Głębia czyli co kryje się pod dnem oceanu

Książka Lincolna Childa "Głębia" to typowa pozycja do przeczytania w pociągu czy w kolejce na poczcie. Czyta się szybko, miło i można przerwać w dowolnej chwili by się zdrzemnąć, otworzyć sobie piwo czy odebrać list.

Lincolna Childa zapewne znacie przede wszystkim z jego książki (napisanej w duecie z Douglasem Prestonem) "Relikt". Została ona szybko sfilmowana przez Petera Hyamsa. Ale wróćmy do napisanej już samodzielnie "Głębi". Powieść opowiada o amerykańskich naukowcach i wojskowych, którzy poszukują nieopodal Grenlandii nadajnika, który emituje sygnał spod... dna oceanu.

Pan X Petera Strauba

Peter Straub to jeden z ciekawszych pisarzy horrorów. Jednak jego proza wymaga czasu i spokoju w czytaniu. Nie da się jego powieści "łykać" w tramwaju czy pociągu.

Książka opowiada o młodym mężczyźnie, który wraca do rodzinnego miasta, bo ma przeczucie, że jego matka umiera. Na łożu śmierci poznaje tajemnicę skrywaną od lat. Dowiaduje się, kim był jego ojciec. Przy okazji poznaje też swoich krewnych, dziwne to osoby, ale cóż. Każdy ma jakąś rodzinę, w której znajdują się "dziwadła". Zaczynają się też dziać w jego życiu dziwne rzeczy. Nowo poznane osoby twierdza, że już się z nim znają. Ned postanawia szukać ojca. Przy okazji dowiaduje się, że ma też brata. I to właśnie jego brat "czarny charakter" czasami go w życiu zastępuje. 

Oszukać przeznaczenie 3

To niewątpliwie najsłabsza część cyklu. Jej twórcom zabrakło pomysłu na kontynuowanie jakże udanych dwóch pierwszych części.

Zawiązanie akcji było całkiem niezłe. Tym razem akcja rozpoczyna się na rollercoasterze. Główna bohaterka - Wendy - ma wizję, że wagoniki pędzące z szaloną prędkością wypadają z torów a jej przyjaciele i ona sama giną. Z ruszającej kolejki wysiada kilka osób. I znowu zaczyna na nich polować Śmierć. No i właśnie tu jest problem.

Oszukać przeznaczenie 2

Autorzy tego filmu znowu serwują nam świetną zabawę, nie gorszą niż w pierwszej części!

Pamiętam, że Oszukać przeznaczenie 1 oglądałem z zapartym tchem. Świetnie zrobiony film, z fabułą trzymającą w napięciu do samego końca. Zastanawiałem się czy druga część dorówna pierwszej. Zwykle kontynuacje, jak sami wiecie, są bowiem słabsze. Jednak nie tym razem. Choć film nie jest już tak zaskakujący jak pierwsza część, ale także trzyma w napięciu. Oczywiście oglądałem go kilka lat temu, a dzisiaj była okazja do przypomnienia sobie. Tym razem twórcy filmu przenoszą nas na autostradę. Tam młoda kobieta jadąca z przyjaciółmi ma wizję strasznego wypadku, jej interwencja ratuje życie siedmiorga innych osób.

Next czyli nie umkniesz przeznaczeniu...

Co nam pisane to się zdarzy. I niestety nie możemy liczyć na to, na co liczy Nicolas Cage w filmie Next. On widzi dwie minuty do przodu, oj jak by się czasami przydało...

Filmy z Nicolasem to gwarantowany sukces. Przynajmniej u mnie. Oglądam wszystko, w czym Cage gra. Choć oczywiście zdarza się, że hmm, zamiast wspaniałego ciasta ostry zakalec. A w tym filmie, który powstał na podstawie opowiadania Phillipa K. Dicka dodatkowo gra śliczna Jessica Biel (znanej nam z Teksańskiej Masakry Piłą Mechaniczną, Blade czy Komórki.
Cage gra tu iluzjonistę, który naprawdę widzi przyszłość. FBI chce żeby pomógł w odnalezieniu skradzionej w Rosji bomby atomowej, która ma być zdetonowana w USA...

