Powrót do domu, czyli amerykańscy żołnierze - zombie wracają

Dawno mnie nie zadziwił żaden film jak ten. „Powrót do domu” Joe Dantego to ostry antywojenny obraz wymierzony przeciwko polityce obecnego jeszcze prezydenta George W. Busha.

To jeden z najbardziej kontrowersyjnych filmów z serii „Mistrzów horroru”, chociaż „Piętna” Takashiego Miike nie przebije. No, ale ten drugi film epatuje bezmyślnym okrucieństwem. Ten pierwszy może porazić Amerykanów wykorzystaniem amerykańskich żołnierzy, którzy polegli w Iraku a teraz wracają, jako zombie. Mocno zaskoczył mnie Joe Dante – twórca m.in. Piranii, Skowytu, Strefy Mroku czy Gremlinów.

Mroczne Dusze

Dziwny to film. Składa się z trzech połączonych w całość opowieści. Głównym bohaterem jest pisarz, który zrobił karierę opisując swoje spotkanie z duchem wymarzonej kobiety...

To pierwszy wietnamski horror, jaki mam tutaj okazję opisać. Czy różni się od innych azjatyckich filmów, które oglądam, na co dzień? Sam nie wiem, na pewno twórcą filmu udało się stworzyć mroczny klimat świata duchów przenikającego się ze światem ludzi.

Boogeyman powraca

Boogeyman po trzech latach powraca. Krwi jest więcej, ale nastroju i strachu znacznie mniej. Boogeyman 2 był wyczekiwany przez fanów horroru. Do kin jednak nie wszedł, a premiera DVD nie była nagłośniona zbyt mocno.

Pamiętam, że podczas pierwszej części bałem się mocno. Nic, więc dziwnego, że oczekiwania były duże. Jak się okazało zbyt duże. Swoją drogą ciekawe czy polskim Boogeymanem była wiele lat temu czarna wołga? Ale wracając do filmu. Laura Porter (Danielle Savre znana m.in. z serialu Heroes, CSI i Z Archiwum X) i jej brat w dzieciństwie przeżyli zabójstwo rodziców. Sprawcy nie udało się zatrzymać.

Zmysły Duszy

Zmysły Duszy to bardzo dobry film. Świetny klimat, choć scen wprawiających w przerażenie zaledwie kilka.

Główni bohaterowie to młoda kobieta prześladowana przez duchy i psychiatra niewierzący w nie. Film rozpoczyna się od przeprowadzki głównej bohaterki do nowego mieszkania. Kobieta ma mroczną tajemnicę, widzi duchy. Scena, gdy leżąc w wannie słyszy głosy (duchów?) z rur robi naprawdę niesamowite wrażenie. Tak jak wątek związany ze śmiercią żony i córki gospodarza domu – zasypanych przez lawinę błota podczas spaceru. Ich duchy objawiają się głównej bohaterce (granej przez Kar Yan Lam znanej z Policjantów z Hongkongu).

Księga Cieni, czyli, na kogo czyha z Blair wiedźmicha

Blair Witch 2, co prawda nie jest tak dobre jak pierwsza część, ale nie da się ukryć - straszy podobnie.

O pierwszej części pisałem nie tak dawno, sposób kręcenia i mit, jaki urósł wokół tego filmu spowodował, że nawet oglądany kilka razy robi niesamowite wrażenie. Księga Cieni to już tradycyjny horror. Pamiętam jak wracałem z Jacko i jej Piotrkiem z kina gdzie oglądaliśmy BW2 wkręciliśmy się, że wiedźma z Blair nas ściga, ot miłe uroki młodości 8-) Wchodząc do domu sprawdziłem czy nie czai się w jakimś kącie. Po sprawdzeniu wszystkich pomieszczeń odsapnąłem - uff u mnie jej nie ma.

Przerażające Dark Water

Dark Water (Fatum) to jeden z tych filmów w czasie, których boję się najbardziej. Generalnie przerażają mnie filmy, w których głównymi bohaterami są dzieci... Mam tak odkąd zobaczyłem Poltergeista.

