Open Graves
2009, USA
Czas trwania: 100 min.
Reżyseria: Álvaro de Armiñán
Scenariusz: Bruce A. Taylor, Roderick Taylor
Występują: Eliza Dushku, Mike Vogel, Lilliam Kouri, Boris Martinez, Alex O'Dogherty
Opis:
W ręce grupy studentów wpada starodawna gra o nazwie „Mamba”. Jej owiana tajemnicą przeszłość pozostaje niewiadomą aż do momentu, gdy po dniu spędzonym na surfowaniu po oceanie, zasiądą do gry. Po zakończeniu niepozornej partii okaże się, że ci, którzy przegrywają, giną w straszliwych okolicznościach. Zgodnie z pradawną siłą Mamby, z kolei ci, którzy wygrywają, mają możliwość spełnienia swoich życzeń. Młody Amerykanin Jason (Mike Vogel), który znalazł Mambę i nieświadom jej straszliwej mocy, dał ją znajomym, wie, że musi podjąć ryzyko i spróbować odwrócić bieg wydarzeń. Pomagać mu w tym będzie piękna surferka Erica (Eliza Dushku), którą Jason poznał już podczas wyjazdu i w której możliwość miejsca się zakochał.
Cytat:
„Udany miks Oszukać przeznaczenie z Jumanji”, San Francisco Chronicie
Warto wiedzieć:
Urodzona w 1980 roku Eliza Dushku została odkryta zupełnie przypadkiem, gdy w wieku 12 lat dla żartu poszła z bratem na przesłuchanie do filmu, które akurat odbywało się w jej rodzinnym Bostonie. W ten sposób znalazła się w obsadzie "Dramatu letniej nocy" partnerując Juliette Lewis. Drzwi do przyszłej kariery otworzyła jej rola córki Roberta de Niro w dramacie "Chłopięcy świat". Duszku dokończyła szkołę średnią, ale nie zdecydowała się na studia. Zaraz potem trafiła na plan kultowego już dziś serialu "Buffy. Postrach wampirów". Początkowo rola Faith, w którą wcieliła się Dushku miała być epizodyczna, przewidziana na pięć odcinków. Ale Eliza bardzo szybko zaskarbiła sobie sympatię i uznanie ekipy oraz widzów, więc rozbudowano jej rolę i uczyniono z niej stałego przeciwnika Sarah Michelle Gellar. Główną główną rolę serialową dostała w „Tru Calling”, który jednak nie osiągnął takiej popularności jak „Buffy”.
Materiał promocyjny organizatorów.
Recenzje horrorów, filmów SF, katastroficznych, ale też innych, które oglądam. Chwalę i ostro krytykuję. Bez żadnych skrupułów!
poniedziałek, 5 października 2009
niedziela, 4 października 2009
Dan Koontz: Nieznajomi
"Nieznajomi" - kolejna świetna powieść Deana Koontza. On praktycznie nie pisze słabych książek, ale ta jest jedną z najlepszych jakie ostatnio czytałem!
Ta książka jest świetnym materiałem na film, sprawny scenarzysta potrzebowałby pewnie niewiele czasu żeby przerobić ją na scenariusz. Swoją drogą chyba przegapiłem wydanie pierwszej tej powieści, napisanej przez Koontza w 1986 roku. Dobrze, że Albatros zdecydował się na drugie 8-).
Książka opowiada o grupie ludzi, u której niespodziewanie pojawiają się tajemnicze wspomnienia i nadnaturalne zdolności, np. uzdrawianie. Wszystkich ciągnie do pewnego motelu w stanie Nevada. Wspólnie zaczynają się zastanawiać nad przyczynami tych zdarzeń. Łączą je z tajną bazą amerykańskiego wojska w pobliskich górach. Czy doszło do toksycznego wycieku lub eksperymentów biologicznych? A może wyjaśnienie jest jeszcze bardziej tajemnicze?
Czytaj recenzję Inwazji.
Czytaj recenzje Męża.
Ta książka jest świetnym materiałem na film, sprawny scenarzysta potrzebowałby pewnie niewiele czasu żeby przerobić ją na scenariusz. Swoją drogą chyba przegapiłem wydanie pierwszej tej powieści, napisanej przez Koontza w 1986 roku. Dobrze, że Albatros zdecydował się na drugie 8-).
Książka opowiada o grupie ludzi, u której niespodziewanie pojawiają się tajemnicze wspomnienia i nadnaturalne zdolności, np. uzdrawianie. Wszystkich ciągnie do pewnego motelu w stanie Nevada. Wspólnie zaczynają się zastanawiać nad przyczynami tych zdarzeń. Łączą je z tajną bazą amerykańskiego wojska w pobliskich górach. Czy doszło do toksycznego wycieku lub eksperymentów biologicznych? A może wyjaśnienie jest jeszcze bardziej tajemnicze?
- Strangers
- Wydawnictwo: Albatros , Marzec 2008
- ISBN: 978-83-7359-658-0
- Liczba stron: 622
- Wymiary: 125 x 195 mm
Czytaj recenzję Inwazji.
Czytaj recenzje Męża.
HorrorFestiwal 2009: Sauna
Sauna
2008, Finlandia
Czas trwania: 85 min.
