W ramach powtórek, które sobie dość często serwuję, obejrzałem ostatnio AVP. Pamiętam, że jak oglądałem ten film za pierwszym razem - zdecydowanie mi się nie podobał, uważałem, że to popłuczyny po głównych cyklach. Co ciekawe, teraz już mam zdecydowanie mniej krytyczne zdanie na ten temat.
I tak trzeba ten film oglądać. Propagandę odsiewać i patrzeć na dramat powstańców. Film opowiada nam o ostatnich dniach Powstania Warszawskiego. Jeden z oddziałów Armii Krajowej dostaje rozkaz przebicia się z Mokotowa na Śródmieście. Jeszcze się bronią, jeszcze odpierają ataki Niemców, którzy korzystają z czołgów, samolotów, artylerii, a także morderczych "goliatów".
Zmiennokształtni Skrullowie są na Ziemi już od lat. Ich planeta została zdobyta przez obcą rasę i musieli się gdzieś przenieść. Pomóc im postanowił Nick Fury (Samuel L. Jackson), znany zapewne miłośnikom uniwersum Avengers.
Kompletnie nie pamiętałem filmów powstających na podstawie wspaniałych książek Zbigniewa Nienackiego. A może ich nawet nie oglądałem, obawiając się konfrontacji z powieściami. Ale teraz, pod wpływem premiery Pana Samochodzika wyprodukowanego przez Netflix, postanowiłem zobaczyć polskie starocie.
Jack Bauer (Kiefer Sutherland) nie pracuje już w CTU, przeniósł się bowiem do ministerstwa obrony, obawiając się decyzji o zwolnieniu, którą mogła wydać jego nowa szefowa Erin Driscoll (Alberta Watson). Za Jackiem, co by tu nie mówić, superbohaterem USA, który udaremnił już nie jeden zamach ciągnie się bowiem swąd dawnego uzależnienia od narkotyków.
Noc Oczyszczenia wraca po czterech latach. Nowi Ojcowie Założyciele ogłaszają reaktywacje krwawej rzezi. Główni bohaterowie to meksykańskie małżeństwo, które nielegalnym tunelem dostaje się do USA w poszukiwaniu lepszego życia. Tam jednak szybko okazuje się, że nie jest ono wcale aż takie lepsze, aż w końcu nadchodzi czas walki o życie.
No ale nie ma co narzekać. Teraz czwarty sezon walki z łupieżcą umysłów wciąga i pasjonuje. Trzymamy kciuki wierząc, że nasi bohaterowie, coraz starsi zresztą, zwyciężą, a przynajmniej przeżyją. Wiemy wreszcie kim jest łupieżca i skąd się wziął.
Włoski pisarz i muzyk dotarł do kurdyjskich partyzantów, którzy walczą o prawo do wolności i ziemi swojego narodu. Opisał przede wszystkim życie jednej z bojowniczek - Avesty Harun, młodej kobiety, która zginęła podczas starć z Turkami w 2014 roku. Była dowódcą jednego z oddziałów walczących o odzyskanie historycznych ziem Kurdystanu.
Lucas (Jeremy T. Thomas) próbuje sobie radzić z tą sytuacją, izolując ojca (Scott Haze) i brata, który także zaraził się dziwną chorobą. Jednak jego zachowanie zmienia się i zauważa je (a także drastyczne rysunki Lucasa), nauczycielka chłopca, Julia (Keri Russell), która po latach wróciła do rodzinnego miasteczka i zamieszkała z bratem, lokalnym szeryfem (Jesse Plemons).
Muszę przyznać, że początek filmu, kiedy widzimy zniszczoną po kataklizmie Barcelonę, robi niezłe wrażenie. Ale tylko na początku, kiedy widzimy budowle - symbole stolicy Katalonii, między innymi Sagradę Familię, ale później widzimy już ulice, które właściwie mogą się znajdować w każdym innym hiszpańskim (i nie tylko) mieście i miasteczku.