Dark Water, o której piszę to amerykańska wersja azjatyckiego oryginału. I wydaje mi się, że jest straszniejsza. Totalnie mroczny, ciężki film. Wiadomo, że koniec będzie zły, nie wiadomo tylko jak. Nieustannie padający deszcze dodatkowo potęguje napięcie. Film opowiada o kobiecie (Jennifer Connelly), która po rozstaniu z mężem szuka nowego mieszkania.

Przerażający Sierociniec

"Sierociniec” to jeden z najlepszych horrorów, jakie ostatnio widziałem. Doskonałe, mrożące krew w żyłach, przerażające i poruszające widowisko...

Nie bez powodu reklamowane, jako mieszanka "Szóstego zmysłu” i "Innych”. Ja dodałbym jeszcze wpływy "Poltergeista”. Film opowiada o małżeństwie, które mieszka w wielkim domu - dawnym sierocińcu, razem z adoptowanym, chorym synkiem. Simon zaczyna opowiadać o swoich nowych przyjaciołach, którzy chcą bawić się z nim w dziwną grę... Opowiada, że widzi inne dzieci. Jego przybrana matka niegdyś wychowywała się w tym sierocińcu, ale nie zna jego strasznej tajemnicy...

Wyprawa do ojczyzny Draculi

Słońce już dawno zniknęło za szczytami Karpat, kiedy udało nam się w końcu wjechać na drogę przypominająca krętą serpentynę prowadzącą w kierunku Sighishoary. Transylwańskie ciemności nawet w majową noc potrafią zaskoczyć podróżujących, zwłaszcza w taką bezksiężycową noc, w jaką wybrałyśmy się do grodu Draculi.

Drżenie z nudy

"Drżenie" powodowało u mnie drżenie z nudów. Film reklamowany, jako połączenie "Siedem” i "Szóstego zmysłu” wzbudzał we mnie duże nadzieje, niepotrzebnie...

Pomysł na film był bardzo fajny – detektyw udaremnia napad, niestety w czasie strzelaniny zostaje postrzelona jego żona. Po przebudzeniu zaczyna mieć koszmarne halucynacje i jasnowidzenia. Okazuje się, że są one związane ze śledztwem ws. seryjnego mordercy, które prowadzi jej mąż...
Prawda, że pomysł fajny? No, ale co z tego jak film nudzi, nie przeżyłem żadnych emocji, no może z wyjątkiem ostatnich scen... Może źle podszedłem do tego filmu, ale cóż takie mam wrażenia...

Horrory świata: Lalkarz

 

"Lalkarz" to trochę nudny film. I mało straszny. Ale jest w nim coś takiego, co intryguje, przeraża i sprawia, że patrzy się na pewne sprawy zupełnie inaczej...

Tym razem nie zamierzam w ogóle pisać o fabule tego filmu. Bo nic ciekawego o tym nie napiszę, przecież jak będziecie chcieli to sobie go obejrzycie. Dla miłośników horrorów seria "Horrory świata" to pozycja obowiązkowa. Czasami po różnych filmach nachodzi mnie taka refleksja - a jeżeli to możliwe? A jeśli naprawdę lalki mają swoje dusze? Pozostawione przez nas, porzucone, może naprawdę cierpią?

Potwornie nudna Legenda

 

Legenda to film bardzo zły, choć jego twórcy mieli dobry pomysł i dobre miejsce do zrobienia klimatycznego horroru. Mariusz Pujszo jednak nie skorzystał, albo nie potrafił skorzystać z okazji...

Sześć młodych kobiet jedzie do zamku w Sudetach, aby tam świętować panieńskie jednej z nich. Na miejscu okazuje się, że z zamczyskiem związana jest mroczna legenda. Kiedyś miejscowy książę wymordował swoją żonę i dwór w zemście za bezeceństwa i śmierć swojej córki, do czego to doszło podczas jego wyprawy wojennej. Od tego czasu, co jakiś czas dochodzi do masowych zbrodni w zamku, do ostatniej w 1945 roku.

