Szadź nadchodzi po raz trzeci

Kolejna porcja dobrej rozrywki. Co prawda przygody seryjnego zabójcy Piotra Wolnickiego (Maciej Stuhr) są coraz mniej prawdopodobne, ale tocząca się w pięknych realiach Dolnego Śląska akcja przyciąga uwagę do samego końca. 

Szadź 3 (Polska 2022) kontynuuje zdarzenia z poprzednich sezonów. Wolnicki ukrywa się gdzieś w lesie na Dolnym Śląsku, Agnieszka Polkowska (Aleksandra Popławska), zostaje wywalona z policji i pracuje jako prywatny detektyw. Dalej jednak ogarnięta jest obsesją seryjnego mordercy. Sprawdza doniesienia o zabitych młodych kobietach i próbuje połączyć je z mordercą.

Polskie seriale: Szadź sezon 2

Chciałoby się napisać, że Szadź wraca z drugim sezonem, ale przecież powstał on w 2021 roku, a za nami jest już czwarta część. No ale ja jestem dopiero po drugim, więc o nim też napiszę. Zwłaszcza, że podobał mi się, mimo, że był słabszy od pierwszego. 

O pierwszej Szadzi pisałem pod koniec listopada, bardzo mi się spodobała, więc z niecierpliwością czekałem na obejrzenie kontynuacji. Ale też nie chciałem oglądać sezon po sezonie. Obejrzałem więc kilka filmów oraz serial Podziemny front, oraz dwa pierwsze odcinki Zakładników Maćka Migasa, która to produkcja nie miała jeszcze oficjalnej premiery. No i wróciłem w grudniu do Szadzi. Z pewną taką obawą, zastanawiając się jak twórcy wybrną z pierwszego sezonu.

Małaszyński, jako ultras: Skrzydlatego świnie

To chyba jeden z tych niedocenionych polskich filmów. Niby żadna sensacja, ale tę opowieść o grupie ultrasów z małego miasteczka ogląda się z przyjemnością. I całkiem dobra rola Pawła Małaszyńskiego, jako jednego z liderów lokalnej drużyny, który dostaje ofertę od... klubu z sąsiedniej miejscowości. 

"Skrzydlate świnie" (Polska 2010) wyreżyserowała Anna Kazejak, która napisała scenariusz z Domanem Nowakowskim. Oskar (w tej roli Paweł Małaszyński) jest liderem grupy ultrasów, kibicują, kradną flagi przeciwnika, biją się z kibicami drużyny przeciwnej i policją. Niestety w ostatnim w kolejce meczu ich klub przegrywa i grozi mu spadek z ligi.

Polskie horrory: Pora mroku

Nie za wiele jest tych polskich horrorów w historii polskiej kinematografii, dlatego tym bardziej należy docenić te, które nakręcono. Co prawda w ostatnich latach premierę miało sporo rodzimych produkcji, ale w 2008 roku, kiedy premierę miała "Pora mroku" (Polska 2008) Grzegorz Kuczeriszki była to naprawdę rzadkość. 

Film opowiada o młodych ludziach, którzy wybierają się na Dolny Śląsk, aby odszukać zaginionego brata swojej koleżanki. Trafiają do opustoszałej fabryki, gdzie jak się okazuje przeprowadzane są tajemnicze eksperymenty na ludziach.

Mały zgon. Nowy serial Machulskiego nie powala

Mały zgon (Polska 2020) ma swoje dobre i złe strony. Gdybym jednak miał powiedzieć, których jest więcej trudno byłoby mi się zdecydować. Elementy dobrego polskiego serialu sensacyjnego są tu bowiem wplecione w nudną telewizyjną telenowelę. 

Największą wadą tego serialu jest dla mnie dobór aktora grającego główną, podwójną rolę. Chociaż to wrażenie mocno subiektywne. Piotr Grabowski grający przestępcę z gangu narkotykowego stającego się świadkiem koronnym Marka Koniecznego (Tajemnica Twierdzy Szyfrów) i uzależnionego od kart hazardzisty, dyrektora więzienia Ryszarda Sowińskiego, niestety kompletnie nie przypasował mi do tej roli.

Nowy polski horror tuż tuż!

Filmu "Pora mroku”  nie widziałem, ale jego producenci zachwalają, więc skorzystałem z materiałów prasowych, aby napisać Wam, czego można się spodziewać. Bo premiera już 18 kwietnia.

Horrory w Polsce kręci się tak rzadko, że warto na pewno o każdym wspomnieć. Nawet gdybym się uparł to zbyt wielu sobie nie przypominam. Oczywiście: Wilczyca, Powrót Wilczycy, Lubię nietoperze czy ewentualnie Klątwa Doliny Węży (dwa z wymienionych filmów można będzie zobaczyć na niecodziennym maratonie we wrocławskim Multikinie).