Kto z czytelników Horrorowiska nie oglądał Predatora? Nie widzę. A jednak, kilka osób podnosi ręce. Proszę natychmiast do telewizorów (lub innych ekranów) i zapraszam do oglądania. Film Johna McTiernana (reżysera m.in. słynnych filmów: Szklana pułapka, Polowanie na Czerwony Październik, Bohater ostatniej akcji, Trzynasty wojownik) znajdziecie między innymi na platformie streamingowej Disney.
Trzeci sezon polskiego serialu wojennego Czasu honoru (Polska 2010) jest równie dobry, jak dwa pierwsze. Tym razem żołnierze podziemnego Państwa Polskiego będą musieli się zmagać przede wszystkim z niemieckim szpiegiem, który przeniknął w ich szeregi, ale nie zabraknie też spektakularnych akcji, jak chociażby zamach na szefa gestapo w Warszawie i walki z sowieckimi agentami!
Szczególnie poruszające są sceny z warszawskiego getta, gdzie mieszkają Żydzi. Ich los śledzimy na przykładzie rodziny Sajkowskich: Leny (narzeczonej Janka, jednego z żołnierzy ZWZ), jej brata Romka (Piotr Żurawski) oraz rodziców - Sabiny (Anna Romantowska) i Leona (Krzysztof Globisz).
Film opowiada o Iskrze i Wodku Potockim - dwóch przeciwnych żywiołach - ogniu i wodzie, które połączyła niespodziewanie miłość. Mieszkają w Żywiołowie. On jest wodnym kontrolerem, Ona, pochodząca z dalekiej Palinezji, pomaga ojcu prowadzić sklep. Pewnego dnia jednak piwnice sklepu, pod wpływem jej emocji, zalewa woda, a wraz z nią pojawia się On!
Marianna (Katarzyna Figura) to gorliwa katoliczka. Na chrzest jej wnuczka, nieślubnego, co w tej opowieści ważne, zjeżdża się do wioski, gdzie mieszka, cała, skłócona ze sobą rodzina. Niestety okazuje się, że chrztu może nie być, bo akurat w nocy Jaruzelski wprowadził stan wojenny. Kobieta, więc wyłącza radio i telewizor, a znajomemu księdzu (Andrzej Konopka) zabrania mówić rodzinie o decyzji komunistycznych władz.
W dniu, w którym w małej nadmorskiej miejscowości Antonio Bay odsłaniany jest pomnik ojców założycieli, znad morza nadchodzi tajemnicza mgła. Zaczynają się morderstwa, a wszystko wskazuje na to, że sprawcami są postacie wychodzące właśnie z tej mgły.
Twister to opowieść o łowcach burz, którzy chcą stworzyć skuteczniejszy system wykrywania i informowania o tornadach. System, który pozwoli ludziom na ratowanie swojego życia. Jo Harding (Helen Hunt) straciła w dzieciństwie ojca, który został porwany przez tornado, gdy ratował rodzinę.
Muszę przyznać, że film zaskoczył mnie bardzo pozytywnie. Obawiałem się, że będzie to powtórka z powtórki kolejnych Krzyków. A tymczasem twórcy filmu - Matt Bettinelli-Olpin i Tyler Gillett (znani między innymi z filmu Zabawa w pochowanego) świetnie bawili się konwencją, nawiązując do poprzednich części, ale nie tylko.
Trzecia, po Piętnie i Sforze powieść tego autora ma swoją akcję w Zielonej Górze, z której pochodzi pisarz. Komisarz Brudny, funkcjonariusz stołecznej policji znowu musi wrócić do swojego rodzinnego miasta, o którym ze względu na młodość spędzoną w koszmarnej placówce dla dzieci, prowadzonej przez zakonnice, chce zapewne jak najbardziej zapomnieć.
Opowiedziana przez twórców filmu historia wciąga, jest ciekawa, ale trudno nie zauważyć, że oprócz olśniewających efektów, nie ma w niej nic szczególnego. Owszem Avatar numer dwa wciąga, ogląda się z przyjemnością, ale po pierwsze jest za długi (trwa ponad trzy godziny) i odnosiłem wrażenie, że niektóre sceny zdecydowanie przedłużane są, by pokazać efekty specjalne i możliwości technologiczne, jakie daje nam współczesna kinematografia.
Posty
Komentarze
