Maniak. Kultowy slasher z 1980 roku

To jeden z najmocniejszych slasherów, jakie widziałem. Naprawdę film Maniak (Maniac USA 1980) robi wrażenie i zaskakuje okrucieństwem. To film, w którym nie ma pokazanych organów ścigania szukających seryjnego mordercy. Jest pokazany człowiek, który morduje przypadkowe ofiary.  

Jeżeli ktoś jest niezadowolony ze slasherów kręconych w naszych czasach polecam debiutancki film Williama Lustiga (Maniakalny gliniarz 1-3, Lista zabójstw, Bezlitosny) ze scenariuszem autorstwa C.A. Rosenberga i grającego główną rolę Joego Spinellego. 

Od zmierzchu do świtu. Pozycja obowiązkowa!

Kto nie widział tego kultowego horroru (From Dusk Till Dawn USA, Meksyk 1996) powinien natychmiast nadrobić zaległości. Film Roberta Rodrigueza ze scenariuszem Quentina Tarantino i świetnymi aktorami w rolach głównych powala! I nic się nie starzeje. Opowieść o tajemniczej knajpie gdzieś w Meksyku i bandytach, którzy porwali rodzinę podróżującą camperem dalej świetnie bawi!

Kto nie zna Rodrigueza (Grindhouse, Oni, Sin City: Miasto grzechu, Sin City: Damulka warta grzechu, Maczeta, El Mariachi) i Tarantinto (Wściekłe psy, Pulp Fiction, Sin City: Miasto grzechu, Grindhouse: Death Proof, Kill Bill 1,2, Bękarty wojny) ręce w górę. Nie widzę!

Ziemia żywych trupów mistrza Romero

Właściwie jak pisze się o filmie wyreżyserowanym przez George A. Romero to powinno się stanąć na baczność i w tej pozycji pisać o fenomenie mistrza. Właściwie... Bo jednak Ziemia Żywych Trupów (Land of The Dead Francja, Kanada, USA 2005) jest filmem bardzo dobrym, ale nie zostanie filmem kultowym, jak wiele innych tytułów nieżyjącego już reżysera. 

No dobrze, zacznę od tego co najbardziej mnie uderzyło w tym filmie. Oczywiście nie oglądałem tej produkcji po raz pierwszy, ale wtedy kiedy widziałem ją pierwszy raz nie pisałem jeszcze bloga 8-)
Zombie znowu nam się tutaj jawią jako osoby ubogie, bezdomne, takie, którym w życiu się nie poszczęściło. I chcą chociaż uszczknąć bogactwa tych, którym się udało. Popatrzcie na tę ekipę Zombie z Ziemi żywych trupów. Tak będą wyglądać ubodzy, jak już postanowią zbuntować się przeciwko bogaczom.

Noc żywych trupów Toma Saviniego

Kto z ręką na sercu powie, że nie lubi Nocy Żywych Trupów? Ty, Ty, zaraz, zaraz i jeszcze Ty? Sporo Was. Jeżeli nie podoba wam się cykl filmów o żywych trupach to nie szukajcie zrozumienia u mnie. Uwielbiam wszystkie filmy o żywych trupach (jedne mniej inne bardziej oczywiście 8-)).

Oczywiście klasycznym tytułem i ojcem wszystkich żywych trupów był film z 1968 zmarłego niedawno George Romero. Ten film (Night of the living dead USA 1990) znanego przede wszystkim jako aktora Toma Saviniego (The Theatre Bizzare, Opowieści z ciemnej strony, Nightmare City) to przeróbka klasyka, ale ogląda się fajnie. Znowu przeżywamy przygody grupy ludzi zamkniętej w domu na odludziu otoczonym przez żywe trupy. Zresztą chyba wszyscy znają fabułę więc nie ma się co rozpisywać.

Świt żywych trupów czyli Zombie w hipermarkecie

Świt żywych trupów to jedna z najlepszych części serii, a nawiązania do ludzi ogarniętych manią odwiedzania hipermarketów jakże prawdziwe i dziś.

IDG wypuściło zremasterowaną wersję reżyserską filmu George Romero z 1978 roku i chwała jej za to. Szkoda tylko, że nie ma żadnych dodatków. Film jak to film, oczywiście żywe trupy atakują, a nasi dzielni bohaterowie zabarykadowani w supermarkecie bronią się przed martwymi, ale i żywymi, którzy chcą dostać się do nagromadzonych tam zapasów.