Drżenie z nudy

"Drżenie" powodowało u mnie drżenie z nudów. Film reklamowany, jako połączenie "Siedem” i "Szóstego zmysłu” wzbudzał we mnie duże nadzieje, niepotrzebnie...

Pomysł na film był bardzo fajny – detektyw udaremnia napad, niestety w czasie strzelaniny zostaje postrzelona jego żona. Po przebudzeniu zaczyna mieć koszmarne halucynacje i jasnowidzenia. Okazuje się, że są one związane ze śledztwem ws. seryjnego mordercy, które prowadzi jej mąż...
Prawda, że pomysł fajny? No, ale co z tego jak film nudzi, nie przeżyłem żadnych emocji, no może z wyjątkiem ostatnich scen... Może źle podszedłem do tego filmu, ale cóż takie mam wrażenia...

Horrory świata: Lalkarz

 

"Lalkarz" to trochę nudny film. I mało straszny. Ale jest w nim coś takiego, co intryguje, przeraża i sprawia, że patrzy się na pewne sprawy zupełnie inaczej...

Tym razem nie zamierzam w ogóle pisać o fabule tego filmu. Bo nic ciekawego o tym nie napiszę, przecież jak będziecie chcieli to sobie go obejrzycie. Dla miłośników horrorów seria "Horrory świata" to pozycja obowiązkowa. Czasami po różnych filmach nachodzi mnie taka refleksja - a jeżeli to możliwe? A jeśli naprawdę lalki mają swoje dusze? Pozostawione przez nas, porzucone, może naprawdę cierpią?

Potwornie nudna Legenda

 

Legenda to film bardzo zły, choć jego twórcy mieli dobry pomysł i dobre miejsce do zrobienia klimatycznego horroru. Mariusz Pujszo jednak nie skorzystał, albo nie potrafił skorzystać z okazji...

Sześć młodych kobiet jedzie do zamku w Sudetach, aby tam świętować panieńskie jednej z nich. Na miejscu okazuje się, że z zamczyskiem związana jest mroczna legenda. Kiedyś miejscowy książę wymordował swoją żonę i dwór w zemście za bezeceństwa i śmierć swojej córki, do czego to doszło podczas jego wyprawy wojennej. Od tego czasu, co jakiś czas dochodzi do masowych zbrodni w zamku, do ostatniej w 1945 roku.

Nieodebrane połączenie po amerykańsku

"Nieodebrane połączenie” to kolejna udana amerykańska przeróbka horroru rodem z Azji. Kilkanaście dni temu miałem okazję oglądać rewelacyjne "Oko” . Dobrze by jednak było żeby Amerykanie zaczęli kręcić coś własnego 8-)

Pierwowzór nakręcił w 2003 kontrowersyjny reżyser Takashi Mikke i był rewelacyjny. Natomiast twórcą przeróbki amerykańskiej jest bliżej mi nieznany Francuz Eric Valette. I pierwszy zdecydowanie rywalizację wygrał. No, ale przecież robienie filmów to nie zawody. "Nieodebrane połączenie”  to opowieść o tajemniczych telefonach, które otrzymują nasi bohaterowie od ich zmarłych tragicznie znajomych.

Autostopowiczka

"Autostopowiczka” to szaleńcza opowieść o seryjnych mordercach atakujących na jednej z dróg w USA. Reżyseruje Larry Cohen – znany z takich filmów jak "A jednak żyje”, "Powrót do Miasteczka Salem” czy "Ambulans”.

To kolejny film z cyklu "Mistrzów Horroru”. Pasażerowie autobusu, który psuje się gdzieś w szczerym polu padają ofiarą rozgrywki między szaleńczymi psychopatami. Film ogląda się bez szczególnych emocji, ale z zaciekawieniem do samego, zaskakującego końca.

Wiedźma z Blair bez litości!

Jakoś się tak przytrafiło, że dzień po dniu oglądałem Innych i Blair Witch Project. Oba filmy mam, co prawda w swojej domowej kolekcji, ale w obu przypadkach skorzystałem z telewizji. Film o Wiedźmie z Blair to jeden z najstraszniejszych filmów, jakie widziałem w życiu.

Pierwszy raz widziałem ten film w nieistniejącym już wrocławskim kinie Oskar. Kilka osób na sali i to odczucie przerażającego, paraliżującego strachu. Mam to samo do dzisiaj. Który raz bym nie oglądał historii trójki studentów, którzy wyruszają by nakręcić dokument o lokalnej legendzie. Legendzie, która zamienia się w przerażającą rzeczywistością.

Nicole Kidman kontra Inwazja kosmitów

Inwazja to kolejny film o inwazji kosmitów na ziemię. Ale jakże inny od jemu podobnych. Istoty pozaziemskie pokazują, że można zmienić świat na lepszy.