Reżyseria: Antti-Jussi Annila
Scenariusz: Iiro Küttner
Występują: Ville Virtanen, Tommi Eronen, Viktor Klimenko, Rain Tolk, Kari Ketonen
Opis:
Rok 1595, właśnie zakończyła się wojna pomiędzy Szwecją i Rosją. Bohaterowie opowieści to dwaj bracia, Szwedzi, Knut (Tommi Eronen) i Erik (Ville Virtanen) . Należą do komisji wyznaczającej powojenną granicę między państwami, przebiegającą przez bagienne tereny dzisiejszej Finlandii. Erik to twardy żołnierz, weteran wielu walk, który na wojnie zabijał i widział już każde okrucieństwo. Knut jest kartografem, człowiekiem bardzo wrażliwym, nie dostosowanym do okrutnych reguł rządzących współczesnym mu światem. Obaj skrywają mroczną tajemnicę. W przeszłości Erik pozostawił zamkniętą w ziemiance dziewczynkę, a jego brat mimo obietnic jej nie uwolnił. Skazali ją tym samym na pewną śmierć. Noszą teraz w sercach brzemię tego grzechu…
Cytat:
„Podobnie jak Andriej Tarkowski, Annila prezentuje chłodne i pozbawione życia środowiska, tworząc specyficzną atmosferę. Lecz ma również na planie znakomitych aktorów, potrafiących tchnąć życie w bohaterów”, Daily Film Dose
Warto wiedzieć:
Skandynawia i Finlandia jeszcze kilka lat temu nie istniały na światowym panteonie grozy. Tymczasem fakty są zaskakujące: w 2006 roku powstał w Norwegii „Cold Prey”, który pokazywaliśmy na pierwszym Horrorfestiwalu i który zdobył wiele nagród na całym świecie. Dwa lata później Finowie zrealizowali znakomity horror „Dark Floors”, będący najdroższym filmem w historii ich kinematografii. W tym samym roku Szwedzi wyprodukowali wampiryczny „Pozwól mi wejść”, dzieło w stylu „Martina” George’a A. Romero, które wygrało tegoroczny festiwal w Brukseli. Powstała też „Sauna”, uważana za jeden z ciekawszych filmów gatunku ostatnich lat. W Brukseli otrzymała nagrodę publiczności.
Materiał promocyjny organizatorów.
Moja recenzja Sauny.
2008, Finlandia
Czas trwania: 85 min.
Reżyseria: Antti-Jussi Annila
Scenariusz: Iiro Küttner
Występują: Ville Virtanen, Tommi Eronen, Viktor Klimenko, Rain Tolk, Kari Ketonen
Opis:
Rok 1595, właśnie zakończyła się wojna pomiędzy Szwecją i Rosją. Bohaterowie opowieści to dwaj bracia, Szwedzi, Knut (Tommi Eronen) i Erik (Ville Virtanen) . Należą do komisji wyznaczającej powojenną granicę między państwami, przebiegającą przez bagienne tereny dzisiejszej Finlandii. Erik to twardy żołnierz, weteran wielu walk, który na wojnie zabijał i widział już każde okrucieństwo. Knut jest kartografem, człowiekiem bardzo wrażliwym, nie dostosowanym do okrutnych reguł rządzących współczesnym mu światem. Obaj skrywają mroczną tajemnicę. W przeszłości Erik pozostawił zamkniętą w ziemiance dziewczynkę, a jego brat mimo obietnic jej nie uwolnił. Skazali ją tym samym na pewną śmierć. Noszą teraz w sercach brzemię tego grzechu…
Cytat:
„Podobnie jak Andriej Tarkowski, Annila prezentuje chłodne i pozbawione życia środowiska, tworząc specyficzną atmosferę. Lecz ma również na planie znakomitych aktorów, potrafiących tchnąć życie w bohaterów”, Daily Film Dose
Warto wiedzieć:
Skandynawia i Finlandia jeszcze kilka lat temu nie istniały na światowym panteonie grozy. Tymczasem fakty są zaskakujące: w 2006 roku powstał w Norwegii „Cold Prey”, który pokazywaliśmy na pierwszym Horrorfestiwalu i który zdobył wiele nagród na całym świecie. Dwa lata później Finowie zrealizowali znakomity horror „Dark Floors”, będący najdroższym filmem w historii ich kinematografii. W tym samym roku Szwedzi wyprodukowali wampiryczny „Pozwól mi wejść”, dzieło w stylu „Martina” George’a A. Romero, które wygrało tegoroczny festiwal w Brukseli. Powstała też „Sauna”, uważana za jeden z ciekawszych filmów gatunku ostatnich lat. W Brukseli otrzymała nagrodę publiczności.
Materiał promocyjny organizatorów.
Moja recenzja Sauny.
sobota, 3 października 2009
HorrrorFestiwal 2009: Piła 6
Piła 6 (Saw 6)
2009, USA
Czas trwania: 95 min.
