Pasikowski w wydaniu młodzieżowym — eksperyment, który nie wytrzymał próby czasu

Władysław Pasikowski po sukcesach Psów i Psów 2 postanowił w 1996 roku zejść z posterunku i wejść do liceum. Słodko-gorzki (Polska 2996) miał być filmem o emocjach, pierwszych miłościach i rozczarowaniach. Miał być czymś w rodzaju polskiego "Beverly Hills 90210", tylko z większą dawką polskiego smutku i papierosów. Niestety, po latach ten eksperyment nie tylko nie broni się - on zwyczajnie się zestarzał.

O ile Pasikowski w kinie sensacyjnym potrafił jak nikt mówić o męskim świecie, lojalności i zdradzie, o tyle w szkolnych ławkach stracił głos. Słodko-gorzki to film o młodych ludziach, w którym ani młodość, ani emocje nie brzmią prawdziwie. Dialogi, które w latach 90. mogły uchodzić za buntownicze, dziś trącą pretensjonalnością.

"Aniołowie są wśród nas” – film, który przypomina, że dobro też potrafi być ciche

Aniołowie są wśród nas (USA Ordinary Angels, 2024) to dramat inspirowany prawdziwymi wydarzeniami z początku lat 90. XX w. Opowiada historię Sharon Stevens (Hilary Swank), fryzjerki z Kentucky, która — mimo własnych słabości — postanawia wesprzeć wdowca Eda Schmitta (Alan Ritchson) i jego chorej córki, kiedy koszty leczenia stają się nie do udźwignięcia. W Dębkach, z morzem w tle i w skupieniu domowym, film ten nabiera innego wymiaru — mniej jako "kino”, a bardziej jako rodzinna opowieść o ludzkiej solidarności, nadziei i kulisach zwykłych cudów.

To nie jest film, który próbuje udawać coś, czym nie jest – wiadomo od razu, że inspirowany jest prawdziwymi historiami.

Hip-hopowa rewolucja w Irlandii

Zaraz jak zobaczyłem zwiastun filmu "Kneecap. Hip-hopowa rewolucja" (Kneecap Irlandia 2024) postanowiłem wybrać się do kina. Zwykle traillery są lepsze od filmów, tym razem obraz Richa Peppiatta, okazał się o wiele lepszy niż jego zapowiedź. 

Bardziej spodziewałem się po tym filmie opowieści o hip hopowym zespole na tle historii Irlandii, niż odwrotnie. Dodatkowo ten film bardziej przypomina "Trainspotting", niż biografię zespołu muzycznego. 

Dobre polskie seriale: Matki pingwinów

Naprawdę bardzo dobry polski serial. I to nie sensacyjny, jak to zwykle bywa, ale dramat, opowiadający o rodzicach, którzy muszą zmagać się ze schorzeniami swoich dzieci. Główną bohaterką jest wojowniczka MMA Kamila Barska (Marta Wągrocka), która przygotowując się do walki życia dowiaduje się, że jej syn (Jan Lubas) ma spektrum autyzmu...

O tym serialu słyszałem już od dawna ale nie mogłem się zmobilizować do obejrzenia, wreszcie usłyszałem, że córka coś ogląda, gdzie jest dużo wulgaryzmów. Wkurzony zapytałem co to, i okazało się, że to właśnie "Matki pingwinów" (Polska 2024).

Oppenheimer: Jak powstała amerykańska bomba atomowa

Wreszcie udało się zobaczyć ten głośny film. Zdobywca siedmiu Oscarów - "Oppenheimer" (USA, Wielka Brytania 2023) opowiada historię naukowca, który wraz z zespołem pracował nad budową amerykańskiej bomby atomowej. Pretekstem do pokazania życia fizyka były jego powojenne problemy z zarzutami dotyczącymi komunistycznych sympatii. 

Julius Robert Oppenheimer (znakomity Cillian Murphy w tej roli) przed wybuchem II wojny światowej zaangażowany był w tworzenie związku zawodowego wykładowców na jednej z uczelni, romansował z aktywną działaczką komunistyczną, a jego brat i znajomi należeli do partii.

