (Matthew Fox - serial Zagubieni, World War Z) i Jack (Jeffrey Donovan - Blair Witch 2) i malutka Lu (Quinn McColgan -  Dark Horse) przeżyli zagładę. Dziewięć lat później Jack mieszka z Lu, a w domu obok samotnie Patrick.

Sztuka kochania czyli horror rodem z PRL

Ponieważ mam już swoje lata, to książka "Sztuka kochania" Michaliny Wisłockiej była mi dobrze znana. Ale nigdy nie zastanawiałem się czy autorka miała jakieś problemy z jej wydaniem. Po obejrzeniu filmu "Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej" (Polska 2017) wszystko już bardzo dobrze wiem. 

Jakoś do tej pory nie było okazji żeby zobaczyć film Marii Sadowskiej, do którego scenariusz napisał Krzysztof Rak. Ale ponieważ pojawił się na Netflixie to trudno było nie skorzystać. Mylą się Ci, którzy myślą, że to opowieść o wydawaniu tego słynnego poradnika seksuologicznego Wisłockiej (Magdalena Boczarska - Pakt), chociaż znaczna część filmu poświęcona jest temu tematowi.