Film zaczyna się od katastrofy promu kosmicznego, w trakcie jego niespodziewanego powrotu na ziemię. Okazuje się, że na szczątkach statku komicznego na ziemię spadają żywe organizmy, które szybko przejmują władzę nad ciałem ludzkim. Kosmici błyskawicznie przenoszą się z ciała na ciało. Na ziemi zaczyna panować pokój, w Iraku nie ma już zamachów samobójczych, a Bush spotyka się z Chavezem. Zaczynają się zmiany na lepsze. No, ale nikt nie lubi jak się go na siłę zmienia.

Inni straszą na maksa!

Inni to jeden z najlepszych horrorów, jakie widziałem. Niesamowicie klimatyczny, robi wrażenie oglądany nawet kilka razy, a wczoraj widziałem go chyba już po raz 10! Niesamowite role Nicole Kidman i jej filmowych dzieci!

Historia dzieje się pod koniec II wojny światowej. Grace i jej dzieci mieszkają w wiktoriańskim dworze. Dzieci cierpią na rzadką chorobę - fotofobię - są uczulone na światło słoneczne. Cała trójka czeka na powrót męża i ojca z wojny. Któregoś dnia do ich drzwi pukają kobieta, mężczyzna i dziewczyna - dawna służba.

Przerażające Oko

Wielu malkontentów będzie narzekać, że amerykańska wersja "Oka" nie dorównuje oryginałowi braci Pang. Może i będą mieli rację. Ale ja powiem Wam, że naprawdę się ostro bałem!

Oryginał widzieliśmy z Pat na Festiwalu Horroru w tamtym roku. Robił naprawdę wrażenie. Jest to opowieść o kobiecie (gra ją w wersji amerykańskiej świetna, piękna Jessica Alba), która po przeszczepie rogówek samobójczyni zaczyna widzieć zmarłych i przypominać sobie sytuacje, których nigdy nie przeżyła.

Wizję tych, którzy zabierają zmarłych z naszego świata były naprawdę przerażające, a scena z dziewczynką, która ma guza mózgu naprawdę poruszające.

Czachopismo numer 5

Czachopismo nie obniża poziomu. W sprzedaży już od kilkunastu dni jest numer 5. Piszę o nim dopiero teraz, bo dostałem je w prenumeracie później niż znalazło się w kioskach. Ale nie ma, co narzekać.

W tym numerze świetne materiały na temat cyklu Hellraiser, można poczytać nie tylko o filmach, ale także i książek Cliva Barkera. Poza tym świetny wywiad z Mortem Castle, który widać, że wywiadów nie traktuje na „odwal się”. Ciekawe, że jedyna (chyba) jego książka wyszła u nas w latach 90. Wtedy też ją czytałem, ale nie pamiętam żeby zrobiła na mnie zbyt duże wrażenie, teraz z chęcią do niej wrócę.

Doomsday, czyli o tym jak zagładę przeżyli punki kanibale!

Doomsday to bardzo dobry film. Co prawda czytałem już w recenzjach, że naiwny, pełen niekonsekwencji, ale mnie się tam bardzo podobał.

To już kolejny film o morderczej zarazie, która pustoszy ziemię. Tym razem zaatakowała Szkocję. Wirus nazwany został Żniwiarzem! Brytyjski rząd decyduje się postawienie 10-metrowego muru i zamknięcie Szkotów wraz z ich problemami. Po prawie 30 latach jednak, kiedy wirus atakuje Londyn okazuje się, że część ludności w Szkocji przetrwała.

Legendarny Koszmar?

Koszmar to podobno w Korei Południowej legendarny horror. Film całkiem niezły, ale żeby od razu legendarny??

Byeong Ki Ahn nie obniża poziomu – wszystkie jego filmy, które obejrzałem (nie jest, co prawda ich wiele – Apt i Telefon) – były dobre. I tym razem nie brakuje czarno-długowłosej zmory. Zamordowana młoda kobieta po latach postanawia się zemścić. Temat znany i lubiany, nie do końca jednak nawiązujący do Koszmarów minionego/poprzedniego/następnego lata… Tu jedna z głównych bohaterek niemal do końca nie wie, dlaczego jest prześladowana…

Powalająca Mgła!

Mgła to jeden z najlepszych filmów, jakie ostatnio widziałem. To absolutna czołówka tego roku po Projekt Monster i Jestem Legendą.

 
Mgła to dodatkowo kolejna (po 1408) świetna ekranizacja Stephena Kinga. Ogląda się z zapartym tchem od początku do końca. Film zobaczyłem niestety na ostatnim seansie w Multikinie w Arkadach Wrocławskich. Niestety był on, o co najmniej kilkanaście minut krótszy od oryginału. „Pozdrawiam” pracowników, którzy dokonali okrojenia (z nieznanych mi przyczyn) filmu. Już pierwsza scena – w pracowni malarskiej głównego bohatera- gdy wśród jego prac zobaczyłem plakat z filmu "The Thing” Johna Carpentera – dała mi do myślenia, że będzie to zajebisty film.

