Reżyser Leonard Buczkowski i scenarzysta Ludwik Starski opowiadają krótką historię II wojny światowej - od oblężenia Warszawy aż po wyzwolenie, szczególny nacisk kładąc na piosenki, które śpiewali wówczas mieszkańcy stolicy. Pretekstem do opowieści, która toczy się podczas spotkania znajomych, jest wypowiedź jednego z uczestników, który spędził wojnę w Wielkiej Brytanii, że okupacja musiała być spokojna dla Warszawiaków skoro tylko śpiewali i to śpiewali mocno antyniemieckie piosenki.
Posty
