Ponownie oglądamy przygody policjantów wydziału zabójstw komendy stołecznej policji. Codziennie tropią oni sprawców brutalnych zbrodni, jednocześnie uczestnicząc w walce z przestępczością zorganizowaną, szukając sprawcy zabójstwa ich kolegi. Akcja poszczególnych wątków jest rozciągnięta na kilka odcinków, tak jak na przykład sprawa seryjnego zabójcy kobiet.
Jak sama nazwa wskazuje film opowiada o dinozaurach. Dokładniej o poszukiwaniach wymarłych miliony lat temu zwierząt. Ekspedycja prowadzona przez doświadczonego w poszukiwaniach wymarłych zwierząt naukowca Jonathana Marchanta (Richard Dillane - Obłęd, Mroczny rycerz, Gwiezdne wojny: Andor, Wing Commander) wyrusza do Konga.
Akcja serialu toczy się w Białymstoku (dosyć dobrze nazistowskie klimaty w tym mieście opisuje w swojej książce Marcin Kącki). Banda miejscowych nazistów organizuje obchody urodzin Hitlera, planuje zamach na synagogę, maluje swastyki, atakuje działaczy lewicowych itd.
Oddział amerykańskich żołnierzy, zapewne gdzieś w Azji, rusza w misję odnalezienie zaginionych kolegów. Dowodzi Artemis (Milla Jovovich - cykl Resident Evil, Piąty Element, Tomb Rider, Ultraviolet, Czwarty stopień, Wyspa strachu, Hellboy, Rajskie wzgórza). W pewnym momencie żołnierze znajdują się w oku pustynnej burzy. Okazuje się, że przenosi ona Amerykanów do innego świata, pełnego potworów. Rozpoczyna się walka o życie.
Załoga kutra rybackiego "Andrea Gail", którym dowodzi kapitan Billy Tyne (George Clooney - Od zmierzchu do świtu, Predator: The Concert, Powrót do upiornej szkoły, Powrót zabójczych pomidorów, Batman i Robin, Solaris, Grawitacja, Kraina jutra) nie ma ostatnio szczęścia. Jednak w tym rejsie bardzo jej się powiodło.
Tym razem w domu zostaje sam niejaki Max Mercer (Archie Yates), który nie bardzo chciał wyjechać ze swoją rodziną na święta. Chce ten czas spędzić w samotności i spokoju, bez licznej rodziny. Przypadkowo jednak wchodzi w konflikt z pewną rodziną sprzedającą z powodu kłopotów finansowych dom.
Na początek wyjaśnienie tytułu - Andreas Baader i Ulrike Meinhof to założyciele i główne postacie organizacji. W ich role wcielili się Martina Gedeck i Moritz Bleibtreu (Eksperyment, World War Z, Monachium).
Na szczęście przed oglądaniem filmów nie czytam ich recenzji, a nawet jak przeczytam, to negatywne nie zniechęcają mnie do obejrzenia. I bardzo dobrze, bo trudno byłoby siąść do Black Adama, gdybym kierował się internetowymi ocenami. A tak z Synem obejrzeliśmy ten film i byliśmy bardzo zadowoleni.
Paweł Piotrowicz już od lat pracuje nad upamiętnieniem tego, co się działo przez wiele lat we Wrocławiu. To jego druga książka dotycząca muzyki. Tym razem wziął na warsztat zespoły, które były dla niego przed laty ważne. Mamy, więc rozmowy z Kormoranami, Serpent Beat, Infekcją, Fate, Hurtem, Kliniką Funny Hippos, Robotobibok, Tumbao i Job Karma.
W schronie działa specjalna ekipa medyczna, która bada złapane żywe trupy poszukując pacjenta zero. Korzystają z pomocy żołnierza, który potrafi się porozumiewać z zombiakami. Sam został zarażony, ale, z nieznanych przyczyn nie przemienił się. Teraz wypytuje żywe trupy o pacjenta zero.
Młoda kobieta, która rozstała się z mężem, musi zaopiekować się córką. Nie wie, że akurat tego dnia w pracy, do której zabiera dziewczynkę przyjdzie jej się zmierzyć z dziesiątkami żywych trupów. Atak, jak zwykle w takich sytuacjach, następuje niespodziewanie. Jedyną nadzieją są tytułowe 32 sekundy.
Film studia The Asylum, który wyreżyserował Jude Gerard Prest, zawiera czarno-białe, rzekomo odkryte archiwalne nagrania wideo i audio z egzorcyzmów. Szczególnie duże wrażenie robią nagrania audio, zwłaszcza, że dziewczyna (Nicole Muller) mówi po niemiecki, a czasami tylko po angielsku. Według tego co mówią księża-egzorcyści - opętały ją cztery demony, w tym Adolfa Hitlera.
Muszę przyznać, że klimat polskiego Wiedźmina podoba mi się o wiele bardziej, niż produkcja Netflixa, której oglądanie zakończyłem po pierwszym sezonie (ale kto wie może jeszcze do niego wrócę). Wszystko jednak psują te gumowe potwory, których nie da się oglądać bez głośnego rechotu albo poczucia mocnego zażenowania. Naprawdę aż tak chyba z polskimi efektami specjalnymi nie było w 2002 roku, chociaż to przecież już ponad 20 lat temu.
Dwunastka nieznających się ludzi budzi się na łące. Nie wiedzą skąd się tam wzięli, ani co mają zrobić. Szybko jednak okazuje się, że ktoś urządza na nich polowanie. Padają pierwsze strzały, a oni sami znajdują w wielkiej, drewnianej skrzyni arsenał broni. Zaczynają uciekać i padają pierwsze ofiary.
Reżyserem filmu Tsunami Zombie (Zombie Tidal Wave USA 2019) jest Anthony C. Ferrante, twórca m.in. pięciu części Sharknado, parodii mnóstwa filmów o rekinach i nie tylko. Było nawet śmiesznie, przynajmniej przez 2-3 odcinki. Potem już się nieco męczyłem. Jednak z nadzieją włączałem Tsunami Zombie. No niestety rozczarowanie było dość duże.
Muszę przyznać, że czytałem o wiele lepsze książki tego pisarza, ta jakoś ni podpasowała mi samą tematyką. Mordujące insekty to jakoś nie do końca moja bajka. A jeszcze bardziej szalony właściciel międzynarodowego koncernu, który próbuje za pomocą owadów doprowadzić do końca świata, a raczej końca ludzkości.
Nasi bohaterowie znowu będą walczyli o przetrwanie. Tym razem przyjdzie się im zmierzyć z armią dysponującą Boskim Grzmotem. Ten Boski Grzmot to bomby stworzone przez widzące dzieci dla niewidzącej armii. Mają być wykorzystane przeciwko ludowi rządzonemu przez królową Maghrę (Hera Hilmar - Zabójcze maszyny).
Posty
Komentarze