Reinkarnacja

To naprawdę świetny azjatycki horror. Jego twórcą jest Takashi Simizu, twórca głośnej Klątwy.

Długo zwlekałem z obejrzeniem tego horroru, bojąc się azjatyckiej rzeźni (film znalazł się w jednym pakiecie z Infekcją). Ostatecznie jednak wczoraj wieczorem postanowiłem zaryzykować. I bardzo miłe rozczarowanie. Naprawdę świetna opowieść z niesamowitym klimatem. Jednak widać rękę mistrza! Reinkarnacja opowiada o młodej aktorce zatrudnionej w filmie, który ma powstać na podstawie prawdziwej opowieści o mężczyźnie, który w hotelu zabił swoją rodzinę i pracowników.

Mroźne piekło, czyli o śmiertelnej bieli

Trzeba przyznać, że rzeczywiście świetny to film. Choć nie zgodzę się z wydawcą, że jest to film w klimacie "Coś" Johna Carpentera. Już prędzej przypomina mi nieco "Ostatnią zimę".

Ten film nawet właściwie nie jest horrorem. Opowiada o koreańskiej wyprawie do bieguna niedostępności na Antarktydzie. Wędrowców jest sześciu. Ilu z nich dotrze do bieguna? Ilu po drodze zginie? Trzeba przyznać, że niesamowite wrażenie robią zdjęcia bezkresnej bieli. Już sama ta biel powoduje przerażenie. A tu jest świetnie sfilmowana. Na wędrowców czyhają niebezpieczeństwa, już na początku pod jednym z uczestników wyprawy załamuje się lód. Na szczęście udaje się go uratować.

Underworld 3 - kolejny horror o miłości

Kolejny, bo w grudniu pisałem o Zmierzchu. Ale trzeba przyznać, że Bunt Lykanów ogląda się świetnie.

To już trzecia część, ale chronologicznie należy ją traktować, jako pierwszą. Film pokazuje narodziny konfliktu między wampirami a wilkołakami. Lykanie to coś pośredniego - są wilkołakami w ludzkiej postaci.

Jeden z nich - Lucian (Michael Sheen) zakochuje się w córce Victora (Bill Nighy) Sonji (Rhona Mitra - znana m.in. z Doomsday). To nie może skończyć się dobrze... Victor odkrywa romans, pakuje Luciana do więzienia, a córkę skazuje na śmierć. Zemsta będzie krwawa. Lucian wzywa na pomoc wilkołaki. Świetne efekty, interesująca fabuła.

Pop-o-kultura, czyli wariactwa na temat Aleistera Crowleya by Pat

Ceniony okultysta nowego sortu, oraz teoretyk magii chaosu i interpretator mitów Cthulhu – Phil Hine, napisał: każdy bóg sprowadza na swych wyznawców własny rodzaj szaleństwa. Tylko i wyłącznie dzięki tej - jakże wyrozumiałej - interpretacji mogę zabrać się do recenzji filmu, który wysmażyli do spółki Julian Doyle i Bruce Dickinson (tak, ten od zespołu Iron Maiden). 

Nie jest to film z aspiracjami nawet do bycia atrakcyjnym kąskiem dla przeciętnego sortu fanów okultyzmu albo po prostu zwolenników horroru.

Rozmowy z zaświatami

To naprawdę świetny film. Ogląda się z zapartym tchem, mimo, że trwa ponad dwie godziny!

Rozmowa z zaświatami to autentyczna opowieść o słynnym medium Jamesie Van Praagh (gra go Ted Danson). Mężczyzna od dzieciństwa widzi zmarłych. Po raz pierwszy wtedy spotyka się z dzieciakiem zabitym w lesie. Te spotkania będą mu towarzyszyć przez kilkadziesiąt lat... James widzi zmarłych chłopców, zabitych przez seryjnego mordercę i pochowanych w tym samym lesie. Ale nie tylko ich widzi, rozmawia też ze swoimi zmarłymi bliskimi, krewnymi znajomych oraz przypadkowych ludzi.

