To drugi komiks Francuza, który ukazał się w Polsce. Pierwszy - Dni, których mnie znamy zachwycił mnie (czytaj recenzję). Pacjent (Le Patient) także jest bardzo dobry. Świetna opowieść, bardzo dobre rysunki. Trzyma w napięciu i intryguje do samego końca. I naprawdę ta historia robi wielkie wrażenie! Jednych zaskakujący finał rozczaruje, innym się spodoba, ale taki był zamysł autor i należy to uszanować.
Ale nie jest to zwykła sensacyjna powieść, jakich wiele. To opowieść o opowieści. Głównym bohaterem jest Billy Summers, weteran wojny w Iraku, którego losy tak się potoczyły, że został zabójca na zlecenie. Ale, jak sam twierdzi, zabija tylko "złych ludzi" - pedofili, przestępców itd... Pewnego dnia dostaje zlecenie na takiego "złego człowieka".
Właściwie kontynuacji między pierwszą a drugą częścią jest niewiele. Chyba jedynie to, że jeden z bandytów, którzy szykują się do napadu rabunkowego, trafia przypadkiem (po tym jak jego samochód zderzył się z nietoperzem) do słynnego meksykańskiego baru, gdzie rządzą wampiry.
Furioza to grupa nadmorskich pseudokibiców, która uwielbia ustawki, a przy okazji para się małą gangsterką. Jej lider - Kaszub (Wojciech Zieliński - Służby specjalne, Odwróceni: Ojcowie i córki, Psy 3: W imię zasad, Kurier, Czerwony pająk, Odwróceni, Świadek koronny, Oficer, Żmijowisko) stara się jednak, by jego kompani nie parali się poważną przestępczością, czując, że policja coraz bardziej zaciska pętlę wokół jego grupy.
Główna bohaterka to Jo (Agata Buzek - After Blue, Ciemno, prawie noc, Wiedźmin, Człowiek z magicznym pudełkiem, Sen), nauczycielka angielskiego, która mieszka z mężem Witkiem (Jacek Braciak - Pitbull, Kler, Pod mocnym aniołem, Drogówka, Wołyń, Róża, Oficer, Katyń, Samowolka, Żeby nie było śladów, Król, Glina), dyrektorem szkoły, w której pracuje, schorowaną matką (Małgorzata Zajączkowska - Planeta singli. Osiem historii, Wałęsa. Człowiek z nadziei, Jesteś Bogiem, Ekipa) oraz dwoma synami, z których jeden ma już żonę i małe dziecko.
Tym razem bohaterów mamy trzech - Bruce (Tom Hughes - Shepherd, London Town), Snoork (Jack Doolan - Rabusie kontra Zombie, The Facility, Demons Never Die) i Freddie (Christian Cooke - Czarownice z East Endu, Demons).
Każdy odcinek to osobna historia. Opowiadają o ludziach, którzy postanawiają znaleźć partnerów za pomocą aplikacji randkowej. Nie liczy się wiek, płeć, narodowość. Liczy się chęć spędzenia wspólnego czasu, dłuższego lub krótszego. Mamy mężczyznę, który umawia się na jedną noc z kobietą, jednak z powodu problemów z erekcją ciągnie ją przez miasto, szukając odpowiedniego leku.
Luke Cage (w tej roli Mike Colter - Jessica Jones, Faceci w czerni 3, The Defenders, Halo: Nightfall, Zagłada, Evil, Monsterland), jest bohaterem Harlemu. Złym skopuje tyłki, rozdaje plaskacze, starając się robić to w miarę delikatnie, by nikogo nie zabić. Bo jak wiadomo, ci co zabijają idą do paki. A Luke nie chce wrócić do więzienia, gdzie kiedyś po niesłusznym pomówieniu trafił. Życie nieśmiertelnego Luca jest właściwie jak reality show.
Twórcą serialu Mike Flanagan, reżyser m.in. filmów i serialów: Doktor sen, Nawiedzony Dwór w Bly, Ouija: Narodziny zła, Absentia, Oculus, Oculus: Chapter 3, Scare Dares, Gra Geralda, Zanim się obudzę, Nawiedzony dom na wzgórzu. Szczególnie ten ostatni zrobił na mnie duże wrażenie.
