Political fiction: Fakty i akty

Ten film widziałem kilkanaście lat temu, ale teraz dzięki warszawskiemu Iluzjonowi była okazja żeby sobie przypomnieć "Fakty i akty" (Wag the Dog USA 1997) Barry'ego Levinsona na sali kinowej. Dodatkowo, z b. ciekawym wprowadzeniem filmoznawcy Wojciecha Klaty. 

To jeden z tych filmów, które wyprzedziły rzeczywistość. Rok po jego premierze doszło do "afery rozporkowej" z udziałem prezydenta USA Billa Clintona. Dlaczego o tym wspominam? Bo film "Fakty i akty" opowiada o aferze z udziałem prezydenta, któremu nastolatka, przebywająca na wycieczce w Białym Domu, zarzuca molestowanie seksualne.

Kultowe polskie komedie: Kiler

Kto nie widział Kilera (Polska 1997), kultowej komedii Juliusza Machulskiego w doborowej obsadzie? Jeżeli są tu tacy to zdecydowanie zalecam nadrobienie zaległości i wieczorny seans! 

Warszawska policja szuka sprawcy głośnych zabójstw, nazywanego przez dziennikarzy Kilerem. Chociaż warszawski policjant, niejaki komisarz Ryba (Jerzy Stuhr) twierdzi, że żadnego kilera nie ma, to jednak kiedy dowody wskazują, że może być nim stołeczny taksówkarz Jurek Kiler (Cezary Pazura) to zapada decyzja o zatrzymaniu. I w ten sposób niewinny człowiek trafia do aresztu, skąd jednak wyciąga go lokalny gangster. Siara (Janusz Rewiński) zleca mu zabójstwo swojego kompana senatora Lipskiego (Jan Englert)...

Obcy numer 4: Przebudzenie

Ciekawe jest, że filmy, które kiedyś nie zrobiły na mnie zbyt dużego wrażenia, a wręcz przeciwnie, po latach bardzo mi się podobają. Tak właśnie było z Obcym: Przebudzenie (Alien: Resurrection USA 1997). Może wówczas miałem zbyt duże oczekiwania, bo przecież i pierwsza i druga część stały się pozycjami kultowymi w historii kina SF. 

Czwarta część Obcego, podobnie jak trzecia jest bardzo specyficzna. Reżyserem Obcego 3 był David Fincher. I to zdecydowanie widać, tak samo, jak na czwartej części swoje piętno odcisnął francuski reżyser Jean-Pierre Jeunet, znany z takich filmów, jak: Miasto zaginionych dzieci, Amelia, czy Delicatessen.

Zaginiony świat: Powrót dinozaurów

Tak mi się wydaje, że film "Zaginiony świat: Jurassic Park" (The Lost World: Jurassic Park USA 1997) mało co się zestarzał. Dinozaury dalej powodują ciarki, a przygody głównych bohaterów dalej przyciągają uwagę i powodują, że z zaciekawieniem oglądamy do końca. 

Oczywiście oglądamy z zaciekawieniem do końca, ale też mają świadomość, że happy end musi być. Chociaż happy end happy endem, ale jakieś wyjście do trzeciej części (a powstało ich sporo więcej) musi być, więc szczęśliwy koniec nie do końca jest taki szczęśliwy. Reżyserem filmu znowu jest Steven Spielberg, a scenariusz napisał David Koepp.

Kino familijne: Anastazja

Podczas wakacji z dzieciakami czasami oglądaliśmy jakieś filmy familijne, a jednym z nich była produkcja dostępna na Disney Plus - "Anastazja" (Anastasia USA 1997). Szczerze mówiąc nie przekonała mnie jakoś opowieść o najmłodszej córce cara Mikołaja II. 

Oczywiście dzieciaki nie bardzo znają na razie historię i nie muszą się orientować w tym kto i dlaczego zabił rodzinę cara. Jaka była w tym rola Rasputina i kim w ogóle on był. Najbardziej interesowały je przygody jego najmłodszej córki - Anastazji, która uciekła zabójcom. Po latach, które spędziła w sierocińcu, spotyka ją młody mężczyzna, które przyjął od babci dziewczynki zlecenie na jej odnalezienie i wywiezienie z Rosji do Paryża.