Reżyseria: Kevin Greutert
Scenariusz: Marcus Dunstan, Patrick Melton
Występują: Tobin Bell, Costas Mandylor, Shawnee Smith, Mark Rolston, Betsy Russell
Opis:
Agent specjalny Peter Strahm nie żyje, a detektyw Mark Hoffmann (Costas Mandylor) stał się niepokonanym następcą Jigsawa (Tobin Bell). Jednak, kiedy FBI zbliża się do Hoffmanna, jest on zmuszony do uruchomienia nowej śmiercionośnej gry, a wielki plan Jigsawa wreszcie zostaje zrozumiany…
Cytat:
“Dojdzie kilku nowych bohaterów. Film będzie też dużo brutalniejszy niż poprzednie pięć części. To może być, jak dotąd, najlepszy scenariusz”, producent Mark Burg
Warto wiedzieć:
Tym razem reżyserskie stery przy nowej „Pile” powierzono Kevinowi Greutertowi, który był montażystą poprzednich części. Pieczę nad projektem od samego początku sprawuje firma Twisted Pictures. Wszystko więc pozostaje w rodzinie i pewne jest, że scenarzyści, nieco podobnie jak w przypadku George’a Lucasa i jego Gwiezdnej Sagi, otrzymali wytyczne, co mogą opisywać, a czego nie mogą.
Pierwsza część Piły nie przebiła rekordowego „Blair Witch Project” ani „Halloween”, jeśli chodzi o proporcje uzyskanych dochodów w stosunku do wysokości budżetu, ale i tak lokuje się w czołówce wszech czasów. Film kosztujący nieco powyżej miliona dolarów zarobił w samych tylko USA ponad 55 mln! Rekordowa część druga prawie 90 mln, a trzecia – 80 mln. Potem seria wytraciła nieco impet, aczkolwiek takie stwierdzenie brzmi nieco niestosownie w zestawieniu z faktem, że „Piła 5” zarobiła w USA 55 mln dolarów przy zaledwie dziesięciomilionowym budżecie. Cały czas jest to najbardziej regularna, najbardziej dochodowa seria horrorowa na świecie.
Materiał promocyjny organizatorów.
Recenzja Piły 5
2009, USA
Czas trwania: 95 min.
Reżyseria: Kevin Greutert
Scenariusz: Marcus Dunstan, Patrick Melton
Występują: Tobin Bell, Costas Mandylor, Shawnee Smith, Mark Rolston, Betsy Russell
Opis:
Agent specjalny Peter Strahm nie żyje, a detektyw Mark Hoffmann (Costas Mandylor) stał się niepokonanym następcą Jigsawa (Tobin Bell). Jednak, kiedy FBI zbliża się do Hoffmanna, jest on zmuszony do uruchomienia nowej śmiercionośnej gry, a wielki plan Jigsawa wreszcie zostaje zrozumiany…
Cytat:
“Dojdzie kilku nowych bohaterów. Film będzie też dużo brutalniejszy niż poprzednie pięć części. To może być, jak dotąd, najlepszy scenariusz”, producent Mark Burg
Warto wiedzieć:
Tym razem reżyserskie stery przy nowej „Pile” powierzono Kevinowi Greutertowi, który był montażystą poprzednich części. Pieczę nad projektem od samego początku sprawuje firma Twisted Pictures. Wszystko więc pozostaje w rodzinie i pewne jest, że scenarzyści, nieco podobnie jak w przypadku George’a Lucasa i jego Gwiezdnej Sagi, otrzymali wytyczne, co mogą opisywać, a czego nie mogą.
Pierwsza część Piły nie przebiła rekordowego „Blair Witch Project” ani „Halloween”, jeśli chodzi o proporcje uzyskanych dochodów w stosunku do wysokości budżetu, ale i tak lokuje się w czołówce wszech czasów. Film kosztujący nieco powyżej miliona dolarów zarobił w samych tylko USA ponad 55 mln! Rekordowa część druga prawie 90 mln, a trzecia – 80 mln. Potem seria wytraciła nieco impet, aczkolwiek takie stwierdzenie brzmi nieco niestosownie w zestawieniu z faktem, że „Piła 5” zarobiła w USA 55 mln dolarów przy zaledwie dziesięciomilionowym budżecie. Cały czas jest to najbardziej regularna, najbardziej dochodowa seria horrorowa na świecie.
Materiał promocyjny organizatorów.
Recenzja Piły 5
piątek, 2 października 2009
HorrorFestiwal 2009: Diagnosis: Death
Diagnosis: Death
2009, Nowa Zelandia
Czas trwania: 80 min.
Reżyseria: Jason Stutter
Scenariusz: Raybon Kan, Jason Stutter
Występują: Jessica Grace Smith, Suze Tye, Bret McKenzie, Rhys Darby, Jemaine Clement
Opis:
Dwójka bohaterów, to miłośnicy literatury i jednocześnie wielcy pechowcy. Właśnie zdiagnozowano u nich raka. Obaj zgłaszają się na ochotnika jako króliki doświadczalne do testowania nowej terapii w ośrodku medycznym kierowanym przez szalonego doktora Cruise’a (Bret McKenzie). Podczas weekendu klinika zostaje zamknięta, a jednocześnie leki zaczynają działać, w wyniku czego dwójka nieszczęśliwych „pacjentów” zaczyna doznawać niezwykłych wizji. Niepewni tego, gdzie zaczyna się rzeczywistość, podejmują desperacką próbę wydostania się z ośrodka doktora Cruise, a także poznania jego mrocznego sekretu…
Cytat:
„ czy Fani horroru, znający wczesne filmy Petera Jacksona, takie jak „Bad Taste”„Frighteners”, będą się tu świetnie bawili”, Suite101
Warto wiedzieć:
Flight of the Conchords to nazwa komediowego duetu muzycznego z nowozelandzkiego Wellington. Na swoim koncie mają m.in. nagrodę Grammy oraz BBC Radio Series. Obaj członkowie Flight of the Conchords, Bret McKenzie i Jemaine Clement, byli siłą sprawczą przy powstawaniu „Diagnosis Death”.