Trzeba przyznać, że decyzja Netflix by nawiązać współpracę z Harlanem Cobenem, jednym z moich ulubionych pisarzy, była strzałem w dziesiątkę. Wszystkie produkcje, które powstały na podstawie książek Cobena, ale także te, do których napisał scenariusz i był producentem (na przykład bardzo dobry serial Safe) były bardzo dobre. Jedną z ekranizacji - (W głębi lasu), także bardzo dobrą, zrobili Polacy.
"Mów mi Win" (WIN Albatros 2021) w zasadzie to lektura na jeden dzień. Czyta się błyskawicznie, bo akcja wciąga, a ciekawość każe przekładać kartkę za kartką, by dotrzeć do finału. Jest to bardzo dobre otwarcie nowego cyklu Harlana Cobena, który najpierw pisał o Myronie, potem o jego synu, a teraz o najbliższym przyjacielu. Zresztą Myron Bolitar to jeden z moich ulubionych bohaterów powieści sensacyjnych i thrillerów. Podobnie jak Coben, który jest jednym z moich ulubionych pisarzy, którego przeczytałem chyba wszystkie książki.
Jak się zaczyna kręcić (i nie chodzi mi o kręcenie filmu) to prawdopodobne jest, że wpadnie się w spiralę kłamstw, z której trudno będzie się wydostać.
Oglądanie tego serialu zostawiliśmy sobie z Żoną na rocznicowy wyjazd do Lizbony. Błyskawicznie, w dwa wieczory rozprawiliśmy się z ostatnim sezonem (tak przynajmniej jest zapowiadany). No ale co to jest sześć odcinków, z których każdy ma około 30 min.
"Siostry" to piąta część cyklu, a wcześniej czytałem szóstą ("Dolina" - czytaj recenzję). Trochę żałuję, że nie rozpocząłem od początku, bo autor nawiązuje do swoich wcześniejszych książek, ale nie utrudnia to zbytnio lektury. Nadrobię!
Oglądanie filmów o Amityville najlepiej zacząć od przeczytania książki "Amityville Horror" Jaya Ansona. Opowiada ona historię rzekomego (a może prawdziwego opętania domu na Long Island). Historia chyba jest bardzo dobrze znana. Młode małżeństwo z trójką dzieci wprowadza się do domu, w którym doszło do zbiorowej zbrodni. Syn zabił rodziców i rodzeństwo...
Podstawowym atutem, który zachęca do obejrzenia filmu Replikanci (Replicas Chiny, Wielka Brytania, USA, Portoryka 2018), który wyreżyserowali Tanya Wexler i Jeffrey Nachmanoff (Pojutrze), jest bardzo dobry aktor Keanu Reeves (Dzień w którym zatrzymała się Ziemia, Youngblood, Na fali, Dracula, Johnny Mnemonic, Adwokat diabła, cykl Matrix, Dotyk przeznaczenia, Speed, Constantine), w roli naukowca Willa Fostera.
Godzinami, dniami, tygodniami itd. Atrakcji za wiele nie było, no może poza jeszcze gra w kapsle, którą pamiętają pewnie tylko ludzie z rocznika 70. i wcześniejszych, chociaż ostatnio widziałem chyba jakąś planszówkę opartą na grę w kapsle, ale dotyczącą piłki nożnej a nie kolarstwa.
Za wiele o filmie Matta Ostermana (Phasma Ex Machina, Hover) nie chce pisać żeby Wam nie zepsuć oglądania, w tym przypadku, bowiem spojlerowanie może zepsuć całą zabawę. Mówiąc czy raczej pisząc oględnie jest to historia czwórki kandydatów na kosmonautów, którzy aby potwierdzić swoją przydatność do udziału w locie w kosmos, muszą spędzić 400 dni w przygotowanej specjalnie kapsule, która pozwala na udział w symulacji takiej misji.
No cóż. Od samego początku widać było, że to nie będzie dobry film. Baaa, że to będzie zły, a nawet bardzo zły film. Fatalnie zagrany, z kiepskimi aktorami (totalne drewna), kiepsko nakręcony z mega naiwnym scenariuszem. Jednym czy dwoma słowami - samo zło! Nie polecam Wam i trzymajcie się z dala od filmów, które są na liście najchętniej oglądanych produkcji na Netflix Polska!
Posty
Komentarze
