Klasyka polskiego kina: Krzyżacy

Dobrze sobie przypomnieć klasyczne polskie filmy. Często wciągają mnie bardziej niż współczesne produkcje. Chociaż też czasami przynudzają, jak było w przypadku Krzyżaków (Polska 1960), który trwał ponad 160 min. Po skróceniu na pewno otrzymalibyśmy o wiele bardziej dynamiczną, wciągającą opowieść. 

Żebyście nie zrozumieli mnie źle. To nie oznacza, że nie podoba mi się film Aleksandra Forda, który liczy już ponad 60 lat! Jest to klasyczna opowieść historyczna, z wątkiem romansu, która powstała na podstawie powieści Henryka Sienkiewicza. Opowiada o konflikcie polsko-krzyżackim, zakończonym wielką, zwycięską bitwą pod Grunwaldem z 1410 roku. Zdecydowanie warto zobaczyć, chociaż chyba nie polecam na jeden raz. 

Polskie filmy wojenne: Zamach

Wrzesień to miesiąc, w którym oglądam więcej niż zwykle polskich filmów wojennych. Jakoś dziwnym trafem umknął mi wcześniej "Zamach" Jerzego Passendorfera (Polska 1959) opowiadający o zamachu na Franza Kutscherę - kata Warszawy.

To kolejna dramatyczna historia z czasów niemieckiej okupacji Warszawy. Tym razem mamy okazję obejrzeć, jak wyglądały przygotowania do zabicia dowódcy SS i niemieckiej policji na dystrykt warszawski Generalnego Gubernatorstwa oraz sam przebieg zamachu i jego tragiczne konsekwencje. 

Filmy o Powstaniu Warszawskim: Wstrząsający Kanał

Ale ciężko się ogląda ten film. Ciężko do niego wracać. Nie wiem, czy jest lepszy film o Powstaniu Warszawskim. Oczywiście trzeba pamiętać, że Kanał Andrzeja Wajdy powstawał w 1957 roku, w czasach komunistycznej Polski, której polscy partyjni aparatczycy i ich sowieccy zwierzchnicy nie patrzyli przychylnym okiem. 

I tak trzeba ten film oglądać. Propagandę odsiewać i patrzeć na dramat powstańców. Film opowiada nam o ostatnich dniach Powstania Warszawskiego. Jeden z oddziałów Armii Krajowej dostaje rozkaz przebicia się z Mokotowa na Śródmieście. Jeszcze się bronią, jeszcze odpierają ataki Niemców, którzy korzystają z czołgów, samolotów, artylerii, a także morderczych "goliatów".

Z archiwum polskiej kinematografi: Godzina W

Takich filmów już się w Polsce nie kręci. Inne czasy, inne możliwości techniczne, inne spojrzenie na pewne tematy. Ale, mimo, że Godzina W (Polska 1980) liczy już ponad 42 lata ogląda się tę produkcję z zapartym tchem, zaciśniętymi szczękami i łzami w oczach. 

Chyba niemal każdy wie, co to Godzina W, nie będę więc szczególnie się rozpisywał na ten temat. Wyjaśnię jedynie, że akcja filmu Janusza Morgensterna toczy się w ciągu kilku godzin 1 sierpnia 1944. Twórcy filmu pokazują ostatnie godziny przed wybuchem Powstania Warszawskiego. Młodzi chłopcy, sorry - żołnierze przygotowują się do walki z Niemcami.