W jednej z ról w „Diagnosis: Death” wystąpił również Bryce Campbell, nowozelandzki twórca pracujący przy takich, kultowych już dziś, filmach Petera Jacksona: „Forgotten Silver” i „Przerażacze”.
W „Diagnosis: Death” nie należy oczekiwać soczystego gore, ale ta czarna komedia z elementami czystego horroru, posiada wspaniałą cechę: rozluźnia i jako film otwierający Horrorfestiwal.pl przygotuje widzów na to, co czekać ich będzie podczas kolejnych seansów.
Materiał promocyjny organizatorów.
2009, Nowa Zelandia
Czas trwania: 80 min.
Reżyseria: Jason Stutter
Scenariusz: Raybon Kan, Jason Stutter
Występują: Jessica Grace Smith, Suze Tye, Bret McKenzie, Rhys Darby, Jemaine Clement
Opis:
Dwójka bohaterów, to miłośnicy literatury i jednocześnie wielcy pechowcy. Właśnie zdiagnozowano u nich raka. Obaj zgłaszają się na ochotnika jako króliki doświadczalne do testowania nowej terapii w ośrodku medycznym kierowanym przez szalonego doktora Cruise’a (Bret McKenzie). Podczas weekendu klinika zostaje zamknięta, a jednocześnie leki zaczynają działać, w wyniku czego dwójka nieszczęśliwych „pacjentów” zaczyna doznawać niezwykłych wizji. Niepewni tego, gdzie zaczyna się rzeczywistość, podejmują desperacką próbę wydostania się z ośrodka doktora Cruise, a także poznania jego mrocznego sekretu…
Cytat:
„ czy Fani horroru, znający wczesne filmy Petera Jacksona, takie jak „Bad Taste”„Frighteners”, będą się tu świetnie bawili”, Suite101
Warto wiedzieć:
Flight of the Conchords to nazwa komediowego duetu muzycznego z nowozelandzkiego Wellington. Na swoim koncie mają m.in. nagrodę Grammy oraz BBC Radio Series. Obaj członkowie Flight of the Conchords, Bret McKenzie i Jemaine Clement, byli siłą sprawczą przy powstawaniu „Diagnosis Death”.
W jednej z ról w „Diagnosis: Death” wystąpił również Bryce Campbell, nowozelandzki twórca pracujący przy takich, kultowych już dziś, filmach Petera Jacksona: „Forgotten Silver” i „Przerażacze”.
W „Diagnosis: Death” nie należy oczekiwać soczystego gore, ale ta czarna komedia z elementami czystego horroru, posiada wspaniałą cechę: rozluźnia i jako film otwierający Horrorfestiwal.pl przygotuje widzów na to, co czekać ich będzie podczas kolejnych seansów.
Materiał promocyjny organizatorów.
Program Festiwalu Horrorów 2009
Filmy pokazywane na festiwalu będą oceniane przez jury złożone z uznanych specjalistów gatunku pod przewodnictwem Andrzeja Kołodyńskiego. Dla najlepszego zdaniem jury filmu przewidziana jest główna nagroda festiwalu „Złota Czaszka”. Złota Czaszka jest główną nagrodą Horrorfestiwal.pl, Podczas pierwszej edycji za najlepszy film jury uznało "Krzesło diabła" (Devil's Chair) Adama Masona.
Podczas drugiej edycji wyróżniony został "Stuck" Stuarta Gordona, reżysera legendarnego "Re-Animatora", pokazywany ekskluzywnie na naszym festiwalu. Film został uznany za "perwersyjnie zabawny" i jednocześnie łamiący wiele schematów gatunku.
Program Horrorfestiwal.pl 2009:
Dzień 1 – 22 października (czwartek), Start: 20:00
Diagnosis: Death
The Best Of Horror Shorts – blok filmów krótkometrażowych:
- Head to Love (2009, USA, reż. Van Kassabian, 20min)
- Night of the Hell Hamsters (2006, Australia, reż. Paul Campion, 16 min)
- Das Floss (2004, Niemcy, reż. Jan Thuring, 9 min)
- Virtual Dating (2009, Belgia, reż. Katia Olivier, 16min)
- Eel Girl (2008, Australia, reż. Paul Campion, 5min)
- Velgunzer (2008, USA, reż. Bradford Schmidt, 14 min)
- Brother's Keeper (2008, Holandia, reż. Martijn Smits, 15 min)
- Das Zimmer (2009, Niemcy, reż. Nik Sentenza, 13 min)
- Mavela (2008, Hiszpania, reż. Manuel Arija de la Cuerda, 18min)
Piła 6 – Premierowo!
