Co się stało z ORP Orzeł?!

Historia ORP "Orzeł", polskiego okrętu podwodnego, który zatonął, w tajemniczych okolicznościach, podczas II wojny światowej pasjonuje mnie od lat. Jak zapewne wiecie, wraku jednostki dzielnie walczącej z Niemcami, nie udało się odnaleźć do dziś, a poszukiwania organizują, co jakiś czas, różne grupy. Z tym filmem wiązałem spore nadzieje. Niestety jestem trochę rozczarowany...

Film "Orzeł. Ostatni patrol" Jacka Bławuta (Polska2022) opowiada historię ostatniego rejsu okrętu, który wypłynął 23 maja z brytyjskiego Rosyth i nigdy już do niego nie powrócił. 11 czerwca jednostka została uznana za zaginioną.

24 godziny. Trzeci sezon walki Jacka Bauera ze światowym terroryzmem

Twórcy serialu 24 godziny nie zwalniają tempa. Trzeci sezon (USA 2003) jest naprawdę bardzo dobry i ogląda się te dwadzieścia cztery odcinki z zapartym tchem. Przypomnę, akcja dzieje się w czasie rzeczywistym przez dobę. Dzielny agent CTU Jack Bauer (w tej roli świetny Kiefer Sutherland) walczy z terrorystami, którzy chcą zaatakować bronią biologiczną USA. 

Akcja trzeciego sezonu dzieje się trzy lata po wydarzeniach z drugiego sezonu. Prezydentem USA dalej jest David Palmer (Dennis Haysbert), a CTU kieruje Tony Almeida (Carlos Bernard).

Robocop. Kultowa opowieść SF sprzed lat

Robocopa (USA 1987) zawsze pamiętałem, jako bardzo dobry film SF. Widziałem go przed laty kilka razy, a od pewnego czasu chciałem obejrzeć jeszcze raz. Zobaczyłem Robocopa z 2014 i wreszcie nadszedł czas na Superglinę sprzed 36 lat!

Po tylu latach Robocop dalej robi duże wrażenie. Film Paula Verhoevena, jak na lata 80. był naprawdę znakomity. Historia policjanta (Peter Weller) z Detroit, który śmiertelnie ranny, zostaje przez korporację współpracującą z policją, ożywiony w maszynie, porusza do dzisiaj i każe sobie zadawać pytania, czy jest to moralne i etyczne.

50 lat od premiery! Egzorcysta - wersja reżyserska

Dzięki SplatFilmFest miałem okazję dwa dni temu obejrzeć, po raz pierwszy kultowego Egzorcystę (The Exorcist USA 1973) Williama Friedkina w kinie. I to dodatkowo, w wersji reżyserskiej z 2000 roku, której do tej pory nie miałem okazji zobaczyć. Seans zrobił niesamowite wrażenie, chociaż początkowo miałem obawy, gdy na salę zaczęła wchodzić ekipa z popcornem i nachosami...

Kinową wersję Egzorcysty widziałem kilka razy, zawsze robiła niesamowite wrażenie. Podobnie, jak książka Williama Petera Blatty'ego, którą miałem okazję przeczytać na początku lat 90.

Monumentalna opowieść Tolkiena na ekranie: Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia

Pamiętam z jakim niepokojem, ale też radością podchodziłem do zapowiedzi ekranizacji "Władcy Pierścienia" J. R. R. Tolkiena. Na szczęście pierwsza część: Drużyna Pierścienia (The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring Nowa Zelandia, USA 2001) zrobiła na mnie wielkie wrażenie. 

Wspaniała opowieść z kart papieru znakomicie została przeniesiona na ekran kinowy przez Petera Jacksona. Może nie tak jak sobie wyobrażałem, ale nie znalazłem słabych stron ekranizacji. Znakomite efekty specjalne, zdjęcia, muzyka i niezłe aktorstwo. O fabule chyba nie muszę Wam opowiadać, bo wszyscy ją znamy.

