Początkowo do kina wybierałem się w sobotę, ale nie wyszło, więc już w niedzielę musiało się udać. W ostatniej chwili docieram do warszawskiego Iluzjonu, patrzę a przed salą wielka kolejka. Kurczę - myślę - biletów już pewnie nie będzie. Ale podbiegam do kasy, proszę o wejściówkę i jest! Kieruję się do kolejki, ale Pani z kasy woła - ten film gramy w tej mniejszej. I tu zdziwienie, ale też zadowolenie, bo bardzo lubię "Małą czarną".
Właściwie mógłbym napisać, że to film mojej młodości, ale przecież w dniu premiery miałem zaledwie dwa lata. Kompletnie nie pamiętam, kiedy "Podróż za jeden uśmiech", nakręcony na podstawie powieści Adama Bahdaja obejrzałem, ale pewnie było to już w szkole podstawowej. A może później?
W tej salce Iluzjonu jeszcze nie byłem. Kilkadziesiąt miejsc, jest gdzie wyciągnąć nogi, ekran nie za duży, więc nie trzeba wodzić oczami od lewa do prawa, gdy przyjdzie się za późno! Dodatkowo nie było reklam, seans zaczął się punktualnie. Film wyświetlany był z taśmy, a kopia nie była najlepsza, więc obraz był specyficzny. Ale w tym przypadku zupełnie to nie przeszkadzało.
Posty
Komentarze
