Kiedy film boli naprawdę. O ponownym spotkaniu z ‘Długiem’”

Są takie filmy, do których wraca się z wahaniem – bo pamięć podpowiada, że bolało. Dług Krzysztofa Krauzego (Polska 1999) jest właśnie takim doświadczeniem. Kiedy włączyłem go ponownie po latach, poczułem to samo uczucie, które towarzyszyło mi za pierwszym razem: narastający ucisk w żołądku, irytującą bezradność i bezsilność, że ta historia wydarzyła się naprawdę. 

To film, który nie starzeje się ani na sekundę. Przeciwnie – z każdym rokiem jego realizm uderza mocniej. Nie ma tu nic z gładkiej opowieści o świecie przestępczym, żadnej sensacyjności, żadnego popisu. Jest za to codzienny strach, sucho podawany jak wyrok.

Egzekutor – odważny temat, lecz czas go zjadł

Był pomysł, była odwaga, ale czasu film Filipa Zylbera nie przetrwał. "Egzekutor” (Polska 1999) to historia młodego mężczyzny, który wchodzi w rolę samozwańczego "anioła śmierci" – człowieka, pomagającego innym popełnić samobójstwo. Mocny punkt wyjścia, który mógł stać się filozoficznym thrillerem o granicach życia i śmierci, w praktyce ugrzązł w estetyce późnych lat 90., z całym jej ciężarem: teatralnymi dialogami, płaskim obrazem i pretensjonalnym tonem.

"Kiler-ów 2-óch” – czyli jak sequel zabił powagę przestępstwa

Są takie filmy, do których wraca się nie po fabułę, lecz po klimat. „Kiler-ów 2-óch” (Polska 1999) to właśnie taki przypadek – trochę absurdalny, trochę slapstickowy, ale niosący w sobie esencję końca lat 90.: telefony z klapką, dresy z ortalionu i wiarę, że wszystko w Polsce może jeszcze wyglądać jak z Miami Vice – tylko taniej.

Pierwszy "Kiler” (1997) był dla Machulskiego strzałem w dziesiątkę: kapitalny scenariusz, soczysta satyra na media i służby, charyzmatyczny Cezary Pazura, którego rola przypadkowego taksówkarza stała się kultowa. Druga część to już raczej pastisz własnej legendy – film, który wie, że jest sequelem, i robi z tego żart.

Polskie kino historyczne: Ogniem i mieczem

Ktoś jeszcze czyta trylogię Sienkiewicza? Ja zaczytywałem się powieściami Pana Henryk w młodości, ale od wielu lat po nie nie sięgam. Odwrotnie niż do ekranizacji. Ostatnio przypomniałem sobie bardzo dobry moim zdaniem film "Ogniem i meczem" Jerzego Hoffmana (Polska 1999). 

XVII wiek, coraz bliżej najazdu Kozaków na Rzeczpospolitą. Jan Skrzetuski (Michał Żebrowski), żołnierz księcia Jeremiego Wiśniowieckiego (Andrzej Seweryn) wracając z Krymu przypadkiem ratuje Bohdana Chmielnickiego (Bogdan Stupka).

Od zmierzchu do świtu 3 w klimacie westernu

Po kiepskiej drugiej części Od zmierzchu do świtu z niepokojem włączałem trzecią część - Od zmierzchu do świtu 3: Córka kata (From Dusk Till Dawn 3: The Hangman's Daughter USA 1999). Na szczęście nie było tak źle, a jak ktoś lubi westerny z wampirami to może nawet uznać, że jest całkiem nieźle. 

Tym razem w głównej roli występuje knajpa, którą pamiętacie zapewne świetnie z pierwszej części. Jest rok 1900. Trafiają do niej bandyci, którzy uciekają przed stróżami prawa, dziennikarz - autor książek Ambrose Bierce (Michael Parks - Jesteśmy tym co jemy, Od zmierzchu do świtu Grindhouse: Death Proof,  Grindhouse: Planet Terror, Nightmare Beach, The Werewolf of Woodstock, Kieł) z małżeństwem, zamierzających krzewić wiarę oraz kat ze swoimi kompanami, który ściga jednego ze złoczyńców - Johnny Madrida (Marco Leonardi), który zbiegł mu spod szubienicy wraz z jego córką Eesmeraldą (Ara Celi).

Słaba kontynuacja kultowego horroru

 Od zmierzchu do świtu to absolutnie kultowy horror Rodrigueza i Tarantino, z genialną obsadą. Widzieli go chyba wszyscy miłośnicy horrorów. Niestety jego kontynuacja - Od zmierzchu do świtu 2 (From Dusk Till Dawn 2: Texas Blood Money USA 1999) jest bardzo słabiutka i nie warta oglądania. No chyba, że ktoś jest fanatykiem i ogląda wszystko co się da...

