Z reportażami Darka mam jeden problem. Są na tyle poruszające, że nie dałem rady przeczytać więcej niż jednego dziennie. Co prawda większość z nich czytałem wcześniej w internecie, ale jakoś czytanie "w papierze" robi na mnie znacznie większe wrażenie. I tu każdy musiałem przeżyć na swój sposób, zrozumieć, dlaczego młody sportowiec, zniszczony kontuzjami popełnia samobójstwo, albo niepełnosprawna zawodniczka poddaje się eutanazji. Koszmarne historie, które wbijają w ziemię. Czasami czułem fizyczny ból czytając kolejny reportaż.
Posty
