Muszę przyznać, że film zaskoczył mnie bardzo pozytywnie. Obawiałem się, że będzie to powtórka z powtórki kolejnych Krzyków. A tymczasem twórcy filmu - Matt Bettinelli-Olpin i Tyler Gillett (znani między innymi z filmu Zabawa w pochowanego) świetnie bawili się konwencją, nawiązując do poprzednich części, ale nie tylko.
Trzecia, po Piętnie i Sforze powieść tego autora ma swoją akcję w Zielonej Górze, z której pochodzi pisarz. Komisarz Brudny, funkcjonariusz stołecznej policji znowu musi wrócić do swojego rodzinnego miasta, o którym ze względu na młodość spędzoną w koszmarnej placówce dla dzieci, prowadzonej przez zakonnice, chce zapewne jak najbardziej zapomnieć.
Opowiedziana przez twórców filmu historia wciąga, jest ciekawa, ale trudno nie zauważyć, że oprócz olśniewających efektów, nie ma w niej nic szczególnego. Owszem Avatar numer dwa wciąga, ogląda się z przyjemnością, ale po pierwsze jest za długi (trwa ponad trzy godziny) i odnosiłem wrażenie, że niektóre sceny zdecydowanie przedłużane są, by pokazać efekty specjalne i możliwości technologiczne, jakie daje nam współczesna kinematografia.
Ostatecznie jednak, po przeczytaniu książki Krysiaka "Dziewczyny z Dubaju 2" postanowiłem zabrać się za film Marii Sadowskiej. I niestety, tak jak się spodziewałem, film bardzo mocno rozczarowujący. Sam nie wiem, jaki cel mieli autorzy "Dziewczyn z Dubaju" - pokazanie poważnego problemu, czy raczej zrobienia mocnego erotyku, który przy okazji porusza temat prostytucji i czerpania korzyści z pośrednictwa.
Z reportażami Darka mam jeden problem. Są na tyle poruszające, że nie dałem rady przeczytać więcej niż jednego dziennie. Co prawda większość z nich czytałem wcześniej w internecie, ale jakoś czytanie "w papierze" robi na mnie znacznie większe wrażenie. I tu każdy musiałem przeżyć na swój sposób, zrozumieć, dlaczego młody sportowiec, zniszczony kontuzjami popełnia samobójstwo, albo niepełnosprawna zawodniczka poddaje się eutanazji. Koszmarne historie, które wbijają w ziemię. Czasami czułem fizyczny ból czytając kolejny reportaż.
15-letnia Ada (Hanna Koczewska) zaginęła podczas libacji alkoholowej, w której wzięli udział jej rodzice i ich znajomi. Mimo, że minął rok od zdarzenia, nie udało się odnaleźć ani dziewczyny ani jej ciała. Ady poszukują cały czas jej rodzice - Kamila (Agnieszka Żulewska) i Arek (Paweł Domagała). Jednak małżonkowie coraz bardziej się od siebie oddalają...
Film Spider-Man (USA 2002) to film Sama Raimi wyprodukowana przez Marvela. Reżyser kultowego Martwego zła zebrał naprawdę ekipę znanych aktorów, między innymi: Stana Lee, Willema Dafoe.
Chyba większość z Was zna fabułę tego filmu. Grupa znajomych wyjeżdża pewnego dnia do opuszczonego domku w lesie. Nie spodziewają się, że czeka tam na nich uśpione od lat zło. W domu znajdują Necronomicon - legendarną księgę zmarłych i nagraną na taśmę inwokację przywołującą demony. Później możecie się domyślić, co się stało...
Film "Orzeł. Ostatni patrol" Jacka Bławuta (Polska2022) opowiada historię ostatniego rejsu okrętu, który wypłynął 23 maja z brytyjskiego Rosyth i nigdy już do niego nie powrócił. 11 czerwca jednostka została uznana za zaginioną.
Akcja trzeciego sezonu dzieje się trzy lata po wydarzeniach z drugiego sezonu. Prezydentem USA dalej jest David Palmer (Dennis Haysbert), a CTU kieruje Tony Almeida (Carlos Bernard).
Po tylu latach Robocop dalej robi duże wrażenie. Film Paula Verhoevena, jak na lata 80. był naprawdę znakomity. Historia policjanta (Peter Weller) z Detroit, który śmiertelnie ranny, zostaje przez korporację współpracującą z policją, ożywiony w maszynie, porusza do dzisiaj i każe sobie zadawać pytania, czy jest to moralne i etyczne.
Kinową wersję Egzorcysty widziałem kilka razy, zawsze robiła niesamowite wrażenie. Podobnie, jak książka Williama Petera Blatty'ego, którą miałem okazję przeczytać na początku lat 90.
Wspaniała opowieść z kart papieru znakomicie została przeniesiona na ekran kinowy przez Petera Jacksona. Może nie tak jak sobie wyobrażałem, ale nie znalazłem słabych stron ekranizacji. Znakomite efekty specjalne, zdjęcia, muzyka i niezłe aktorstwo. O fabule chyba nie muszę Wam opowiadać, bo wszyscy ją znamy.
Jednak z tematem tzw. dziewczyn z Dubaju zetknąłem się kilkanaście lat temu, pracując jeszcze w Radiu Wrocław. Zajmowałem się wówczas śledztwem i procesem Joanny Borysewicz, oskarżonej o sutenerstwo. Wówczas jednak nie zdawałem sobie sprawy, że ten proceder miał taką skalę i dotyczył tylu osób.
Tym razem akcja toczy się wokół przygotowań do uprowadzenia niemieckiego konwoju przewożącego pieniądze z banku. Władek (Jan Wieczorkowski) zatrudnia się w Reichsbanku, skąd zamierza doprowadzić do uprowadzenia ciężarówki z gotówką. Tymczasem do Warszawy przyjeżdża następca Kellera - Lars Rainer (Piotr Adamczyk). Szuka działających w podziemiu polskich "cichociemnych".
Niewykluczone, że znacie opowieść o Matyldzie z filmu o tym samym tytule. Tytułowa bohaterka ma beznadziejnych rodziców, ojciec - oszust, który próbuje sprzedać bułgarskiej mafii stare samochody i jej matka myśląca tylko o pieniądzach i swoim wyglądzie.
Oczywiście oglądamy z zaciekawieniem do końca, ale też mają świadomość, że happy end musi być. Chociaż happy end happy endem, ale jakieś wyjście do trzeciej części (a powstało ich sporo więcej) musi być, więc szczęśliwy koniec nie do końca jest taki szczęśliwy. Reżyserem filmu znowu jest Steven Spielberg, a scenariusz napisał David Koepp.
I byłem pozytywnie zaskoczony. Film Rodo Sayaguesa ogląda się z przyjemnością, nawet przyciąga uwagę, stawiając przed dylematem, czy zasada: zło złem zwyciężaj jest dobra. Chociaż w tym przypadku chyba nie ma innego wyjścia.
Tym razem agent CTU Jack Bauer (Kiefer Sutherland) musi walczyć z terrorystami, którzy chcą zdetonować bombę atomową w Los Angeles. W spisek islamskich terrorystów są jednak zamieszani także przedstawiciele najwyższych władz amerykańskich. Jack musi więc walczyć na wiele frontów, a liczyć może tak naprawdę jedynie na prezydenta Davida Palmera (Dennis Haysbert).
Posty
Komentarze
