To powraca po latach!

Tak, jak można się było spodziewać, po sukcesie pierwszej części It z 2017 roku (czytaj recenzję) musi nastąpić kontynuacja. I rzeczywiście To: Rozdział 2 (It: Chapter Two USA, Kanada 2019) wróciło. I jest lepsze niż pierwsza część, która bardziej przypominała mi jednak horrory dla młodzieży. Ale, od razu zaznaczę, to nie jest zarzut!

Tym razem akcja toczy się 27 lat po wydarzeniach z pierwszej części. Pennywise (Bill Skarsgård - To, Deadpool 2, Seria Niezgodna - Wierna) znowu pojawia się w Derry.

Uważaj na opętaną Zakonnicę

Całkiem niezły film. Jest mroczny klimat zagubionego gdzieś na rumuńskiej prowincji klasztoru, gdzie samobójstwo popełnia jedna z zakonnic. Na pewno Zakonnica (The Nun USA 2018) to horror warty obejrzenia, ale nie powinniście od niego za dużo oczekiwać. 

Od samego początku wiemy o co chodzi. Zakonnica, która później popełni samobójstwo wcześniej wchodzi ze starszą siostrą do tunelu, który kończy się drzwiami z napisem "Tutaj kończy się Bóg" (albo jakoś podobnie). Zaraz potem coś ją wciąga do ciemnego pomieszczenia, a młoda siostra ucieka z tajemniczym kluczem i popełnia samobójstwo ścigana przez jakąś mroczną siłę.

To powraca po latach!

Jedna z najlepszych książek Stephena Kinga i jedna z najlepszych ekranizacji znowu wraca.  "To" (It USA, Kanada 2017) zostało zrobione w modnej ostatnio konwencji kina młodzieżowego. Ale straszy! 

Pamiętam jak bałem się oglądając pierwszą ekranizację książki Kinga z 1990 roku. Tamta wersja trwała ponad trzy godziny. Naprawdę doceniałem to, że ktoś potrafił tak dobrze przerobić powieść mistrza grozy. Tak to przynajmniej pamiętam. Chociaż jak pisałem ostatnio przy okazji opisywania "Lśnienia" - King miał szczęście w latach 70. i 80. XX wieku do ekranizacji swojej twórczości. Wystarczy przypomnieć Christine, Smętarz dla zwierzaków, Carrie, Firestarter, czy Miasteczko Salem.

Annabelle. Koniec opowieści o nawiedzonej lalce?

Niestety Annabelle wraca do domu (Annabelle Comes Home, Annabelle USA 2019) to najsłabsza część z tego cyklu. Trochę nudzi i nie ma tylu momentów grozy, co poprzednie dwa tytuły. A szkoda, bo chwaliłem cykl Annabelle, jako zaskakująco dobry, jak na opowieść o lalce.

Tym razem demonologowie Ed i Lorraine Warren przywożą lalkę do swojego domu, tam zamykają ją w specjalnym pomieszczeniu, w którym przechowywane są przedmioty związane z ich pracą, czyli odpędzaniem demonów, egzorcyzmowaniem itd.

Annabelle, czyli uważaj na lalkę, może ją opętać demon!

Jakoś nie przekonywał mnie opis tego filmu i pomijałem Annabellę (USA 2014) przy dobieraniu filmów do oglądania. Jednak w końcu się przekonałem. I cieszę się, że wybrałem ten film.


Nie przekonywał mnie opis, że bohaterem filmu jest lalka opętana przez demona. Ale jednak z banalnego pomysłu udało się reżyserowi (John R. Leonetti -  Mortal Kombat 2, Efekt Motyla 2, Wataha u drzwi) i scenarzyście (Gary Dauberman - W pajęczej sieci, Krwiożercza małpa, Wataha u drzwi, Potwór z mokradeł, To, W ukryciu, Annabelle: Narodziny zła) stworzyć niezły film w klimacie obrazów z lat 60.

Krwawa Wataha Mansona u drzwi

To jeden z tych filmów co robią na mnie wrażenie od kiedy mieszkam w dom, obcy ludzie kręcący się w podejrzanych zamiarach w pobliżu budynku mogą spowodować paraliżujący strach. warto obejrzeć więc "Watahę u drzwi" (The Wolves at the door USA 2016) inspirowaną krwawymi zabójstwami sety Charliego Mansona. 

Przyznam szczerze, że ten film na mnie zrobił spore wrażenie. Sam czasami siedząc po ciemku wieczorem i oglądając horror zastanawiam się czy na werandzie, za drzwiami nie stoi ktoś i nie patrzy w moje okno. Przesadzam? Paranoja? Może, ale wyobraźcie sobie siebie samego w pustym domu gdy straszny horror mrozi krew i powoduje dreszcze, a włosy stoją dęba.