Kultowe filmy sensacyjne: Twierdza

Twierdza (The Rock USA 1996) to jeden z moich ulubionych filmów sensacyjnych. Reżyser Michael Bay zatrudnił do opowieści o amerykańskich żołnierzach biorących zakładników w muzeum Alcatraz dwóch świetnych aktorów - Nicolasa Cage i Seana Connery. 

Przeciwko władzom amerykańskim buntuje się legendarny dowódca z Wietnamu - generał Hummel (Ed Harris). Nie zgadza się on z wieloma sytuacjami sprzed lat, w których amerykańscy komandosi wysyłani do różnych części świata, zostali pozostawiani samym sobie, a po ich śmierci nie mogli liczyć na pogrzeb wojskowy, a ich rodziny na odszkodowania.

Kultowe horrory: Candyman

Pamiętałem ten horror, jako jeden z najstraszniejszych, jakie widziałem. Muzyka z Candymana (USA 1992) pamiętam robiła wielkie wrażenie. Podobnie, jak sam główny bohater z hakiem zamiast ręki! 

Dawno nie oglądałem oryginału sprzed ponad 30 lat. Ale teraz nadarzyła się okazja więc bardzo chętnie wróciłem do filmu Bernarda Rose i nieco się rozczarowałem. Po latach niestety nie robi już takiego wrażenia, ale może nie ma w tym nic dziwnego?! 

Mocne rozczarowanie Candymanem

Niestety, tak jak się spodziewałem nowa wersja Candymana (USA, Kanada 2021) to spore rozczarowanie. Dla mnie pierwszy Candyman to horror absolutnie kultowy, bałem się oglądając wielokrotnie tę produkcję. 

Do dziś chyba obawiałbym się stanąć przed lustrem i pięć razy powiedzieć "Candyman". Nigdy bowiem nie wiesz, czy przypadkiem nie pojawi się czarnoskóry zabójca z hakiem zamiast ręki. Naprawdę pierwszy film nakręcony w 1992 roku przez Bernarda Rose na podstawie opowiadania "The Forbidden” z 1985 ze zbioru "Books of Blood" Clive’a Barkera to była doskonała produkcja z genialnym Tony Toddem w roli głównej. Ta muzyka, ten klimat, ten demoniczny główny bohater.

Szalony morderca w Parku Grozy

Ciekawy, chociaż nie nowy pomysł na akcję horroru. Szalony morderca zabija w Parku rozrywki, a dokładniej w parku grozy. Na początku głównym bohaterom filmu Park Grozy (Hell Fest USA 2018) trudno rozpoznać, kto jest pracownikiem, a kto prześladowcą. 

Sceny w którym morderca w masce goni swoją ofiarę w zatłoczonym parku grozy robią wrażenie. Nie wiemy, czy to jeszcze jedna atrakcja, czy może szaleniec wykorzystuje specyfikę tego miejsca. Dodatkowo akcja toczy się Halloween więc przebrana jest też część gości. Świetne zdjęcia z labiryntów i kolejek strachu. 

Topór uderza po raz pierwszy!

Topór (Hatchet USA 2006) niestety nie zdał egzaminu czasu. Kiedy oglądałem go pierwszy raz na festiwalu horroru we Wrocławiu pamiętam, że świetnie się bawiłem. Teraz, wracając do tego filmu po latach, mocno się wynudziłem i zmęczyłem. 

Głównym bohaterem filmu jest topór. Topór w rękach potwornie zniekształconego Victora Crowley'a (w tej roli kultowy aktor Kane Hodder znany m.in.z filmów: Demons 5, Room 6, Upadłe anioły, Bękarty diabła, Jason X, Death house, Topór 2, Topór 3, Daredevil, Piękno wilkołaka, Dzieci kukurydzy 5, Władca życzeń, Scanner Cop 2, Dyniogłowy 2, Piątek trzynastego 9, Dom 2). I tym toporem nasz bohater tnie kogo się da.

Noc żywych trupów Toma Saviniego

Kto z ręką na sercu powie, że nie lubi Nocy Żywych Trupów? Ty, Ty, zaraz, zaraz i jeszcze Ty? Sporo Was. Jeżeli nie podoba wam się cykl filmów o żywych trupach to nie szukajcie zrozumienia u mnie. Uwielbiam wszystkie filmy o żywych trupach (jedne mniej inne bardziej oczywiście 8-)).

Oczywiście klasycznym tytułem i ojcem wszystkich żywych trupów był film z 1968 zmarłego niedawno George Romero. Ten film (Night of the living dead USA 1990) znanego przede wszystkim jako aktora Toma Saviniego (The Theatre Bizzare, Opowieści z ciemnej strony, Nightmare City) to przeróbka klasyka, ale ogląda się fajnie. Znowu przeżywamy przygody grupy ludzi zamkniętej w domu na odludziu otoczonym przez żywe trupy. Zresztą chyba wszyscy znają fabułę więc nie ma się co rozpisywać.

Świetne Oszukać przeznaczenie 5

Oszukać przeznaczenie 5 (Final Destination 5 USA 2011) to nie jest film, który zapisze się w historii kina grozy. Jest jednym z tych, które z przyjemnością ogląda się od początku do końca. 

