W 1997 roku w amerykańskim kinie nie obowiązywały jeszcze ironia ani relatywizm. Prezydent Stanów Zjednoczonych był wtedy ucieleśnieniem odwagi, honoru i siły, a nie starannie zarządzanym produktem marketingowym. W filmie Air Force One (USA, Niemcy 1997), wyreżyserowanym przez Wolfganga Petersena – autora znakomitego „Okrętu” – prezydent James Marshall, grany przez Harrisona Forda, nie tylko nie boi się terroryzmu, ale sam bierze z nim bezpośrednią walkę, dosłownie wręcz – pięściami.
Recenzje horrorów, filmów SF, katastroficznych, ale też innych, które oglądam. Chwalę i ostro krytykuję. Bez żadnych skrupułów!
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Paul Guilfoyle. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Paul Guilfoyle. Pokaż wszystkie posty
czwartek, 5 czerwca 2025
Air Force One – klasyka kina akcji z lat 90.
Etykiety:
1997,
Air Force One,
Andrew W. Marlowe,
film sensacyjny,
Gary Oldman,
Glenn Close,
Harrison Ford,
Jerry Goldsmith,
Liesel Matthews,
Paul Guilfoyle,
Wendy Crewson,
William H. Macy,
Wolfgang Petersen,
Xander Berkeley
poniedziałek, 3 czerwca 2024
KIno familijne: Mój pies Artur
Na takie filmy bardzo lubię chodzić z dzieciakami do kina. W filmie "Mój pies Artur" (Arthur the King USA 2024) jest wszystko co w takich obrazach jest potrzebne: emocje, dobre wzorce, przyjaźń (między ludźmi i między ludźmi a zwierzakami), rywalizacja fair play, a na końcu dobro zwycięża.
Michael Ligh (Mark Wahlberg) po klęsce w zawodach sportowych na kilka lat bierze sobie rozbrat z rywalizacją. Emocje jednak ciągle wracają, gdzieś tam w serduchu tli się nadzieja na sukces. Pewnego dnia więc decyduje się na zgłoszenie do Mistrzostw Świata w Rajdach Przygodowych na Dominikanie. Najpierw musi zdobyć sponsorów a później skompletować zespół. Ostatecznie pieniędzy udaje się zebrać tylko część, a ekipa nie jest w pełni sprawna.
Etykiety:
2024,
Ali Suliman,
Arthur the King,
Bear Grylls,
Juliet Rylance,
kino familijne,
Mark Wahlberg,
Michael Brandt,
Mój pies Artur,
Nathalie Emmanuel,
Paul Guilfoyle,
Rob Collins,
Simon Cellan Jones,
Simu Liu
Subskrybuj:
Posty (Atom)
Popularne posty
Szukaj na tym blogu
Archiwum bloga
-
►
2024
(134)
- ► października (12)
-
►
2023
(180)
- ► października (19)
-
►
2022
(148)
- ► października (12)
-
►
2021
(206)
- ► października (14)
-
►
2020
(228)
- ► października (12)
-
►
2019
(169)
- ► października (17)
-
►
2018
(145)
- ► października (14)
-
►
2017
(55)
- ► października (3)
-
►
2016
(88)
- ► października (10)
-
►
2015
(18)
- ► października (5)
-
►
2014
(16)
- ► października (1)
-
►
2013
(53)
- ► października (6)
-
►
2012
(54)
- ► października (3)
-
►
2011
(70)
- ► października (5)
-
►
2010
(37)
- ► października (2)
-
►
2009
(130)
- ► października (17)
-
►
2008
(174)
- ► października (26)