Political fiction: Fakty i akty

Ten film widziałem kilkanaście lat temu, ale teraz dzięki warszawskiemu Iluzjonowi była okazja żeby sobie przypomnieć "Fakty i akty" (Wag the Dog USA 1997) Barry'ego Levinsona na sali kinowej. Dodatkowo, z b. ciekawym wprowadzeniem filmoznawcy Wojciecha Klaty. 

To jeden z tych filmów, które wyprzedziły rzeczywistość. Rok po jego premierze doszło do "afery rozporkowej" z udziałem prezydenta USA Billa Clintona. Dlaczego o tym wspominam? Bo film "Fakty i akty" opowiada o aferze z udziałem prezydenta, któremu nastolatka, przebywająca na wycieczce w Białym Domu, zarzuca molestowanie seksualne.

Filmy o dziennikarzach: Civil War

Trochę sceptycznie podchodziłem do tego filmu, bo po obejrzeniu zwiastuna wydawało mi się, że jest to produkcja SF. Jednak po dobrych recenzjach Civil War (USA, Wielka Brytania 2024) postanowiłem wybrać się do kina i wyszedłem bardzo pozytywnie rozczarowany (wiem, wiem, że rozczarować można się tylko negatywnie, ale podoba mi się to stwierdzenie). 

Z racji wykonywanego zawodu bardzo lubię filmy o dziennikarzach. Wielokrotnie oglądałem "Informatora" z Russelem Crowem i Al Pacino i wiele, wiele innych. Tym razem mamy okazję oglądać w pracy fotoreporterów. Doświadczoną fotografkę Lee (Kirsten Dunst), młodą adeptkę tej sztuki Jessie (Cailee Spaeny), dziennikarza, który chce zrobić ostatni wywiad z prezydentem USA - Joela (Wagner Moura) i schodzącego już ze sceny doświadczonego redaktora Sammy'ego (Stephen McKinley Henderson).

Kultowe filmy: Ojciec chrzestny

Jeden z najważniejszych filmów w historii filmu. Ostatnio miałem okazję zobaczyć w warszawskim kinie Iluzjon "Ojca chrzestnego" (The Godfather USA 1972) Francisa Forda Coppoli, nakręconego na postawie genialnej książki Mario Puzo. 

"Ojca chrzestnego" widziałem kilkanaście (może więcej...) lat temu na wideo, czytałem w latach 90. książkę Mario Puzo, teraz natrafiła się okazja zobaczenia tego filmu w kinie. Uwielbiam warszawski Iluzjon. Seans rozpoczyna się punktualnie, zazwyczaj bez reklam, nie słychać zgrzytu przegryzanego i połykanego pop cornu. No czego chcieć więcej?! Można skupić się i rozkoszować kunsztem filmowców. 

Erin Brockowich. O tym jak David pokonał Goliata

Erin Brockowich (USA 2000) to jeden z tych filmów, które bardzo lubię sobie od czasu do czasu przypomnieć. Jest to poruszająca opowieść o samotnej matce (Julia Roberts), która przypadkowo zdobywa pracę w kancelarii prawnej i reprezentuje lokalną społeczność w procesie przeciwko firmie, która zatruła wodę pitną. 

Erin Brockowich to postać autentyczna. 64-letnia dzisiaj aktywistka ekologiczna pracowała w nieistniejącej już kancelarii prawnej w Kalifornii. Zaangażowała się w pisanie pozwu przeciwko Hinkley Compressor Station (przedsiębiorstwu z koncernu Pacific Gas and Electric) oskarżanemu o zatruwanie środowiska i spowodowanie raka u wielu mieszkańców. Około 600 mieszkańców Hinkley dostało łącznie 333 miliony dolarów odszkodowania. 

Threads: Wojna jądrowa i upadek cywilizacji

Naprawdę koszmarny film. Threads (Wielka Brytania, USA, Australia 1984) polecał na Twitterze Jakub Żulczyk. Nie chciało mi się wierzyć, że jest aż tak źle, ale niestety było. Obraz Micka Jacksona jest niemal jak dokument pokazujący zagładę ludzkości...

Twórcy filmu (scenariusz napisał Barry Hines) dzień po dniu pokazują przygotowania do zbliżającego się nieuchronnie konfliktu zbrojnego Związku Radzieckiego z USA. Jest połowa lat 80. Sowieci wkraczają do Iranu, a na to nie mogą pozwolić Amerykanie. Dochodzi do pierwszych incydentów.