Atak Mega Shitu!

Atak Mega Karaczanów to Mega Gówno! Przeprasza za wulgaryzm, ale jak oglądam tego typu "dzieła” to szlag mnie trafia.

Wydawca – IDG Kino Domowe zamieścił cytaty z serwisu IMDB.com – "Wartka akcja i niezłe efekty specjalne”, "To trzeba koniecznie zobaczyć”. Ani wartkiej akcji, efekty na poziomie kreskówki dla dzieci, a na pewno nie warto tego oglądać. A jeszcze dopisek od wydawcy: "To pełen efektów specjalnych przygodowy film SF w najlepszym klimacie Jaskini”. Wyjątkowa bezczelność. Ten film nawet nigdy koło Jaskini nie stał!!

Opowieść Haeckela czyli uczta dla miłośników nekromancji i nekrofilii

Opowieść Haeckela to prawdziwa uczta dla miłośników nekrofilii i nekromancji. Film Johna McNaughtona to też jedna z lepszych opowieści z cyklu "Mistrzowie Horroru”.

Młody student medycyny, którego ojciec jest ciężko chory natchniony eksperymentami doktora Frankensteina eksperymentuje z ożywianiem zmarłych ludzi. Bezskutecznie. Kiedy zaczyna brakować mu pieniędzy na prace badawcze (??) otrzymuje informacje, że w okolicy pojawił się nekromanta. Nie wierzy jednak w jego zdolności. Swoją drogą nekromanta to niezła "złotówa”. Odmawia rodzicom ożywienie ich zmarłego dziecka, bo nie mają 100 dolarów...

Straaasznie słabe Siły Ciemności

Siły Ciemności to raczej baśń fantasy niż horror. Jednak parą momentów spowodowało, że postanowiłem napisać o tym filmie parę zdań.

Film reklamowany jest, jako pełen spektakularnych efektów specjalnych. Rzeczywiście trochę ich jest, ale podejrzewam, że każdy dobrze znający się na obsłudze programów graficznych mógłby podobne efekty wyczarować. Film opowiada o przeklętej dżungli. Policjanci szukają zbiegłych więźniów, dodatkowo zabity zostaje miejscowy mnich, ojciec dowódcy policjantów, który w przeszłości ukradł z leśnej osady kamień czasu.

Zabójcze karaluchy

Nie będzie zaskoczenia. Film "Zabójcze karaluchy” jest o zabójczych karaluchach. Wielkie insekty zabijają ludzi wysysając wewnętrzne organa.

Film zaciekawił mnie m.in., dlatego, że na okładce wyczytałem, że występuje w nim bardzo przeze mnie lubiany Mickey Rourke, hmm, występuje… Jakieś 3-4 minuty…
No, ale nic to, nie pierwsza to podpierdułka nie ostatnia. Film nawet się ogląda, oczywiście to bzdura – karaluchy są sponsorowanym przez amerykański rząd programem tajnej broni.

Wielkanocne życzenia od horrorowiska

Wszystkiego dobrego, oderwijcie się na te kilka dni od horroru dnia codziennego i spędźcie czas na czymś przyjemnym, z rodziną, poza domem. A w wolnej chwili wpadnijcie na stronę www.ratujtybet.org.

Książka, na podstawie której powstał kultowy horror SF!

Książka "Jestem legendą" Richarda Mathesona jest równie dobra jak najnowsza jej ekranizacja z Willem Smithem. Nie kończy się jednak tak optymistycznie...

Książka została napisana w 1954 roku, nic więc dziwnego, że twórcy filmu (moja recenzja tutaj) musieli historię podrasować.
Wiele jest także różnic w samej historii, nie chce za wiele zdradzać, żeby nie psuć Wam dobrej zabawy. Wspomnę, więc tylko o kilku - w książce oczywiste jest, że zmutowane stwory to po prostu wampiry (nasz bohater walczy z nimi za pomocą czosnku i drewnianych kołków 8-) ), Robertowi Neville nie towarzyszy tu od początku pies, pojawia się on tylko na chwilę by szybko umrzeć.

Apartament grozy

Dawno nie widziałem takiego strasznego filmu. Niby stare, ograne, azjatyckie chwyty, ale jednak znowu zadziałały. Apartament to jeden z lepszych filmów wydanych przez IDG.

Reżyserem filmu jest Byeong-ki Ahn – twórca równie dobrego Telefonu. Powstał on na podstawie komiksu Pool Kanga, ale nie da się tego niemal odczuć. Film opowiada o pewnym apartamentowcu, w którym wieczorem, gdy gasną światła ginął ludzie. Wydarzenia obserwuje z bloku naprzeciwko młoda dziewczyna. Postanawia wyjaśnić, dlaczego giną ludzie…