Słynne cykle filmowe: Koszmar minionego lata

Nigdy jakoś nie zauroczyła mnie ta seria. Obejrzałem przed laty trzy filmy z tego cyklu, a teraz przypomniałem sobie "Koszmar minionego lata" (I Know What You Did Last Summer USA 1997). Niestety, tak jak przed laty historia młodych ludzi, którzy wracając z imprezy potrącają mężczyznę i wrzucają go do morza, ponownie nie zrobiła na mnie zbyt dużego wrażenia. Baaa, nawet bardziej raziła mnie swoją naiwnością. 

Czwórka znajomych jest na imprezie. Pijani wracają do domu i potrącają mężczyznę w rybackiej pelerynie, który wziął się na drodze nie wiadomo skąd. Wpadają w panikę bojąc się konsekwencji.

Niebezpieczne igraszki z genetyką, czyli jak narodził się Mutant

Śmiertelne choroba zagraża dzieciom w Nowym Jorku. Nie ma na nią szczepionki, więc do akcji wkraczają naukowcy. Tworzą zmutowanego insekta, który ma spowodować, że wymrą karaluchy roznoszące śmiertelną chorobę. Nie wiedzą, że stworzą Mutanta (Mimic USA 1997)...

Film, przez niektórych nazywany kultowym, wyreżyserował Guillermo del Toro (Cronos, Mutant, Kręgosłup diabła, Hellboy 1 i 2, Labirynt fauna, Upiorne opowieści po zmroku, Geometria, Hobbit 1, Hobbit 2, Hobbit 3,  Pacific Rim, Nie bój się ciemności, Wirus), który scenariusz napisał z Matthew Robbinsem (Bliskie spotkanie trzeciego stopnia, Crimson Peak, Pogromca smoków, Sygnał ostrzegawczy, Nie bój się ciemności).

Klasyczne kino katastroficzne: Góra Dantego

W latach 90. powstało kilka filmów katastroficznych, które lubię oglądać do dziś. Opisywana dzisiaj Góra Dantego (Dante's Peak USA 1997) oraz Twister i Wulkan. Jak na tamte czasy były zrobione naprawdę bardzo dobrze. 

Góra Dantego opowiada o wybuchu wulkanu w małej turystycznej miejscowości Cascade Mountains. Naukowcy usiłują ostrzec do ostatniej chwili mieszkańców i władze miasteczka o tym, że pozorni wygasły wulkan już wkrótce ożyje. Już pierwsze wstrząsy wywołują panikę wśród ludności. Naukowcy będą musieli walczyć o ich życie!

Ocalona: świetna książka Deana Koontza

Dean Koontz to gwarant dobrej rozrywki. Nic, więc dziwnego, że kolejne wydania jego książek pojawiają się na rynku, a ci ze słabszą pamięcią (tak jak ja) nabierają się kupując coś, co czytali kilka lat temu.

Ale "Ocaloną” warto było przeczytać jeszcze raz. To świetna książka, z najlepszego okresu Koontza. Żadnego przerostu formy nad treścią, jak ostatnio się zdarzało. Szybka akcja bez udziwnień. Żona i dwie córeczki Joe Carpenter, reportera prasowego giną w katastrofie lotniczej. On sam popada w depresję i chce umrzeć. Jednak pewnego dnia zauważa, że jest śledzony przez nieznanych mu osobników.

Nocna straż, czyli co się dzieje w nocy w kostnicy

Nocną straż widziałem kiedyś w oryginalnej, duńskiej wersji (Nattevagten - zwiastun tu). Pamiętam, że film zrobił na mnie wówczas spore wrażenie. Nie zastanawiałem się, więc gdy zobaczyłem amerykańską wersję.

Ten film, co prawda to może nie horror, ale scen w kostnicy może pozazdrościć Ole Bornedalowi (reżyser obu wersji) niejeden twórca filmów grozy.