The Morning Show: tradycyjne media na ścieżce wojennej z wielkim biznesem

Wielkie i małe problemy koncernów medialnych i ich pracowników. Czego w trzecim sezonie The Morning Show (USA 2023) nie mamy?! Jest wielki atak hakerski na telewizję UBA i wyciek wrażliwych danych jej pracowników, próba sprzedania tonącego w długach koncernu medialnego i szukanie miliardera, który go kupi, loty w kosmos, wojna na Ukrainie i śledztwo ws. ataku na Kapitol. 

To jedna z najlepszych produkcji Apple TV. Grają w niej dwie wielkie gwiazdy - Jennifer Aniston i Reese Witherspoon, ale też wielu innych dobrych aktorów. Pamiętam pierwszy sezon mnie powalił, tematyka dosyć dobrze mi znana, bo przecież sam pracuje w mediach od ponad 30 lat, drugi był trochę słabszy, ale trzeci znowu mnie zachwycił, chociaż widzę wiele słabych stron opowiedzianej historii.

Jak biali mordowali Indian. Czas krwawego księżyca

Przerażał mnie najnowszy film Martina Scorsese. Do kina nie poszedłem, bo wysiedzenie w jednym miejscu przez ponad 3,5 godziny jednak mnie przerasta. Ostatecznie obejrzałem "Czas krwawego księżyca" (Killers of the Flower Moon USA 2023) w domu, na trzy razy i mnie zachwycił. 

Ten film to wielki pojedynek dwóch wielkich aktorów - pięknie się starzejącego Roberta de Niro i coraz bardziej dojrzałego Leonardo DiCaprio. Obaj nic już nie muszą, a od lat cieszą nas swoją grą. Raz w lepszych, raz w gorszych. Zwłaszcza de Niro wikła się w różnego rodzaju komedie, ale zawsze powoduje u mnie uśmiech.

Informacja zwrotna. Kolejny świetny polski serial

Naprawdę Polacy umieją w seriale! Kolejna rodzima produkcja bardzo mi się spodobała, a główny bohater Informacji zwrotnej (Polska 2023) Arkadiusz Jakubik kolejny raz pokazał się w świetnej formie. W serialu wyprodukowanym przez Netflix gra byłego muzyka-alkoholika szukającego swojego syna. 

Informacja zwrotna, powstała na podstawie książki Jakuba Żulczyka, składa się z dwóch wątków - walki z alkoholizmem głównego bohatera i afery reprywatyzacyjnej w Warszawie i okolicach. Marcin Kania, to były muzyk rockowy, który po latach dostał pieniądze za napisane kiedyś piosenki. Kupuje za nie kilka mieszkań na wynajem.

Filmy Wojciecha Smarzowskiego: Drogówka

Wojciech Smarzowski, to jeden z najważniejszych twórców filmowych polskiego kina ostatnich dwóch dekad. Stworzył tak ważne w historii polskiej kinematografii obrazy, jak: Dom zły, Wołyń, Róża, Kler, Pod Mocnym Aniołem czy Wesele.

Właściwie nie ma słabych filmów tego reżysera. Drogówka (Polska 2012) pozornie pokazuje kulisy pracy polskiej policji drogowej - alkoholizm, łapówki, kradzieże, sex z prostytutkami itd. Właściwie nie ma tam pozytywnych postaci, wszyscy są mniej lub więcej umoczeni. Każdy jest paskudny i nie ma na kim oka oprzeć, że jest tym jedynym sprawiedliwym. Po prostu wszyscy są źli.

Odjechane Opętanie Andrzeja Żuławskiego

Nie miałem wcześniej okazji oglądać "Opętania" (Possession Francja, RFN 1981). Tymczasem kilka dni temu, dzięki polskiej premierze kinowej, po ponad 30 latach, udało się obejrzeć ten film na duży ekranie. Zrobił niesamowite wrażenie. To jedyny film anglojęzyczny Andrzeja Żuławskiego.

Film opowiada o rozpadającym się małżeństwie z małym synkiem. Akcja toczy się w Berlinie Zachodnim w czasie zimnej wojny (zwróćcie na to uwagę, bo film kręcono w 1981 roku w Berlinie Zachodnim, w pobliżu Muru Berlińskiego).