Dziewczyny z Dubaju 2. Kontynuacja głośnej książki Piotra Krysiaka

Pierwsza część "Dziewczyn z Dubaju" zrobiła w wielu środowiskach duże wrażenie, a ekranizacja była przez wiele tygodni jednym z najpopularniejszych filmów na Canal Plus (obecnie można produkcję Marii Sadowskiej zobaczyć także na Netflix). Przyznam, że ten temat mnie nie bardzo interesuje, więc do tej pory nie przeczytałem ani pierwszej książki, ani nie obejrzałem filmu. 

Jednak z tematem tzw. dziewczyn z Dubaju zetknąłem się kilkanaście lat temu, pracując jeszcze w Radiu Wrocław. Zajmowałem się wówczas śledztwem i procesem Joanny Borysewicz, oskarżonej o sutenerstwo. Wówczas jednak nie zdawałem sobie sprawy, że ten proceder miał taką skalę i dotyczył tylu osób. 

Drugi sezon Czasu honoru: kontynuacja warta oglądania!

Drugi sezon Czasu honoru (Polska 2009) jest co najmniej równie dobry, co pierwsza część. Znowu emocjonujący, dobrze nakręcony i zagrany, z emocjonującą fabułą, opartą na prawdziwych zdarzeniach z czasów II wojny światowej.

Tym razem akcja toczy się wokół przygotowań do uprowadzenia niemieckiego konwoju przewożącego pieniądze z banku. Władek (Jan Wieczorkowski) zatrudnia się w Reichsbanku, skąd zamierza doprowadzić do uprowadzenia ciężarówki z gotówką. Tymczasem do Warszawy przyjeżdża następca Kellera - Lars Rainer (Piotr Adamczyk). Szuka działających w podziemiu polskich "cichociemnych".

Dobry musical dla dzieci: Matylda

Dawno nie byłem w teatrze, ale 1 czerwca, z okazji Dnia Dziecka, trafiła się okazja. Postanowiliśmy dzieciaki zabrać do warszawskiego Teatru Syrena na musical Matylda (premiera w 2022). Wspaniałe, chociaż trochę zbyt długie widowisko, zrobiło na mnie spore wrażenie. 

Niewykluczone, że znacie opowieść o Matyldzie z filmu o tym samym tytule. Tytułowa bohaterka ma beznadziejnych rodziców, ojciec - oszust, który próbuje sprzedać bułgarskiej mafii stare samochody i jej matka myśląca tylko o pieniądzach i swoim wyglądzie.

Zaginiony świat: Powrót dinozaurów

Tak mi się wydaje, że film "Zaginiony świat: Jurassic Park" (The Lost World: Jurassic Park USA 1997) mało co się zestarzał. Dinozaury dalej powodują ciarki, a przygody głównych bohaterów dalej przyciągają uwagę i powodują, że z zaciekawieniem oglądamy do końca. 

Oczywiście oglądamy z zaciekawieniem do końca, ale też mają świadomość, że happy end musi być. Chociaż happy end happy endem, ale jakieś wyjście do trzeciej części (a powstało ich sporo więcej) musi być, więc szczęśliwy koniec nie do końca jest taki szczęśliwy. Reżyserem filmu znowu jest Steven Spielberg, a scenariusz napisał David Koepp.

Dobra kontynuacja horroru Nie oddychaj!

Jakoś nie byłem przekonany do oglądania filmu Nie oddychaj 2 (Don't Breathe 2 USA 2021). Wydawało mi się, że oglądanie kontynuacji, opartej na tym samym pomyśle - niewidomego mężczyzny, walczącego z ludźmi atakującymi jego dom nie ma sensu. Ponieważ jednak pierwsza część mi się podobała, postanowiłem chociaż spróbować. 

I byłem pozytywnie zaskoczony. Film Rodo Sayaguesa ogląda się z przyjemnością, nawet przyciąga uwagę, stawiając przed dylematem, czy zasada: zło złem zwyciężaj jest dobra. Chociaż w tym przypadku chyba nie ma innego wyjścia.