Dzień 2 – 23 października (piątek), start 20:00:
Sauna
Open Graves
Visions
Dzień 3 – 24 października (sobota), start: 22:00:
Dying Breed
My Name is Bruce
Trailer Park of Terrors
Wszystkie filmy z wyjątkiem “Piła 6” grane są z nośnika DVD.
Bilety oraz karnety na Horrorfestiwal.pl 2009 do nabycia w kasach kin od 1 października 2009.
Data: 22-24 października 2009
Lokalizacja: kina sieci Multikino i Silver Screen w 13 miastach w Polsce: Bydgoszcz, Gdańsk, Gdynia, Koszalin, Kraków, Łódź, Poznań (Strefa 51), Rybnik, Szczecin, Warszawa (Ursynów i Złote Tarasy), Włocławek, Wrocław (Arkady i Pasaż) oraz Zabrze
Ceny biletów: na jeden dzień festiwalu: 20 zł normalny, 17 zł dla posiadaczy karty lojalnościowej Multikinomaniaka,
Ceny karnetów: 49 zł normalny i 39 zł dla posiadaczy karty lojalnościowej Multikinomaniaka
Sprzedaż biletów: Bilety i karnety do nabycia tylko w kasach kin Multikino i Silverscreen Gdynia i Łódź. Karnety oraz bilety w sprzedaży od 1 października 2009.
Oficjalna strona festiwalu: www.horrorfestiwal.pl
Podczas drugiej edycji wyróżniony został "Stuck" Stuarta Gordona, reżysera legendarnego "Re-Animatora", pokazywany ekskluzywnie na naszym festiwalu. Film został uznany za "perwersyjnie zabawny" i jednocześnie łamiący wiele schematów gatunku.
Program Horrorfestiwal.pl 2009:
Dzień 1 – 22 października (czwartek), Start: 20:00
Diagnosis: Death
The Best Of Horror Shorts – blok filmów krótkometrażowych:
- Head to Love (2009, USA, reż. Van Kassabian, 20min)
- Night of the Hell Hamsters (2006, Australia, reż. Paul Campion, 16 min)
- Das Floss (2004, Niemcy, reż. Jan Thuring, 9 min)
- Virtual Dating (2009, Belgia, reż. Katia Olivier, 16min)
- Eel Girl (2008, Australia, reż. Paul Campion, 5min)
- Velgunzer (2008, USA, reż. Bradford Schmidt, 14 min)
- Brother's Keeper (2008, Holandia, reż. Martijn Smits, 15 min)
- Das Zimmer (2009, Niemcy, reż. Nik Sentenza, 13 min)
- Mavela (2008, Hiszpania, reż. Manuel Arija de la Cuerda, 18min)
Piła 6 – Premierowo!
Dzień 2 – 23 października (piątek), start 20:00:
Sauna
Open Graves
Visions
Dzień 3 – 24 października (sobota), start: 22:00:
Dying Breed
My Name is Bruce
Trailer Park of Terrors
Wszystkie filmy z wyjątkiem “Piła 6” grane są z nośnika DVD.
Bilety oraz karnety na Horrorfestiwal.pl 2009 do nabycia w kasach kin od 1 października 2009.
Data: 22-24 października 2009
Lokalizacja: kina sieci Multikino i Silver Screen w 13 miastach w Polsce: Bydgoszcz, Gdańsk, Gdynia, Koszalin, Kraków, Łódź, Poznań (Strefa 51), Rybnik, Szczecin, Warszawa (Ursynów i Złote Tarasy), Włocławek, Wrocław (Arkady i Pasaż) oraz Zabrze
Ceny biletów: na jeden dzień festiwalu: 20 zł normalny, 17 zł dla posiadaczy karty lojalnościowej Multikinomaniaka,
Ceny karnetów: 49 zł normalny i 39 zł dla posiadaczy karty lojalnościowej Multikinomaniaka
Sprzedaż biletów: Bilety i karnety do nabycia tylko w kasach kin Multikino i Silverscreen Gdynia i Łódź. Karnety oraz bilety w sprzedaży od 1 października 2009.
Oficjalna strona festiwalu: www.horrorfestiwal.pl
czwartek, 1 października 2009
Najchętniej czytane we wrześniu 2009
Wrzesień to nie był dla mnie dobry miesiąc do oglądania czy czytania horrorów. Wybaczcie więc posuchę na blogu. Starałem się nadrobić doniesieniami o Festiwalu Horrorów.
Oto pierwsza piątka najchętniej czytanych tekstów:
1. Recenzja trzeciej części Efektu Motyla
2. Kiedy, gdzie i za ile - informacje o Horror Festiwalu 2009
3. Recenzja filmu Chora dziewczyna
4. Recenzja filmu Frontier(s)
5. Recenzja filmu Alfabetyczny Morderca
Oto pierwsza piątka najchętniej czytanych tekstów:
1. Recenzja trzeciej części Efektu Motyla
2. Kiedy, gdzie i za ile - informacje o Horror Festiwalu 2009
3. Recenzja filmu Chora dziewczyna
4. Recenzja filmu Frontier(s)
5. Recenzja filmu Alfabetyczny Morderca
środa, 30 września 2009
Kolejna garść doniesień na temat Festiwalu Horroru 2009
Nie mam ostatnio czasu (i chęci) na oglądanie filmów, to chociaż śledzę przygotowania do tegorocznego Horror Festiwalu. Na blogu organizatora Piotra Mańkowskiego można przeczytać o ostatnim filmie, który wybrano.