Właściwie kontynuacji między pierwszą a drugą częścią jest niewiele. Chyba jedynie to, że jeden z bandytów, którzy szykują się do napadu rabunkowego, trafia przypadkiem (po tym jak jego samochód zderzył się z nietoperzem) do słynnego meksykańskiego baru, gdzie rządzą wampiry.

Jeżdziec bez głowy. Mroczna opowieść Tima Burtona

Wreszcie była okazja, by sobie przypomnieć baśniową opowieść Tima Burtona Jeździec bez głowy (Sleepy Hollow USA, Niemcy 1999). To mroczna opowieść o tajemniczym napastniku, który zabija obcinając swoim ofiarom głowy. 

Tim Barton był niegdyś jednym z moich ulubionych twórców. Nakręcił Sok z żuka, Batmana, Powrót Batmana, Edwarda Nożycorękiego, Marsjanie atakują, Planetę małp, Gnijącą pannę młodą, Sweeneya Todda i Mroczne cienie.

Oni czyli kosmici w amerykańskiej szkole

Pamiętam, że oglądałem film Oni (The Faculty USA 1999) kilkanaście lat temu kilka razy. I bardzo mi się podobał. Taka młodzieżowa opowieść o Obcych, którzy postanowili zaatakować szkołę w małym miasteczku. Kosmici przejmują ciała uczniów i nauczycieli... 

Reżyserem filmu jest słynny Robert Rodriguez (Grindhouse: Planet Terror, Sin City: Miasto grzechu, Sin City: Damulka warta grzechu, Maczeta, El Mariachi, Od zmierzchu do świtu). Scenariusz napisał Kevin Williamson (Krzyk, Krzyk 2, Krzyk 4, Tajemny krąg, Koszmar minionego lata, Pamiętniki wampirów, Przeklęta).

Piekielna głębia czyli nie igraj z naturą

Naprawdę dobry horror o rekinach sprzed 20 lat. Piekielna Głębia (Deep Blue Sea USA 1999) opowiada o naukowcach, który eksperymentują na rekinach szukając lekarstwa na alzheimera. 

Naukowcy zrobią wszystko aby osiągnąć swój cel, bo jeden ze sponsorów - Russell Franklin (Samuel L. Jackson - Avengers, 1408, Jumper, Egzorcysta III, Park Jurajski, Kula, Błękitna głębia, Niezniszczalny, Gwiezdne wojny I-III, Węże w samolocie, Spirit - Duch Miasta, Iron Man, Iron Man 2,  Kapitan Ameryka: pierwsze starcie, Kapitan Ameryka: Zimowy żołnierz, Thor, Arena, The Blob, Komórka, Avengers: czas Ultrona, Avengers: wojna bez granic, Robocop, Tarzan: Legenda, Kong: Wyspa Czaszki) chce się wycofać ze współfinansowania badań.

Szósty zmysł. Horror niemal doskonały

Nawet nie jestem w stanie zliczyć ile razy widziałem Szósty zmysł (The Sixth Sense USA 1999). Po tym filmie wydawało mi się, że jego reżyser i scenarzysta M. Night Shyamalan będzie moim ulubionym twórcą filmów grozy. 

Ale później już nie było tak dobrze. Shyamalan wyreżyserował m.in. Niezniszczalny, Znaki, Osada, Kobieta w błękitnej wodzie, Zdarzenie, 1000 lat po ziemi i Wizyta. No ale po co pisać o tym co było potem.

Świetny Sztorm Stulecia

Nie ma co mówić. Serial "Sztorm Stulecia", jest o wiele lepszy od scenariusza Stephena Kinga wydanego w formie książkowe. Ekranizację widziałem pierwszy sporo lat temu. Nic się od tego czasu nie zastarzała!

O książce pisałem kilka tygodni temu (czytaj tutaj). Z niecierpliwością czekałem na okazję by powtórnie zobaczyć film. I dzięki Polsatowi udało się. Oglądanie co tydzień mnie nie bawi, więc całość sobie nagrałem, by później się delektować. Hmm, szkoda tylko, że kaseta była nie najlepsza, i to delektowanie się nie do końca było takie radosne.

Wiedźma z Blair bez litości!

Jakoś się tak przytrafiło, że dzień po dniu oglądałem Innych i Blair Witch Project. Oba filmy mam, co prawda w swojej domowej kolekcji, ale w obu przypadkach skorzystałem z telewizji. Film o Wiedźmie z Blair to jeden z najstraszniejszych filmów, jakie widziałem w życiu.

Pierwszy raz widziałem ten film w nieistniejącym już wrocławskim kinie Oskar. Kilka osób na sali i to odczucie przerażającego, paraliżującego strachu. Mam to samo do dzisiaj. Który raz bym nie oglądał historii trójki studentów, którzy wyruszają by nakręcić dokument o lokalnej legendzie. Legendzie, która zamienia się w przerażającą rzeczywistością.