Moje ulubione seriale: 24 godziny - sezon 2

Ten serial jednak nic się nie zestarzał. Oglądałem drugi sezon 24 godzin (USA 2002) z zapartym tchem. Trzeba zabrać się za oglądanie pozostałych sezonów, bo Disney rozpoczął "sprzątanie" swojego katalogu i sporo pozycji zostało usuniętych z biblioteki, między innymi serial o Sex Pistol "Pistol". 

Tym razem agent CTU Jack Bauer (Kiefer Sutherland) musi walczyć z terrorystami, którzy chcą zdetonować bombę atomową w Los Angeles. W spisek islamskich terrorystów są jednak zamieszani także przedstawiciele najwyższych władz amerykańskich. Jack musi więc walczyć na wiele frontów, a liczyć może tak naprawdę jedynie na prezydenta Davida Palmera (Dennis Haysbert).

Kultowe horrory: Candyman

Pamiętałem ten horror, jako jeden z najstraszniejszych, jakie widziałem. Muzyka z Candymana (USA 1992) pamiętam robiła wielkie wrażenie. Podobnie, jak sam główny bohater z hakiem zamiast ręki! 

Dawno nie oglądałem oryginału sprzed ponad 30 lat. Ale teraz nadarzyła się okazja więc bardzo chętnie wróciłem do filmu Bernarda Rose i nieco się rozczarowałem. Po latach niestety nie robi już takiego wrażenia, ale może nie ma w tym nic dziwnego?! 

Bardzo dobry horror: Goście

Jak ja lubię oglądać dobre horrory. O "Gościach" (Gæsterne Dania, Holandia 2022) od dawna słyszałem dobre recenzje, ale czekałem, aż pojawi się na którejś z platform streamingowych, do której mam wykupiony dostęp. I wreszcie pojawił się na HBO. 

Młode małżeństwo z córką poznaje na wakacjach w Toskanii inne małżeństwo, z chorym synkiem. Znajomość szybko zacieśnia się i pary postanawiają się odwiedzić, mimo, że pochodzą z innych państw - Danii i Holandii. Bjørn (Morten Burian), Louise (Sidsel Siem Koch) i mała Agnes wyruszają więc do Holandii do leśnej chatki Patricka (Fedja van Huêt) i Karin (Karina Smulders) oraz ich syna.

Nie patrz w dół, ale nie wspinaj się za wysoko!

Co za szalony film. Trochę się bałem obejrzeć "Nie patrz w dół" (Fall USA 2022) w kinie, bo co tu ukrywać, sam lęk wysokości. Pomyślałem sobie, że w domu będzie lepiej, ale wcale aż tak o wiele lepiej nie było. Zdjęcia do tego filmu robią naprawdę niesamowite wrażenie. 

Na początku filmu otrzymujemy opowieść o wspinaczce trojga przyjaciół - małżeństwa Becky (Grace Caroline Currey) i Dana (Mason Gooding) oraz ich przyjaciółki - Shiloh (Virginia Gardner). W czasie wchodzenia na skałę dochodzi do wypadku, Dan przestraszony, przez jakieś zwierzę odpada od ściany i ginie...

Polskie filmy sprzed lat: Quo Vadis

Jakoś ostatnio mam klimat na oglądanie starych polskich filmów. Ostatnio postanowiłem wrócić do filmu Jerzego Kawalerowicza "Quo Vadis" (Polska 2001). Zapamiętałem tę produkcję, jako strasznie słabą, ze słabym aktorstwem i koszmarnie źle pokazanym pożarem Rzymu. Czy po ponad 20 latach okazało się, że jest inaczej? 

Książkę Henryka Sienkiewicza pamiętam do dzisiaj, jako bardzo dobrą. Niektóre ekranizacje jego powieści oceniam, jako bardzo dobrze, oczywiście przede wszystkim pamiętny Pan Wołodyjowski, Potop i moim zdaniem dobre Ogniem i mieczem. 

Sanktuarium: Nie wszysko złoto co się świeci...