Podczas festiwalu będziemy mogli obejrzeć (oprócz wspominanych wcześniej filmów) nowozelandzki "Diagnosis: Death" Jasona Stuttera. Podobno przypomina wczesne filmy Petera Jacksona.
sobota, 19 września 2009
Tegoroczny festiwal Horroru 22-24 października
Mamy garść nowych informacji o tegorocznym Horror Festiwalu. Programu jeszcze nie ma, ale wiemy gdzie, kiedy i za ile.
Data: 22-24 października 2009
Lokalizacja: kina sieci Multikino i Silver Screen w 13 miastach w Polsce: Bydgoszcz, Gdańsk, Gdynia, Koszalin, Kraków, Łódź, Poznań, Rybnik, Szczecin, Warszawa, Włocławek, Wrocław oraz Zabrze
poniedziałek, 7 września 2009
Wymarzony rejs z azjatycką długowłosą zmorą
Dawno nie oglądałem żadnego azjatyckiego horroru z długowłosymi zmorami i jakoś się odzwyczaiłem... A tu Wymarzony rejs przyniósł niespodziewanie dreszczyk emocji.
To kolejny film z cyklu Mistrzów Horroru. Jakże inny niż opisywany wczoraj Czarny kot. Ale nie może też być inaczej skoro za reżyserię się wziął Norio Tsuruta znany z Kręgu 0 i Wizji, czyli klasyk azjatyckiego horroru. Scenariusz powstał na podstawie opowiadania innego znanego twórcy - pisarza Koijego Suzuki (autora Kręgu i Dark Water). I jeszcze jedna osoba - jeden z głównych bohaterów - grany jest przez Roya Ishibashiego znanego m.in. z Klątwy 1 i Klątwy 2.
Etykiety:
2007,
Daniel Gillies,
Dream Cruise,
Ethan Amis,
Gregory Pekar,
horror,
Kōji Endō,
Koji Suzuki,
Mick Garris,
Miho Ninagawa,
Naoya Takayama,
Norio Tsuruta,
Ryo Ishibashi,
Thom Irvine,
Wymarzony rejs,
Yoshino Kimura
niedziela, 6 września 2009
Czarny kot czyli o niełatwym życiu E.A. Poe
Edgar Allan Poe nie miał łatwego życia. Czy ktoś z Was zastanawiał się, w jaki sposób wpadał na pomysły swoich powieści? Co go inspirowało? A może był chory psychicznie??
Takie naszły mnie pytania po obejrzeniu "Czarnego Kota" Stuarta Gordona na podstawie opowiadania E.A. Poe. Wiem, wiem. Pewnie obejrzeliście już dawno kolejny z filmów cyklu Masters of Horror. Mi dane było dopiero dzisiaj. To drugi film Gordona (znanego ze słynnego Re-Animatora) w tym cyklu. Wcześniej pisałem już o "Koszmarze w domu wiedźmy", który powstał na podstawie powieści innego mistrza horroru H.P. Lovecrafta.
Takie naszły mnie pytania po obejrzeniu "Czarnego Kota" Stuarta Gordona na podstawie opowiadania E.A. Poe. Wiem, wiem. Pewnie obejrzeliście już dawno kolejny z filmów cyklu Masters of Horror. Mi dane było dopiero dzisiaj. To drugi film Gordona (znanego ze słynnego Re-Animatora) w tym cyklu. Wcześniej pisałem już o "Koszmarze w domu wiedźmy", który powstał na podstawie powieści innego mistrza horroru H.P. Lovecrafta.
Etykiety:
2007,
Aron Tager,
Czarny Kot,
Dennis Paoli,
E.A. Poe,
Elyse Levesque,
Eric Keenleyside,
horror,
Jeffrey Combs,
Ken Kramer,
Mick Garris,
Mistrzowie Horroru,
Patrick Gallagher,
Stuart Gordon,
The Black Cat
wtorek, 1 września 2009
piątek, 28 sierpnia 2009
"Po zachodzie słońca" nowy tom opowiadań Stephena Kinga
Nie jestem jakimś szczególnym znawcą twórczości Stephena Kinga. Dodatkowo wolę jego wcześniejsze dokonania typu Carrie, Miasteczko Salem, Smętarz dla zwierzaków czy Christine i To. Ale ubiegłoroczny tom opowiadań przeczytałem z przyjemnością.
Poprzedni zbiór opowiadań King wydał siedem lat temu. Nic, więc dziwnego, że fani jego twórczości czekali z niecierpliwością.
Tom otwiera "Willa" (wbrew pozorom to nie jakiś wypasiony dom, a imię dziewczyny). Bardzo dobre opowiadanie o pasażerach pociągu, którzy po katastrofie składu czekają na nowe połączenie.
wtorek, 25 sierpnia 2009
Strzeżcie się Węży w pociągu!
Nie będę się zbytnio rozpisywał! Węże w pociągu to straszny shit i radzę Wam unikać tego filmu. Szkoda czasu.