Dzień, w którym zatrzymała się Ziemia czyli kino sf moralnego niepokoju

Ten film mocno mnie rozczarował. Co nie znaczy, że jest słaby. Raczej ja miałem większe wobec niego oczekiwania...

Oryginału z 1951 roku niestety nie wiedziałem, ale podobno jest zdecydowanie lepszy. Oczywiście o ile chodzi o fabułę, bo możliwości technicznych twórców filmów nie ma, co porównywać. Szykując się na nową wersję filmu oczekiwałem czegoś między Pojutrze a Wojną Światów. Tylko bez pozytywnego zakończenia. Najbardziej irytuje chyba w tym filmie jego naiwność. Idea, co prawda jest jak najbardziej słuszna. Trudno zaprzeczyć tezie, że ludzie niszczą Ziemię i kto wie, może nawet zakończy się to jej zagładą.

Horrory sprzed lat dają radę!

Od nakręcenia Nie oglądaj się teraz minęło 26 lat, ale ogląda się ten film bardzo dobrze. Twórcom filmu udało się stworzyć świetny klimat. Pomogła w tym zabudowa Wenecji, gdzie toczy się akcja.

Bohaterami filmu, który powstał na podstawie książki Daphne Du Maurier "Don't look now" jest małżeństwo Baxterów. John i Laura tracą kilkuletnią córkę, która topi się w przydomowym stawie. Bardzo przejmująca scena, gdy John (świetny Donald Sutherland) siedząc w domu z żoną czuje niepokój, wybiega z domu i widzi w wodzie ciało córeczki...
Małżeństwo wyjeżdża do Wenecji, gdzie John zajmuje się odnową zabytków.

Podsumowanie stycznia

Tradycyjne już podsumowanie miesiąca. W styczniu miałem niewiele czasu by oglądać filmy więc niewiele nowości...

1. Ponownie najchętniej czytaliście opowiadanie Pat "Sekcja Z". Jeżeli jeszcze nie czytaliście - polecam! Naprawdę świetne. Polecam też inne opowiadania Pat: "Zmora", "Mroczny świt" , "We mgle" i najnowsze "Absyntowe przyjęcie".
2. Recenzja filmu "Nieznajomi"
3. Recenzja filmu 'Zmierzch"
4. Recenzja filmu "Chora dziewczyna"
5. Recenzja filmu "Frontier(s)".

Karnawał dusz

Pierwszy film z cyklu Dark Collection, który udało mi się zobaczyć. Sam nie wiem czy Karnawał dusz zrobił na mnie większe wrażenie swoim mrocznym klimatem czy znudził dłużyznami.

Karnawał dusz  został nakręcony w 1962 roku, więc jeżeli ktoś nie pasjonuje się starym horrorem to może sobie spokojnie ten film odpuścić i sięgnąć po coś nowszego. Nie ma tam, bowiem jakiś oszałamiających efektów specjalnych czy krwawych scen. Klimat filmu udało się twórcom osiągnąć dzięki zastosowaniu specyficznego klimatu, nieustannego poczucia czyjejś obecności. Co ciekawe mroczną postać, nazwaną The Men gra sam reżyser - Herk Harvey.

"Absyntowe przyjęcie"

Po długim oczekiwaniu wreszcie nowe opowiadanie Pat. Inne opowiadania Patrycji możecie przeczytać tutaj (Zmora), tutaj (Mroczny świt), tutaj (Sekcja "Z") i tutaj (We mgle).

Świetna Wiolonczela

Trzeba przyznać, że to naprawdę świetny horror. Koreańską Wiolonczelę ogląda się do końca z zapartym tchem!

