Klasyczne kino nowej przygody - Wielka draka w chińskiej dzielnicy

Były czasy kiedy John Carpenter był jednym z moich ulubionych twórców filmowych, a Kurt Russel jednym z najciekawszych aktorów. To były lata 80., kiedy poznawałem amerykańskie kino czerpiąc garściami z pirackich kaset wideo wymienianych pod wrocławskim Pałacykiem, a później wypożyczanych (już w latach 90.) z legalnych wypożyczalni. Ostatnio miałem okazję zobaczyć (na Disney Plus) wspaniały film "Wielka draka w chińskiej dzielnicy" (USA 1986).

Dla miłośników włoszczyzny. Kultowe horrory: Demony 2

Druga część Demonów (Dèmoni 2: L'incubo ritorna Włochy 1986) jest na Netflix już od dłuższego czasu, ale nie miałem okazji zobaczyć wcześniej kolejnej włoskiej opowieści o  żywych trupach. Tym razem demon wydostaje się z telewizora. 

Z telewizora, bo uczestnicy pewnej imprezy oglądają film dokumentalny o demonach. Jedną z młodych kobiet opętuje demon z filmu, wiem, wiem, jak to naiwnie brzmi, ale we włoskich horrorach, naprawdę wszystko jest możliwe! A później już idzie szybko, powoli opętany zostaje cały budynek, nieliczni walczą jeszcze o przeżycie.

Słynne serie: Piątek trzynastego 6: Jason żyje

Mimo, że to już szósta część to ogląda się z przyjemnością nawet po wielu latach. Piątek trzynastego 6: Jason żyje (Jason Lives: Friday the 13th Part VI USA 1986) nie wnosi nic nowego do tej historii, znów Jason zabija kogo tylko popadnie!

Oczywiście, żeby Jason (C.J. Graham - Autostrada do piekła) mógł znowu zabijać musiał zostać ożywiony. A ożywiony został bo o śmierci zabójcy postanowił się przekonać Tommy Jarvis (Thom Mathews - Powrót żywych trupów, Powrót żywych trupów 2, Obcy z Los Angeles, Nemezis, The Vampire Hunters Club).

Teksańska masakra piłą mechaniczną 2 czyli przepraszam, ale czemu ta pani tak strasznie krzyczy?!

To ciekawe, ale drugiej części Teksańskiej masakry piłą mechaniczną (The Texas Chainsaw Massacre 2 USA 1986) nie widziałem. Jakoś mi umknęła. Teraz była okazja więc z recenzenckiego obowiązku  obejrzałem. Przede wszystkim z tego filmu najbardziej zapamiętałem krzyczącą bez opamiętania Caroline Williams (Talles of Halloween, Grinch: świąt nie będzie, Halloween 2, Fantasma, Rekinado 4, Tales of Poe, Seed 2, Topór 3, Leprechaun 3, Ojczym 2, Teksańska masakra piłą mechaniczną 3) grająca dziennikarkę radiową Stretch. 

Poltergeist wraca po Carol Anne

Pierwsza część Poltergeista (CZYTAJ RECENZJĘ) była absolutnie kultowa, niestety kontynuacje jej nie dorównywały. Pamiętam duże rozczarowanie, gdy pierwszy raz zobaczyłem Ducha 2: Druga strona (Poltergeist 2: The Other Side USA 1986).

Po wydarzeniach z pierwszej części rodzina Freelingów przenosi się do matki Diany (JoBeth Williams - Poltergeist, Dziecko w mroku, Nazajutrz, Zagrożony gatunek). Niestety okazuje się, że także tam nie są bezpieczni. Carol Anne (Heather O'Rourke -  Poltergeist, Poltergeist 3, Terror in the Aisles) zostaje odnaleziona przez ducha Kane (Julian Beck), przywódcy sekty religijnej, która obawiając się końca świata schowała się pod ziemią i tam wszyscy jej członkowie zmarli.

Lubię nietoperze. Polacy nie umieli (nie umieją?) w horrory

Niestety polskie kino nie odniosło jakiś sukcesów w tym gatunku kina. Dobre polskie horrory można by policzyć na palcach jednej dłoni, nawet jakbyśmy stracili kilka palców...

Po latach postanowiłem sobie przypomnieć Lubię nietoperze - film z 1986 roku w reżyserii Grzegorza Warchoła (znanego chyba bardziej jako aktor m.in. z seriali: Odwróceni: Ojcowie i córki, Rojst i Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej), z którym scenariusz pisała Krystyna Kofta. Na szczęście ten koszmarek był dosyć krótki - niecałe 80 min., ale i tak nie dało się obejrzeć na jeden raz.

Trupiogłowy wygląda zza grobu

Czasami warto obejrzeć coś sprzed lat. Łatwiej jest wówczas nie narzekać na współczesne produkcje.

Trupiogłowy król ma już 24 lata. To naprawdę zacny wiek! Powstał na podstawie jednego z opowiadań słynnego Cliva Barkera z trzeciej części Księgi Krwi. Brytyjski pisarz postanowił jednak osobiście przypilnować produkcji i napisał scenariusz. Chyba jednak lepiej by było gdyby pozostał przy opowiadaniu. Po latach ten film po prostu śmieszy. Żenujące pokazanie samego Trupiogłowego, który dzisiaj już na nikim nie robi wrażenia.