Muszę przyznać, że czytałem o wiele lepsze książki tego pisarza, ta jakoś ni podpasowała mi samą tematyką. Mordujące insekty to jakoś nie do końca moja bajka. A jeszcze bardziej szalony właściciel międzynarodowego koncernu, który próbuje za pomocą owadów doprowadzić do końca świata, a raczej końca ludzkości.
Nasi bohaterowie znowu będą walczyli o przetrwanie. Tym razem przyjdzie się im zmierzyć z armią dysponującą Boskim Grzmotem. Ten Boski Grzmot to bomby stworzone przez widzące dzieci dla niewidzącej armii. Mają być wykorzystane przeciwko ludowi rządzonemu przez królową Maghrę (Hera Hilmar - Zabójcze maszyny).
Daphnee (Géraldine Martineau) boi się jednak, że jej narzeczony stanie się głównym daniem w rodzinnym domu i dlatego postanawia oficjalnie zabrać ze sobą do rodziców kolegę. Nie wie jednak, że jej narzeczony - Karim (Moustafa Benaibout) ukrywa się w bagażniku samochodu, podejrzewając kobietę o zdradę!
Filmik Gisèle Kérozène został nakręcony w 1988 ma więc swoje lata i technicznie odstaje od późniejszych produkcji. Opowiada o pewnej czarownicy - Giesele, która kradnie tajemniczą figurkę. W pogoń za nią na miotłach ruszają trzy inne czarownice. Akcja toczy się między nowoczesnymi budynkami, a ścigający i uciekająca wykorzystują wszystkie możliwe nowinki techniczne by osiągnąć swój cel.
Młodzi ludzie, spędzają czas gdzieś pośrodku niczego. Ich romantyczna wyprawa, na którą wybrali się pod namiot doprowadza jednak do tragedii. Podczas robienia sobie selfi wypada im kij do wspinaczki i zabija świstaka. Inne świstaki nie zamierzają pozostawić takiej zbrodni bez kary.
Książka zaczyna się od opisu seksu ojca z 20-letnią córką, która za jego namową prostytuuje się żeby mieć pieniądze dla nich na narkotyki. Wszystkiemu przygląda się żona mężczyzny. Rozwścieczona zabija męża i córkę, a następnie...
Reżyserem i współscenarzystą (wraz z Mirellą Zaradkiewicz) jest Bartosz M. Kowalski, znany do tej pory z filmów: W lesie dziś nie zaśnie nikt, W lesie dziś nie zaśnie nikt 2, Krwawe zacisze, Plac zabaw). Tym razem jednak zamiast krwawego slashera, jak rok i dwa lata temu, proponuje nam klimatyczne kino satanistyczne, znowu bardzo dobrze zrobione, z fajną fabuła, które naprawdę robi wrażenie, z końcówką, która mnie zaskoczyła, bo spodziewałem się zupełnie innej.
Znowu lektura tej książki była błyskawiczna, książki Cobena są bowiem mniej lub bardziej dobre, ale zawsze wciągają i czyta się je bardzo szybko, od niektórych wręcz trudno się oderwać. Ale ta taka nie była. Pomijając główny wątek, poszukiwań przez Wilda rodziców, do którego wykorzystywane są internetowe platformy badające kody DNA i porównujące je ze swoimi bazami, bardzo ciekawy jest wątek dotyczący organizacji Bumerang, która zajmuje się zwalczaniem, a raczej karaniem za hejt w internecie.
Czy tak rzeczywiście było, nie wiem, ale serial Władca Pierścieni: Pierścienie Władzy (The Lord of the Rings: The Rings of Power USA 2022) na pewno robi wielkie wrażenie. Przynajmniej na mnie.
Zaczęło się od pomocy przy budowie ołtarza na Dia des Muertos w Kinotece. Filip, który jest wolontariuszem w swojej szkole wraz z siostrą Alą trafił tam, by pomagać (oczywiście okazało się, że najwięcej robiliśmy z Żoną, ale dzieciaki także dzielnie dawały radę (na zdjęciu znajdziecie gotowy ołtarz).
Do tego filmu można podejść na dwa sposoby, albo narzekać, że jest pełen absurdów, kompletnie nieprawdopodobny i narzekać, albo wręcz przerwać, albo po prostu z tą świadomością dobrze się bawić. Ja się znalazłem gdzieś pośrodku, kibicując bohaterom, ale też zerkając jednym okiem na Twittera...
To na Podlasiu mieszkali obok siebie Polacy, Ukraińcy, Białorusini, Żydzi i Tatarzy. Tam narodził się międzynarodowy język esperanto. To tam bici są ludzie o innym, niż biały, kolorze skóry, tam jacyś idioci malują swastyki na murach cmentarza żydowskiego, tam podpalane są mieszkania.
Szczerze mówiąc nie do końca wiem o co w tym filmie chodzi i po co powstał. Takie pytanie pewnie trzeba byłoby zadać reżyserowi Mariuszowi Trelińskiemu (), który scenariusz napisał z Januszem Wróblewskim.
Centrum światowego anarchizmu stało się niespodziewanie w 2015 roku Acapulco w Meksyku. Wyjeżdża tam grupa ludzi, która szuka ucieczki od władzy państwa banków i innych korporacji. W większości mowa o obywatelach USA.
Chickie (Zac Efron) na pomysł wpada podczas jednej z wielu pubowych imprez. Kiedy słyszy, że barman - weteran II wojny światowej, nazywany Pułkownikiem (Bill Murray - Na lodzie, Truposze nie umierają, Zombieland, Zombieland: Kulki w łeb, Pogromcy duchów, Pogromcy duchów 2, Ghostbusters. Pogromcy duchów, Krwiożercza roślina) mówi, że chciałby poczęstować swoim piwem wszystkich żołnierzy amerykańskich walczących w Wietnamie, deklaruje się, że on to chętnie zrobi.
Oczywiście produkcja Adama Marcusa (Momentum, Piła mechaniczna 3D, Secret Santa) niczym się nie różni od poprzednich części. Znowu Jason (Kane Hodder - Piątek trzynastego 7, Piątek trzynastego 8, Jason X, Topór, Topór 2, Topór 3, Władca życzeń, Aligator, Aligator 2, Dom 2, Dom 4, Więzienie, Dyniogłowy 2, Bestia przyszłości, Scanner Cop 2, Dzieci kukurydzy 5, Daredevil, Piętno wilkołaka, Bękarty diabła, Room 6 ) zabija na potęgę, chociaż na początku, naiwni widzowie, mogą myśleć, że skoro specjalny oddział FBI zabija go w pułapce, to już nic złego nie może się stać.
To zdecydowanie jeden z najlepszych polskich seriali, jakie oglądałem w ostatnich latach. Zresztą trzeba przyznać, że Polacy naprawdę robią dobre seriale!
O przeczytanie książki poprosiła moja 8-letnia córka, ponieważ lubię dzieciakom czytać, kupiłem książkę i zabraliśmy się za czytanie. Niestety trwało to bardzo długo, bo wieczorne czytanie przed snem trwa do momentu zaśnięcia jednego z dzieci. A zwykle więcej niż jeden rozdział nie dawali rady.
Posty
Komentarze