Oczywiście wiem, że najlepsza była pierwsza i druga część tej serii, ale nie zmienia to faktu, że każdą ogląda się z przyjemnością (większą lub mniejszą - bo przecież na trzecią i czwartą narzekałem), a piątą ogląda się naprawdę super. Tym razem twórcy wsadzają swoich bohaterów do autobusu, który wpada do rzeki z walącym się mostem. Oczywiście kilka osób ocaleje, a śmierć zacznie dobierać się im do skóry.

Świetne Oszukać przeznaczenie

Do tej pory opisałem 2,3 i 4 część tego cyklu, a pierwszej jakoś nie było okazji. Przytrafiła się wczoraj po emisji telewizyjnej. 

Oczywiście pierwszą część widziałem kilka razy, także w kinie, trzeba przyznać, że robiła niesamowite wrażenie. Jeden z najlepszych horrorów poprzedniej dekady jakie widziałem. Później jeszcze była bardzo dobra druga część, a później już jednak gorzej. Piątki jeszcze nie widziałem.
Final Destination Jamesa Wonga powstała w 2000 roku. Reżyser to przeciętny, ale ten film mu się udał. Poza tym odpowiada także za filmy: Oszukać przeznaczenie 3, Tylko jeden czy Dragonball: Ewolucja. Trzeba przyznać jednak, że scenarzystą Wong jest zacny, napisał m.in. scenariusze dla serialii: Millenium, Z Archiwum X, The Event, Na granicy światów.

Topór 2 rzeźnia bez granic

Kiedy oglądałem pierwszą część Topora podczas festiwalu horroru we Wrocławiu wydawał mi się zabawnym filmem. Druga (Hatchet 2 - USA 2010) część wywoływała niesmak i chęć jak najszybszego wciśnięcia czerwonego przycisku na pilocie...

Chyba za wiele o tym filmie nie będę pisał. Może wystarczy jedna z pierwszych scen: do mieszkańca bagien przychodzi zmutowany główny bohater Victor Crowley (w tej roli Kane Hodder znany m.in.z filmów: Demons 5, Room 6, Upadłe anioły, Bękarty diabła, Jason X) wbija mu rękę w brzuch, wyciąga flaki, owija nimi mężczyźnie szyję, dusi go, ostatecznie kończąc urwaniem głowę)! Starczy? Nie? To może scena gdy Victor wielką piłą elektryczną rozcina dwóch facetów naraz. Smaczku tej scenie dodają jądra jednego z zabijanych wiszące na pile.

Oszukać przeznaczenie 2

Autorzy tego filmu znowu serwują nam świetną zabawę, nie gorszą niż w pierwszej części!

Pamiętam, że Oszukać przeznaczenie 1 oglądałem z zapartym tchem. Świetnie zrobiony film, z fabułą trzymającą w napięciu do samego końca. Zastanawiałem się czy druga część dorówna pierwszej. Zwykle kontynuacje, jak sami wiecie, są bowiem słabsze. Jednak nie tym razem. Choć film nie jest już tak zaskakujący jak pierwsza część, ale także trzyma w napięciu. Oczywiście oglądałem go kilka lat temu, a dzisiaj była okazja do przypomnienia sobie. Tym razem twórcy filmu przenoszą nas na autostradę. Tam młoda kobieta jadąca z przyjaciółmi ma wizję strasznego wypadku, jej interwencja ratuje życie siedmiorga innych osób.

Mord w kawałkach - sadystyczna orgia nie wiadomo, dla kogo

Często opisy filmu na okładkach wydają się być przesadzone, czasami wręcz nieprawdziwe. Trudno mi się jednak nie zgodzić z określeniem "krwawy i odrażający" wobec Mordu w kawałkach, który wyszedł w cyklu Horrory Świata.

Nie wiem po, co powstają takie filmy i dla kogo. Nagromadzenie okrucieństwa i sadyzmu jest tak wielkie, że normalny człowiek nie jest w stanie tego obejrzeć. Sam dziwię się sobie, że nie wyłączyłem go po kilkudziesięciu minutach. Reżyser nie cofa się przed niczym - kilka minut poświęca scenie zamordowania kilkuletniej dziewczynki. Ten film to mieszanka: kanibalizmu, nekrofilii, sadyzmu i nazizmu. Wydawca filmu pisze, że został on zakazany m.in. w Wielkiej Brytanii. Jestem generalnie przeciwko zakazom. Ten film jednak raczej nie powinien powstać.

Valerie czai się na schodach (i nie tylko)

Kolejny film z cyklu Mistrzów Horroru trzyma wysoki poziom. Dodatkowym smaczkiem w nim jest rola Tony Todda - znanego przede wszystkim z Candymana, ale i wielu innych niezłych horrorów.

Reżyserem Valerie jest Mick Garris (Lśnienie, Bastion, Lunatycy, Critters 2), który w wielu filmach Mistrzów Horrorów występuje, jako scenarzysta, jest też twórcą całej serii. Tym razem sam postanowił się wziąć za reżyserkę.

Masakra w Chicago czyli o tym jak rodzi się potwór

Masakra w Chicago to nie horror. Chociaż opowiada historię, która jest straszniejsza od wielu horrorów.

Film opowiada o Richardzie Specku (Corin Nemec), który zamordował osiem studentek szkoły pielęgniarskiej. Zbrodnie były wyjątkowo okrutne. Nic więc dziwnego, że policja za wszelką cenę chciała zatrzymać sprawcę. Chociaż nie do końca tak było.