Doktor Strange w multiwersum obłędu

Doktor Strange w multiwersum obłędu (Doctor Strange in the Multiverse of Madness USA 2022) błyskawicznie trafił na Disney Plus. Dzięki tej platformie, ale też HBO Max coraz więcej kinowych hitów możemy zobaczyć zaledwie kilka tygodni po kinowej premierze. I to cieszy tych, co jak ja mają daleko do kina. 

No niestety jednym z minusów mieszkania na wsi jest kilkunasto-kilometrowa odległość do kina. Nie zawsze więc chce się jechać, by skorzystać z dobrodziejstw wielkiego ekranu. Tak miałem i tym razem kontynuacja Doktora Strange (czytaj recenzję) nie wydawała mi się na tyle atrakcyjna, aby wybrać się do kina.

Udany powrót Czarownicy

Świetna kontynuacja Czarownicy - Czarownica 2 (Maleficent: Mistress of Evil USA 2019) to kolejny film obejrzany z Synem. Bardzo udana opowieść, ze świetnymi efektami specjalnymi i robiącą wrażenie na młodym finałowej scenie bitwy pomiędzy siłami ludzi, a światem magii. 

Film rozpoczyna się od decyzji wróżki Aurory (Elle Fanning - Super 8, Czarownica, Deja vu) , która godzi się na wyjście za mąż za człowieka, księcia Phillipa (Harris Dickinson - Mroczne umysły), syna króla Johna (Robert Lindsay - Jericho) z pobliskiego królestwa i zamieszkanie w jego zamku.

Doktor Strange walczy o nasze dusze!

Długo się zbierałem do obejrzenia tego filmu, ale niepotrzebne były moje obawy. Doktor Strange (Doctor Strange USA 2016) to naprawdę niezła produkcja Marvela. 

Podchodziłem do tego filmu kilka razy, na Netflixie zniechęciła mnie wersja bez lektora, a z dubbingiem, ale ostatecznie obejrzałem z napisami. Trzeba przyznać, że ogląda się całkiem nieźle, bardzo dobre efekty specjalne (zwłaszcza te ze "składającym" się Nowym Jorkiem), niezła fabuła. Do tego dużo humoru. Oczywiście trzeba pamiętać, że to bajka, ale za to dobrze zrobiona. Podczas filmu pada wyjaśnienie, że Avengersi bronią świat przed zagrożeniem fizycznym, a bohaterowie Doktora Strange przed wrogimi siłami metafizycznymi.

2012 - festiwal efektów specjalnych

Podobało mi się 2012. Już sobie wyobrażam, co wszyscy pomyślą- znowu mu się podoba jakiś shit.

Chyba każdy idący do kina na 2012 wiedział, czego można się spodziewać. Film ten miał bardzo mocną kampanię reklamową. Od pierwszego dnia seansów słyszałem tez krytyczne opinie na jego temat. Większości nie podobała się naiwność, amerykańskość, nieprawdopodobieństwo itd.
I rzeczywiście jest naiwny, typowo amerykański, mało prawdopodobny w wielu miejscach, ckliwy i czasami przegadany. Ale mnie się podobał. Świetne efekty specjalne i poziom destrukcji świata jakoś trafiły do mnie dzisiaj idealnie.