O tym filmie dowiedziałem się oglądając dokument "Na wiarę. "Egzorcysta" Williama Friedkina (Leap of Faith USA 2019), w którym reżyser opowiada o swoim najsłynniejszym dziele. Wspomina między innymi o tym autentycznym egzorcyzmie kobiety, który udało mu się zarejestrować dzięki zgodzie ojca Amortha.
Głównym bohaterem filmu Antoniego Krauze (Smoleńsk) jest Brunon Drywa (Michał Kowalski - Układ zamknięty, Król, Nielegalni, Pora mroku, Trzeci oficer), jeden z robotników, zamordowanych 17 grudnia 1970 roku. Film robi wstrząsające wrażenie, a sceny żołnierzy i milicjantów strzelających do ludzi, którzy przyjechali kolejką do pracy, naprawdę poruszają.
Akcja Apokalipsy rozpoczyna się praktycznie tam, gdzie zakończyła się pierwsza część. Alice (niezrównana Milla Jovovich - cykl Resident Evil, Piąty Element, Tomb Rider, Ultraviolet, Czwarty stopień, Wyspa strachu, Hellboy, Rajskie wzgórza) znowu musi walczyć z zombie.
Naprawdę Friedkin jest prawdziwą kopalnią anegdot na temat jednego z najlepszych horrorów w historii. Dzięki niemu możecie się dowiedzieć o niemal wszystkich szczegółach Egzorcysty, m.in. jak reżyser mobilizował aktorów do zagrania ról w ten sposób, w jaki właśnie chciał, dlaczego zatrudnił aktora do roli, która już była obsadzona, jak powstawała muzyka i dlaczego dom, w którym toczyła się akcja, trzeba było przenieść bliżej słynnych schodów.
Film rozpoczyna się od ucieczki młodej kobiety z jakiegoś domostwa, szybko dowiadujemy się, że porwał ją i obciął dłoń jakiś zwyrodnialec, który został następnie zabity przez policję. Kiedy morderca wzionął ducha, niedaleko urodził się Miles. Siedem lat później chłopiec (Jackson Robert Scott - To, To 2) zaczyna się robić coraz bardziej agresywny. Jego rodzice zaczynają się bać o swoje bezpieczeństwo...
Oczywiście, żeby Jason (C.J. Graham - Autostrada do piekła) mógł znowu zabijać musiał zostać ożywiony. A ożywiony został bo o śmierci zabójcy postanowił się przekonać Tommy Jarvis (Thom Mathews - Powrót żywych trupów, Powrót żywych trupów 2, Obcy z Los Angeles, Nemezis, The Vampire Hunters Club).
Teddy (Anthony Bajon) jest miejscowym outsiderem, nie bardzo lubianym, często mieszającym się w nieswoje sprawy i zbierającemu baty od mieszkańców. Lubi go zapewne tylko jego dziewczyna. Pewnego dnia, koło domu, zostaje zaatakowany przez nieznane zwierzę.
Dużo w tym filmie wściekłości, nienawiści do świata, tego co szare, banalne i codzienne. Wszystko mówi się wprost, bez owijania w bawełnę, a w razie czego wali się w gębę.
Dla tych co nie spotkali się jeszcze z tym tytułem krótkie wyjaśnienie. Daredevil, to niewidomy prawnik Matt Murdock (Charlie Cox - Dracula: Historia nieznana, Gwiezdny pył, Zombie Rampage, Deffenders), który stara się oczyszczać swoje miasto - Nowy Jork z przestępczości.
Film I.-Fana Wanga (Świątynia przemienienia diabelskiego) - połączenie horroru z komedią można było obejrzeć podczas Splat! Film Fest 2020. Z opisu wydawał się ciekawą opowieścią o tajwańskich politykach, którzy zamieniają się w zombie i mordują wzajemnie.
