Ojciec (Josh Hartnett) z córką (Ariel Donoghue) wybierają się na koncert wielkiej gwiazdy muzycznej Lady Raven (Saleka Shyamalan). Już pierwsze sceny mogą nas zaskoczyć, bo stadion na którym piosenkarka ma wystąpić jest obstawiony przez uzbrojonych policjantów, jest SPAT, snajperzy, a szybko też dołącza do nich FBI, z doświadczoną profilerką (Hayley Mills).
Film Jana De Bonta z 1996 roku oglądałem kilkanaście razy i bardzo mi się podobał. Dlatego z pewnym niepokojem podchodziłem do produkcji Lee Isaaca Chunga, bojąc się rozczarowania. Ale na szczęście niepotrzebnie. Bardzo dobra produkcja, z dobrymi efektami, zbyt wiele nie różniąca się od pierwowzoru. Podobna fabuła, dwie rywalizujące ze sobą ekipy badające tornada. Główna bohatera to Kate Cooper (Daisy Edgar-Jones), młoda kobieta, której kilka lat wcześniej troje przyjaciół zginęło podczas badania wielkiego tornada.
Muszę przyznać, że bardzo mi się spodobał ten film. Kiedyś planowałem pójść do kina na horror"Demeter: Przebudzenie zła" (The Last Voyage of Demeter USA, Wielka Brytania, Włochy, Niemcy, Malta 2023), ale wówczas nie wyszło, a szkoda, bo to opowieść warta zobaczenia na dużym ekranie.
Oczywiście nie jest to żadne arcydzieło, jeden z tych filmów, które przyjemnie się ogląda, ale szybko zapomina, jednak umiejscowienie akcji na statku płynącym z Warny do Anglii dawało wiele możliwości specom od efektów specjalnych i scenografii. Akcja filmu toczy się pod koniec XIX wieku. Kapitan szkunera "Demeter" (Liam Cunningham) dostaje zlecenie przewozu kilkudziesięciu skrzyń pochodzących z Transylwanii do Londynu. Nie wnika w zawartość, bo ma zarobić krocie i skończyć pracę na morzu.
14-letnia dziewczyna może być jedyną szansą ludzkości zdziesiątkowanej dwadzieścia lat wcześniej przez zabójczy grzyb, który powoduje, że zmarli zamieniają się w zombie połączone grzybnią (?), przez co mogą działać w skoordynowany sposób. Są więc jeszcze bardziej niebezpieczni niż zwykłe nieumarlaki.
Powiem Wam szczerze, że szału nie ma. Ta książka to szereg rozmów przeprowadzonych w latach 1989-2003 przez wielkiego fana muzyki Mano Negry i Manu Chao. Dotyczą nie tylko ich twórczości, ale także spraw społecznych, kulturowych, a nawet polityki. Francuski artysta, od lat mieszkający w Barcelonie, nie kryje swoich sympatii alterglobalistycznych, krytykuje politykę USA oraz zwraca uwagę na szereg konfliktów toczących się na całym świecie, a nie znajdujących się na pierwszych stronach gazet. Opowiada też oczywiście o swojej wspaniałej muzyce.
Twórcy filmu sięgają do przeszłości, czyli opowiadają historię wydarzeń sprzed filmu "Sami swoi" Sylwestra Chęcińskiego, powstałego w 1967 roku. Na świecie są już Kazik Pawlak (świetna rola Adama Bobika) i Władek Kargul (Karol Dziuba). Mieszkają na Kresach, mają po kilkanaście lat i dopiero wchodzą w świat dorosłości...
Muszę przyznać, że książka wciągnęła mnie bardzo. W ciągu kilku dni przeczytałem około 600 stron (jednocześnie organizując dzieciom zabawy plażowe i basenowe) i stanąłem. Jakoś natłok okrucieństwa, wulgarności i takiego strasznego ZŁA wylewającego się z tej książki spowodował, że musiałem przystopować. Ale tylko na chwilę...
"Holly", to główna bohaterka - prywatna detektyw, która dostaje zlecenie na poszukiwanie zaginionej młodej kobiety. Nie jest łatwo, bo jej partner - Peter jest ciężko chory, niedawno zmarła jej matka. Sprawą zaginięcia nie chce zająć się policja, a kobieta szuka zleceń, aby utrzymać swoją firmę borykającą się z kłopotami finansowymi w świecie COVID.
