Klasyka kina SF: Planeta małp (1968)

Oczywiście nową Planetę małp wszyscy miłośnicy kina SF znają, ale pytanie - ile osób sięgnęło po tę amerykańską opowieść z 1968 roku. Mimo, że efekty specjalne są w naszych czasach archaiczne, o tyle sam klimat filmu, fabuła robię wielkie wrażenie. 

Czasami lubię sięgać po klasykę. Planetę małp (Planet of the Apes USA 1968) pamiętałem z dzieciństwa, pewnie oglądałem ją w telewizji gdzieś w latach 80., a może później na wideo? Trudno mi sobie przypomnieć. Liczne platformy streamingowe dają teraz możliwość sięgnięcia do archiwów kinowych i obejrzenie takich staroci jak ten. I nierzadko okazuje się, że są one lepsze od współczesnych produkcji.

Planeta małp. Rozczarowujący powrót do starej historii

Niestety powrót do początku opowieści o Planecie Małp ponownie rozczarowuje, kontynuacje były zdecydowanie lepsze. Nie jest to jakieś szczególne odkrycie, bo film Planeta Małp (Planet of the Apes USA 2001) oglądałem już kilkanaście lat temu, a teraz sobie jedynie przypomniałem. Miałem jednak nadzieję, że jest lepszy niż zapamiętałem. 

Oczywiście przesłanie filmu jest poruszające - ludzie nie eksperymentujcie na zwierzętach, bo może to się źle dla was skończyć.

The Times: najlepsze zakończenia filmów

Brytyjski dziennik The Times opublikował listę dwudziestu najlepszych zakończeń filmów. Co ciekawe znalazło się w nim wiele horrorów, thrillerów i filmów SF.

1. miejsce zajęła "Carrie" na podstawie S. Kinga, 4. "E.T.", 5. "Chinatown" , 10. "Szósty zmysł", 13. "Widmo", 14. "Dr Strangelove, czyli jak przestałem się martwić i pokochałem bombę", 16. "Skazani na Shawshank", 17. "Planeta małp", 18. "Memento", 19. "Blair Witch Project", 20. "Siedem".

Można krytycznie podchodzić do tej listy, bo na przykład, dlaczego "Skazani..." wyprzedzają "Siedem" czy "Blair..." ale takie zestawienia zawsze są ciekawostką godną uwagi.