Olle Hulten (Kristoffer Joner - Fala, Villmark, Zombie SS: krwawy śnieg, Zjawa, Mission Impossible: Fallout) budzi się w samochodzie, na promie. Ma przy sobie torbę z pieniędzmi i pistolet. Na promie pojawia się także policja. Olle czuje, że musi uciekać. I tak rozpoczyna się jego ucieczka, która trwa przez osiem odcinków. Musi walczyć o swoje życie, ale także bezpieczeństwo swojej żony i córeczki.
Film Gustava Egerstedta "Życie w zachwycie" (Live Forever Szwecja 2020) to krótka historia o kilku osobach zabitych w najbardziej popularne w horrorach sposoby. Mamy tu kobietę zabitą uderzeniem siekierą w głowę, jest opętana dziewczyna, człowiek rozszarpywany przez zombie, inny zabity przez strasznego dzieciaka i inni. Wszyscy śpiewają sobie radosną piosenkę, zastanawiając się dlaczego przyszło im umrzeć. Zdecydowanie dla fanów horrorów!
Film opowiada o mężczyźnie (Julian Pawlak, który jest jednocześnie scenarzystą), który przygotowuje w restauracji zupę. W pewnym momencie do gara zaczyna dodawać kawałki odcinanego własnego ciała... Pięciominutowy filmik kończy się sceną, gdy ludzie przy stołach zajadają się tą zupą...
Reżyserem filmu jest Daniel Le Hai.
Jest zima 1918 roku, zakończyła się I wojna światowa i epidemia hiszpanki. Tomas (Viktor Klem) namówiony przez Annę (Fruzsina Hais) jedzie do jej wsi, gdzie większość mieszkańców zmarło na grypę. Jak opowiada mężczyźnie dziewczynka - w wiosce są także duchy.
Akcja filmu Anny Kasińskiej toczy się w 2084 roku. Kilka kobiet (w głównych rolach m.in. Joanna Brodzik i Agnieszka Grochowska) czeka na mężczyznę (jest ich już niewielu na Ziemi), który ma je zapłodnić. Czekają na synchronizację swoich cyklów menstruacyjnych. Kiedy to następuje, a Dawca przybywa, podczas kolacji dochodzi do tragicznego wypadku...
Film wyreżyserował (i scenariusz napisał) Filip Bojarski. Polecam! Trwa zaledwie dwie minuty. Możecie go zobaczyć za darmo jeszcze do jutra na stronie festiwalu.
Ayse (Billur Melis Koç) wie, że zdradzanie męża, policjanta może się dla niej skończyć tragicznie. Nie jest jednak w stanie przerwać tego związku. Pewnego dnia mąż zabija kochanka, a Ayse zmuszona jest uciekać. Nikt nie chce jej pomóc, ani rodzina, ani przyjaciółka. Wszyscy obawiają się zemsty zdradzanego męża. Główna akcja rozgrywa się w lesie, gdzie czterech napastników goni kobietę. Nie wiedzą jednak, że przyparta do ściany Ayse, stanie się dla nich śmiertelnym zagrożeniem.
Doktor Guy (George Hardy - Troll 2, Street Team Massacre, House of Forbbiden Secrets, Ghost Shark 2, Goblin 2) i jego pielęgniarka Patricia (Eva Habermann - Leex, Leex: The Dark Zone, Goblin 2) zajmują się likwidacją cyst. Wiecie, to takie narośla z gęstym, białym płynem. Błeeeeeeeeeeeeeeeeeee.
Przykro mi, ale nie wiem jakie jest przesłanie filmu Matyldy Gurne. Oczywiście trudno oczekiwać rozbudowanej treści, kiedy etiuda filmowa trwa cztery minuty. Nie twierdzę, że moje niezrozumienie to wina reżyserki, być może to po prostu ja nie złapałem jej przesłania... Filmowi towarzyszy muzyka False Noise.
Film wybrała nam na weekendowy wieczór Najlepsza z Żon. Mieliśmy miło spędzić czas na seansie. Hmm. Miło było, ale film był koszmarny. To jeden z tych obrazów, których oglądanie boli. I boli później, kiedy przypominasz sobie dramatyczne sceny.
Posty
Komentarze