Splat!FilmFest 2023: Stolik kawowy

Ale to był koszmarny film. Na zakończenie tegorocznego Splat!FilmFest wybrałem sobie, jak wynikało z opisu, czarną komedię "Stolik kawowy" (The Coffee table, La mesita del comedor Hiszpania 2022). Szczerze mówiąc nie wiem, dlaczego ta hiszpańska produkcja trafiła do kategorii "Strasznie śmiesznie". Może rzeczywiście kilka razy zaśmiałem się, ale przez większość czasu kurczowo ściskałem oparcie fotela... 

Jezusowi (David Pareja) i Marii (Estefanía de los Santos) rodzi się dziecko. Kobieta chciała potomka, ale jej partner chyba nie bardzo.

Horror na Zielonej granicy

To naprawdę koszmarny film. "Zieloną granicę" (Polska, Czechy, Francja, Belgia 2023) Agnieszki Holland, trwającą ponad dwie godziny, ogląda się z przerażeniem. Oczywiście ten film, to nie dokument, ale filmowcy konsultowali się z organizacjami pomagającymi uchodźcom na granicy polsko - białoruskiej. 

Scenariusz do "Zielonej granicy" napisali Maciej Pisuk i Gabriela Łazarkiewicz-Sieczko. Nie wiem, na ile chcieli stworzyć film oparty na prawdziwych wydarzeniach, ile w nim jest prawdy, ile wyobraźni artystycznej, a jeszcze ile przejaskrawień.

Gry uliczne: dziennikarskie śledztwo ws. śmierci Stanisława Pyjasa

To jeden z moich ulubionych filmów. Gry uliczne Krzysztofa Krauzego (Polska 1996) staram się oglądać zawsze jak jest w telewizji. Opowiada o dziennikarzu, który stara się odkryć sprawców zabójstwa młodego opozycjonisty, studenta Stanisława Pyjasa. 

Ciało Stanisława Pyjasa zostało odkryte 7 maja 1977 roku w jednej z kamienic przy ulicy Szewskiej w Krakowie. Oficjalna wersja mówiła o upadku ze schodów pijanego studenta. Jego przyjaciele i krewni twierdzili jednak, że opozycjonista został pobity i zrzucony ze schodów. Sprawcą jego śmierci miał być były bokser wynajęty przez SB, który sam szybko zginął w niewyjaśnionych okolicznościach.

Dziewczyny z Dubaju: ekranizacja książki Piotra Krysiaka

Coś nie mogłem się zabrać za obejrzenie filmu Dziewczyny z Dubaju (Polska 2021). Raz, że zniechęcały mnie informacje o śledztwie dotyczącym producenta m.in. tego filmu, negatywne zdanie na temat jego powstania autora książki, na podstawie której nakręcono ten obraz Piotra Krysiaka no i sama tematyka. 

Ostatecznie jednak, po przeczytaniu książki Krysiaka "Dziewczyny z Dubaju 2" postanowiłem zabrać się za film Marii Sadowskiej. I niestety, tak jak się spodziewałem, film bardzo mocno rozczarowujący. Sam nie wiem, jaki cel mieli autorzy "Dziewczyn z Dubaju" - pokazanie poważnego problemu, czy raczej zrobienia mocnego erotyku, który przy okazji porusza temat prostytucji i czerpania korzyści z pośrednictwa.

Wstrząsający film: Katyń

Pamiętam, jak pierwszy raz oglądałem film "Katyń" (Polska 2007) Andrzeja Wajdy w kinie. Zrobił na mnie wstrząsające wrażenie. Ale kolejne seanse, tym razem w telewizji, także były poruszające. Właśnie mijają 83 lata odkąd Sowieci wymordowali ponad 20 tysięcy Polaków... 

Do dziś mam przed oczami sceny egzekucji polskich żołnierzy. Pojedyncze strzały w głowę i ciała wpadające do wykopanych wcześniej dołów. Cisza i strzał i uderzenie ciała o ziemię, cisza i strzał i uderzenie ciała o ziemię, cisza i strzał i uderzenie ciała o ziemię...