Po wyjściu z kina wydawało mi się, że pomijając samo zakończenie, to bardzo dobry horror, a niektóre sceny z udziałem Russella przejdą do historii kina grozy. No niestety po kilkunastu dniach już tak entuzjastycznie nie jestem nastawiony, chociaż rolę Crowe uważam, za naprawdę całkiem niezłą, a sam film warty obejrzenia.
Trudno jest pisać o fabule, tak, by nie zdradzić za wiele, bo wtedy przyjemność oglądania będzie znacznie mniejsza. W dużym skrócie - dwaj bracia mieszkający gdzieś na głębokiej argentyńskiej prowincji słyszą w nocy jakieś niepokojące odgłosy. Rano odnajdują rozszarpane zwłoki jakiegoś człowieka. Szybko okazuje się, że "czyściciel" miał pozbyć się ich opętanego sąsiada.
Temat poruszany w tym filmie nie był mi szczególnie znany, baaa, generalni ta problematyka umknęła mi, wstyd przyznać. Cieszę się więc, że głośna premiera filmowa Białej odwagi, pozwoliła mi trochę na ten temat poczytać i posłuchać.
Pierwszą część bardzo słabo pamiętam, wydaje mi się, że była zabawna, a rola Macieja Stuhra całkiem niezła. W kontynuacji, nakręconej 25 lat później, też gra ten aktor, ale już ojca, którego syn Maciej (Maciej Musiał) pakuje się w problemy umawiając się z żoną potentata hazardowego. Oczywiście wpada w poważne kłopoty, wciągając w nie ojca, który sfrustrowany prowadzi komis samochodowy...
Film rozpoczyna się od rzezi ekipy francuskich naukowców, którzy badali życie rekinów. Kiedy próbowali pobrać próbki od jednego z oznaczonych rekinów, którego podmorską drogę śledzili, zostali zaatakowani. Zginęło kilku nurków, a szefowa ekipy Sophia (Bérénice Bejo) cudem przeżyła...
Mike Flanagan nakręcił już kilka naprawdę dobrych seriali dla Netflix, m.in. Nocna msza i Nawiedzony dom na wzgórzu. Tym razem opowiada tajemniczą historię rodu Usherów, którego młodzi członkowie zaczynają ginąć w tragicznych wypadkach.
Ishana Shyamalan to córka słynnego twórcy horrorów M. Nighta Shyamalana, z którym pracowała przy serialu Servant. Ciekawe, w którym kierunku pójdzie jej twórczość, ale The Watchers jest całkiem, całkiem niezły i bardzo mroczny. Trochę przypominający "Osadę" jej ojca.
Pamiętacie Riley z pierwszej części? Miała wówczas kilka lat i martwiła się przeprowadzką do nowego domu oraz zmianą szkoły. Jej emocjami zarządzał specjalny sztab - Radość, Smutek, Odraza, Gniew i inni. To było jednak dziewięć lat temu.
Właściwie mógłbym napisać, że to film mojej młodości, ale przecież w dniu premiery miałem zaledwie dwa lata. Kompletnie nie pamiętam, kiedy "Podróż za jeden uśmiech", nakręcony na podstawie powieści Adama Bahdaja obejrzałem, ale pewnie było to już w szkole podstawowej. A może później?
No ale cóż to nie dokument, żeby było wszystko w zgodzie z procedurami obowiązującymi w realnym świecie. Film opowiada o zabójstwie młodej kobiety (Zofia Jastrzębska), której ciało zostaje znalezione na trójmiejskiej plaży. Kobieta ma wycięte usta i istnieje podejrzenie, że zamordował ją mężczyzna, skazany za podobne zabójstwo, który niedawno opuścił więzienie.
Przez 90 procent widzów ten film zostałby potraktowany i oceniony jako mega chłam, ale dla pasjonatów tego typu kina, kina WTF, to tytuł kultowy. Zresztą ten tytuł obraz J. Michaela Muro zyskał dopiero po latach. Film w 1987 roku błyskawicznie zszedł z ekranów kinowych, trafiając na kasety VHS i po latach zyskując coraz większą popularność.
Właściwie trudno napisać o czym jest ten film. Mamy dwóch głównych bohaterów - Duży Ronnie (Michael St. Michaels) i jego syn Brayden (Sky Elobar) oprowadzają turystów pasjonujących się muzyką disco sprzed lat. Pokazują budynki i miejsca związane z tego typu zespołami. Już sam ich widok sprawia, że myślicie sobie - WTF!? No, przynajmniej ja tak pomyślałem. Podczas jednej z wycieczek Braydenem interesuje się turystka Janet (Elizabeth De Razzo). Mężczyzna i kobieta zaczynają się spotykać.
Posty
Komentarze