Reżyserem tego filmu jest Peter Mervis, twórca także innych horrorów, m.in. When a Killer Calls, Dead Men Walking. Nie widziałem ich, no cóż, chyba gorsze od Węży już nie mogą być...
Reżyserem tego filmu jest Peter Mervis, twórca także innych horrorów, m.in. When a Killer Calls, Dead Men Walking. Nie widziałem ich, no cóż, chyba gorsze od Węży już nie mogą być...
Etykiety:
2006,
A.J. Castro,
Carolyn Meyer,
Derek Osedach,
Eric Forsberg,
Giovanni Bejarano,
horror,
Isaac Wade,
Julia Ruiz,
Lola Forsberg,
Peter Mervis,
Reza Riazi,
Snakes on a Train,
Stephen A.F. Day,
Węże w pociągu
sobota, 22 sierpnia 2009
Kolejne wieści z przygotowań do Horrorfestiwal 2009
Piotr Mańkowski na swoim blogu pisze o kolejnych filmach, które będziemy mogli zobaczyć na tegorocznym Festiwalu Horrorów!
Ciekawie zapowiada się animowana niemiecka krótkometrażówka Jana Thuringa “Tratwa” (Das Floss) z 2004 roku. Jest to opowieść o dwóch rozbitkach, którzy płyną na tratwie.
czwartek, 20 sierpnia 2009
Znakomite Egzorcyzmy Dorothy Mills
Spodziewałem się czegoś innego. Ale ten film dosyć mocno mnie poruszył. Jedna z lepszych produkcji w tym roku, choć czy to na pewno horror?
Młoda psychiatra Jane Morton (w tej roli Clarice Van Houten) po przejściach (trauma po śmierci synka, który się utopił) przyjeżdża do małej irlandzkiej wsi położonej na wysepce. Ma zbadać 15-letnią Dorothy Mills (Jenn Murray) podejrzaną o zabicie dziecka, którym się opiekowała. Na zlecenie sądu lekarka ma wydać opinię na temat stanu zdrowia psychicznego dziewczynki. Już pierwsze godziny na wyspie są dla lekarki dramatyczne.
Młoda psychiatra Jane Morton (w tej roli Clarice Van Houten) po przejściach (trauma po śmierci synka, który się utopił) przyjeżdża do małej irlandzkiej wsi położonej na wysepce. Ma zbadać 15-letnią Dorothy Mills (Jenn Murray) podejrzaną o zabicie dziecka, którym się opiekowała. Na zlecenie sądu lekarka ma wydać opinię na temat stanu zdrowia psychicznego dziewczynki. Już pierwsze godziny na wyspie są dla lekarki dramatyczne.
Etykiety:
2008,
Agnes Merlet,
Carice Van Houten,
Charlene McKenna,
David Wilmot,
Dorothy Mills,
Eamonn Owens,
Egzorcyzmy Dorothy Mills,
Gary Lewis,
Gavin O'Connor,
Ger Ryan,
horror,
Jenn Murray,
Juliette Sales,
Niamh Shaw
Alfabetyczny morderca - film na faktach
Alfabetyczny morderca to nie jest horror. Raczej dreszczowiec, pretekstem do opisania go na tym blogu jest wiele scen, w których głównej bohaterce pojawiają się duchy dzieci.
Prawdziwe zjawy to jednak raczej nie są. Główna bohaterka - policyjny detektyw Megan Paige (w tej roli Eliza Dushku znana z seriali: Buffy: postrach wampirów, Anioł Ciemności czy filmu Incubus) wpada w obsesję. Chce koniecznie odnaleźć seryjnego zabójcę, który zabija dzieci. Obsesyjne szukanie zabójcy kończy się próbą samobójczą. Po dwóch latach Megan wraca do pracy w biurze, ale kiedy Alfabetyczny zabójca znowu uderza, postanawia pomóc!
Prawdziwe zjawy to jednak raczej nie są. Główna bohaterka - policyjny detektyw Megan Paige (w tej roli Eliza Dushku znana z seriali: Buffy: postrach wampirów, Anioł Ciemności czy filmu Incubus) wpada w obsesję. Chce koniecznie odnaleźć seryjnego zabójcę, który zabija dzieci. Obsesyjne szukanie zabójcy kończy się próbą samobójczą. Po dwóch latach Megan wraca do pracy w biurze, ale kiedy Alfabetyczny zabójca znowu uderza, postanawia pomóc!
Etykiety:
2008,
Alfabetyczny morderca,
Bill Moseley,
Cary Elwes,
Eliza Dushku,
horror,
Larry Hankin,
Martin Donovan,
Melissa Leo,
Michael Ironside,
Robert Schmidt,
The Alphabet Killer,
thriller,
Timothy Hutton,
Tom Malloy
poniedziałek, 17 sierpnia 2009
Ostatni dom po lewej: do czego są zdolni rodzice zgwałconej córki
Oryginału Wes Cravena z 1972 roku nie widziałem. Przyznaję bez bicia. Ale nowa wersja Ostatniego domu po lewej jest świetna!