Nie znam się szczególnie na koreańskim horrorze, ale ten film zdecydowanie wystawia mu jak najlepsze referencje. Zresztą podobnie było w przypadku innych koreańskich horrorów: RPoint, Lalkarz, Apartament czy Akacja. 

Wiolonczela opowiada o młodej kobiecie, której przyjaciółka zginęła w wypadku samochodowym. Wspomnienia coraz częściej wracają, a rodzina kobiety staje się celem jakiś mrocznych sił. Film nie szokuje okrucieństwem czy fontannami krwi. Ale to naprawdę świetny klimatyczny horror, który na pewno warto obejrzeć!

Hiphopowy horror

Długo się wzbraniałem przed obejrzeniem tego filmu. Niepotrzebnie. Snoopy Dogg-Snoop zrobił całkiem niezły hip hopowy horror z fajnym klimatem.   

Miłośnicy klasycznego horroru raczej nic tu szczególnego dla siebie nie znajdą. Ale już np. zwolennicy Tarantino czy Rodrigueza znajdą specyficzny klimat. Piekielne sąsiedztwo to trzy opowieści połączone osobą narratora, którym jest Snoopy Dogg-Snoop. Mamy tutaj połączenie animacji z normalnym filmem. Pokazywani są ludzie, którymi zawładnęły: chciwość, zemsta, arogancja, żądza pieniądza i sławy... Przy okazji Snoopy nie omieszkał pokazać najgorszych cech środowiska hip hopowego, z którego się wywodzi. Dla miłośników tego rodzaju muzyki znajdzie się też parę dobrych kawałków.

Ofiara spełniona - naprawdę niezły horror

Ostatnio trochę sceptycznie podchodzę do horrorów wydawanych przez Carsimę (która chyba zrezygnowała z wydawania horrorów??), ale trzeba przyznać, że ten jest całkiem niezły. Ofiara spełniona trzyma w napięciu do samego końca.

Film opowiada o młodej kobicie i mężczyźnie, którzy wybierają się na wycieczkę w góry. Oczywiście jak to Amerykanie wybierają najtrudniejszy szlak, a nie taki, który polecają przewodniki. Bardzo szybko tego żałują. Kiedy usiłują spędzić miłe chwile na jednej z polan nadchodzą miejscowi kłusownicy. Naszym bohaterom udaje się wyjść bez szwanku dzięki kupieniu za 50 dolarów słoika bimbru.

Duch po latach cały czas straszy!

To jeden z moich ulubionych filmów. Kiedy tylko nadarzy się okazja staram się go obejrzeć.

Kto nie zna Ducha Tobe Hoopera?! Nie będę pisał o jego treści. Film, wyprodukowany przez Stevena Spielberga, miał jeszcze dwie, mniej udane kontynuacje. Wszyscy jednak niewątpliwie zapamiętali najbardziej pierwszą część, która weszła na ekrany w 1982 roku a więc aż 27 lat temu!!!!! I nic się nie zestarzała. Oczywiście widać po okularach czy fryzurach głównych bohaterów, że ma już swoje lata. Także efekty specjalne nie robią już na nikim zbytniego wrażenia. Ale klimat filmu znakomity! Nawet zastanawiałem się czy ktoś nie skusi się na nakręcenie nowej wersji.

Przyjaciel - byleby nie za wielu takich!

Przyjaciel to ostatni z filmów z cyklu "6 filmów, które nie dadzą ci zasnąć", jaki obejrzałem. Spokojnie mogłem spędzić jednak czas inaczej: poczytać, zagrać w coś czy przespać się...

Film opowiada o młodej dziewczynce, którą wychowuje tylko matka. Estrella jest miłośniczką horrorów! Ogląda je i czyta. Nie ma przyjaciół, więc wymyśla ich sobie... Pewnego dnia wśród nich znajduje się wampir. Estrella zaprasza go do domu... Czyżby nie wiedziała, że wampirów się do domu nie zaprasza? A może to nie wampir a zmarły rzekomo ojciec?