Trzeba przyznać, że to całkiem niezły horror. Sanktuarium (The Unholy USA 2021) opowiada historię niemej nastolatki, która pewnego dnia odzyskuje mowę i oznajmia, że kontaktuje się z nią Matka Boska. Na miejscu jest lokalny dziennikarz, który przyjechał, by opisać historię znęcania się nad... krowami. 

Akcja filmu toczy się w małym miasteczku Nowa Anglia. Skompromitowany dziennikarz (Jeffrey Dean Morgan), któremu nikt nie chce dać już drugiej szansy, bo w przeszłości tworzył fałszywe reportaże, dostaje małe zlecenie na zrobienie kilku zdjęć na temat znęcania się nad krową.

Moje ulubione seriale: Czarne chmury

Polacy teraz potrafią robić dobre seriale, ale kiedyś też robili bardzo dobre! Jednym z moich ulubionych, który z przyjemnością ostatnio obejrzałem były "Czarne chmury" (Polska 1973), których akcja toczy się w drugiej połowie XVII wieku w Polsce, szarganej licznymi konfliktami i wojnami. 

Chciałem zapytać  - kto nie pamięta głównego motywu muzycznego tego serialu, ale pomyślałem sobie, halo, halo, przecież ten serial ma 50 lat i prawdopodobieństwo, że niewielu czytelników tego bloga go oglądało, jest dosyć duże. W każdym razie polecam Wam bardzo, oprócz serialu także ścieżkę dźwiękową Waldemara Kazaneckiego.

Nie warto oglądać: Zagłada z kosmosu

Zagłada z kosmosu (Meteor Apocalypse USA 2010) to jeden z tych potworków, które pojawiają się masowo w stacjach telewizyjnych i "atrakcyjnym tytułem" mają zachęcić widzów. Ale większość ludzi, po obejrzeniu pierwszych kilku minut wyłączy film, bo nie ma w nim atrakcyjnego. Sam z trudem powstrzymywałem się od tego!

Jak się sami możecie domyśleć - zagłada dla Ziemi nadchodzi z kosmosu. W kierunku naszej planety nadlatuje gigantyczny meteor. Największe państwa, dysponujące bronią jądrową, decydują się na jednoczesne uderzenie na kolosa. Oczywiście okazuje się, że jest to nieudany atak, a meteor rozpada się na tysiące mniejszych, które pędzą w kierunku Ziemi.

Małaszyński, jako ultras: Skrzydlatego świnie

To chyba jeden z tych niedocenionych polskich filmów. Niby żadna sensacja, ale tę opowieść o grupie ultrasów z małego miasteczka ogląda się z przyjemnością. I całkiem dobra rola Pawła Małaszyńskiego, jako jednego z liderów lokalnej drużyny, który dostaje ofertę od... klubu z sąsiedniej miejscowości. 

"Skrzydlate świnie" (Polska 2010) wyreżyserowała Anna Kazejak, która napisała scenariusz z Domanem Nowakowskim. Oskar (w tej roli Paweł Małaszyński) jest liderem grupy ultrasów, kibicują, kradną flagi przeciwnika, biją się z kibicami drużyny przeciwnej i policją. Niestety w ostatnim w kolejce meczu ich klub przegrywa i grozi mu spadek z ligi.

Dramatyczna historia: Dobranoc, mamusiu

Film "Dobranoc, mamusiu" (Goodnight Mommy USA 2022) reklamowany jest, jako horror, ale równie dobrze można uznać go za dramat. Opowiada o dwójce bliźniaków, którzy przyjeżdżają w odwiedziny do matki (rodzice rozwiedli się?) i wita ich kobieta z bandażami na głowie. Czy to na pewno ich matka?

Dzieciaki zaczynają powoli podejrzewać, że to nie ich matka (dobra rola Naomi Watts). Nie pozwala im wchodzić do swojego pokoju, jest wyraźnie poddenerwowana, nie zgadza się kolor oczu, a laurka narysowana specjalnie dla niej ląduje w koszu na śmieci. Chłopcy postanawiają sprawdzić, czy rzeczywiście jest to ktoś obcy. Dochodzą do zaskakujących wniosków, a sam finał jest naprawdę dramatyczny.