To jeden z tych filmów, których oglądanie męczy fizycznie. Okrutne sceny zabijania czy gwałtu są bardzo realistyczne. Nie ma wytchnienia, w kinie nie można włączyć pauzy, iść odsapnąć i po chwili wrócić do oglądania. Od samego początku wiemy, że dwie młode dziewczyny spotka coś złego, coś bardzo złego. Nawet nie mamy czasu by zastanawiać się, po co idą za obcym, młodym mężczyzną do motelu, gdzie rzekomo ma mieć marihuanę. Później już jedna okrutna scena goni następną, aż do krwawego finału. Film pokazuje jak para dobrych, wydaje się ludzi (on lekarz, ona nauczycielka), doprowadzona jest do tego, że brutalnie zabija oprawców swojej zgwałconej córki.
To jeden z tych filmów, których oglądanie męczy fizycznie. Okrutne sceny zabijania czy gwałtu są bardzo realistyczne. Nie ma wytchnienia, w kinie nie można włączyć pauzy, iść odsapnąć i po chwili wrócić do oglądania. Od samego początku wiemy, że dwie młode dziewczyny spotka coś złego, coś bardzo złego. Nawet nie mamy czasu by zastanawiać się, po co idą za obcym, młodym mężczyzną do motelu, gdzie rzekomo ma mieć marihuanę. Później już jedna okrutna scena goni następną, aż do krwawego finału. Film pokazuje jak para dobrych, wydaje się ludzi (on lekarz, ona nauczycielka), doprowadzona jest do tego, że brutalnie zabija oprawców swojej zgwałconej córki.
Etykiety:
2009,
Aaron Paul,
Adam Alleca,
Carl Ellsworth,
Dennis Iliadis,
Garret Dillahunt,
horror,
Joshua Cox,
Monica Potter,
Ostatni dom po lewej,
Riki Lindhome,
Sara Paxton,
The Last House on the Left,
Tony Goldwyn
piątek, 14 sierpnia 2009
Człowiek w torbie na głowie dla miłośników rzeźni!
Moją uwagę na ten filmik zwrócił Łukasz z 5 Władzy. Cóż trzeba przyznać, że Bagman to gratka dla amatorów ostrego gore.
Fabuła jest dosyć niejasna. W każdym razie na miejscu porachunków gangsterskich pojawia się tajemnicza postać z papierową torbą na głowie - BAGMAN. Gangsterzy ruszają do ataku, a tu niespodzianka. Bagman jest wyposażony w różnego rodzaju broń białą. A jak nie starcza broni białej to doskonale wykorzystuje do ataku... parasol! Krew tryska litrami, siekiery służą do obcinania rąk, dłoni, nóg, są wbijane w plecy, pośladki i głowy. I tak przez 10 minut! Nie polecam tym, którzy czują obrzydzenie do krwi. Można szybko stracić apetyt i nie zjeść najbliższego posiłku.
Fabuła jest dosyć niejasna. W każdym razie na miejscu porachunków gangsterskich pojawia się tajemnicza postać z papierową torbą na głowie - BAGMAN. Gangsterzy ruszają do ataku, a tu niespodzianka. Bagman jest wyposażony w różnego rodzaju broń białą. A jak nie starcza broni białej to doskonale wykorzystuje do ataku... parasol! Krew tryska litrami, siekiery służą do obcinania rąk, dłoni, nóg, są wbijane w plecy, pośladki i głowy. I tak przez 10 minut! Nie polecam tym, którzy czują obrzydzenie do krwi. Można szybko stracić apetyt i nie zjeść najbliższego posiłku.
czwartek, 13 sierpnia 2009
Jazda na kuli wg Stephena Kinga
Ale nie ma się, co dziwić. Film wyreżyserował Mick Garris, specjalista od ekranizacji dokonań Stephena Kinga (tu wywiad dotyczący filmu). Film opowiada o młodym mężczyźnie, który na wieść o chorobie matki postanawia natychmiast jechać ją odwiedzić. Rezygnuje z biletów na atrakcyjny koncert i rusza stopem do rodzinnej miejscowości. Ma za sobą sporo przejść, bojąc się odejścia narzeczonej próbuje w urodziny popełnić samobójstwo.
Etykiety:
2004,
Barbara Hershey,
Barry W. Levy,
Chris Gauthier,
Cliff Robertson,
David Arquette,
Erica Christensen,
Jazda na kuli,
Jonathan Jackson,
Matt Frewer,
Mick Garris,
Riding The Bullet,
Stephen King,
Tatiana Szalay
Subskrybuj:
Posty (Atom)
Popularne posty
Szukaj na tym blogu
Archiwum bloga
-
►
2023
(180)
- ► października (19)
-
►
2022
(148)
- ► października (12)
-
►
2021
(206)
- ► października (14)
-
►
2020
(228)
- ► października (12)
-
►
2019
(169)
- ► października (17)
-
►
2018
(145)
- ► października (14)
-
►
2017
(55)
- ► października (3)
-
►
2016
(88)
- ► października (10)
-
►
2015
(18)
- ► października (5)
-
►
2014
(16)
- ► października (1)
-
►
2013
(53)
- ► października (6)
-
►
2012
(54)
- ► października (3)
-
►
2011
(70)
- ► października (5)
-
►
2010
(37)
- ► października (2)
-
►
2009
(130)
- ► października (17)
-
►
2008
(174)
- ► października (26)