Nieodebrane połączenie po amerykańsku

"Nieodebrane połączenie” to kolejna udana amerykańska przeróbka horroru rodem z Azji. Kilkanaście dni temu miałem okazję oglądać rewelacyjne "Oko” . Dobrze by jednak było żeby Amerykanie zaczęli kręcić coś własnego 8-)

Pierwowzór nakręcił w 2003 kontrowersyjny reżyser Takashi Mikke i był rewelacyjny. Natomiast twórcą przeróbki amerykańskiej jest bliżej mi nieznany Francuz Eric Valette. I pierwszy zdecydowanie rywalizację wygrał. No, ale przecież robienie filmów to nie zawody. "Nieodebrane połączenie”  to opowieść o tajemniczych telefonach, które otrzymują nasi bohaterowie od ich zmarłych tragicznie znajomych.

Autostopowiczka

"Autostopowiczka” to szaleńcza opowieść o seryjnych mordercach atakujących na jednej z dróg w USA. Reżyseruje Larry Cohen – znany z takich filmów jak "A jednak żyje”, "Powrót do Miasteczka Salem” czy "Ambulans”.

To kolejny film z cyklu "Mistrzów Horroru”. Pasażerowie autobusu, który psuje się gdzieś w szczerym polu padają ofiarą rozgrywki między szaleńczymi psychopatami. Film ogląda się bez szczególnych emocji, ale z zaciekawieniem do samego, zaskakującego końca.

Wiedźma z Blair bez litości!

Jakoś się tak przytrafiło, że dzień po dniu oglądałem Innych i Blair Witch Project. Oba filmy mam, co prawda w swojej domowej kolekcji, ale w obu przypadkach skorzystałem z telewizji. Film o Wiedźmie z Blair to jeden z najstraszniejszych filmów, jakie widziałem w życiu.

Pierwszy raz widziałem ten film w nieistniejącym już wrocławskim kinie Oskar. Kilka osób na sali i to odczucie przerażającego, paraliżującego strachu. Mam to samo do dzisiaj. Który raz bym nie oglądał historii trójki studentów, którzy wyruszają by nakręcić dokument o lokalnej legendzie. Legendzie, która zamienia się w przerażającą rzeczywistością.

Nicole Kidman kontra Inwazja kosmitów

Inwazja to kolejny film o inwazji kosmitów na ziemię. Ale jakże inny od jemu podobnych. Istoty pozaziemskie pokazują, że można zmienić świat na lepszy.

Film zaczyna się od katastrofy promu kosmicznego, w trakcie jego niespodziewanego powrotu na ziemię. Okazuje się, że na szczątkach statku komicznego na ziemię spadają żywe organizmy, które szybko przejmują władzę nad ciałem ludzkim. Kosmici błyskawicznie przenoszą się z ciała na ciało. Na ziemi zaczyna panować pokój, w Iraku nie ma już zamachów samobójczych, a Bush spotyka się z Chavezem. Zaczynają się zmiany na lepsze. No, ale nikt nie lubi jak się go na siłę zmienia.

Inni straszą na maksa!

Inni to jeden z najlepszych horrorów, jakie widziałem. Niesamowicie klimatyczny, robi wrażenie oglądany nawet kilka razy, a wczoraj widziałem go chyba już po raz 10! Niesamowite role Nicole Kidman i jej filmowych dzieci!

Historia dzieje się pod koniec II wojny światowej. Grace i jej dzieci mieszkają w wiktoriańskim dworze. Dzieci cierpią na rzadką chorobę - fotofobię - są uczulone na światło słoneczne. Cała trójka czeka na powrót męża i ojca z wojny. Któregoś dnia do ich drzwi pukają kobieta, mężczyzna i dziewczyna - dawna służba.

Przerażające Oko

Wielu malkontentów będzie narzekać, że amerykańska wersja "Oka" nie dorównuje oryginałowi braci Pang. Może i będą mieli rację. Ale ja powiem Wam, że naprawdę się ostro bałem!

Oryginał widzieliśmy z Pat na Festiwalu Horroru w tamtym roku. Robił naprawdę wrażenie. Jest to opowieść o kobiecie (gra ją w wersji amerykańskiej świetna, piękna Jessica Alba), która po przeszczepie rogówek samobójczyni zaczyna widzieć zmarłych i przypominać sobie sytuacje, których nigdy nie przeżyła.

Wizję tych, którzy zabierają zmarłych z naszego świata były naprawdę przerażające, a scena z dziewczynką, która ma guza mózgu naprawdę poruszające.

Czachopismo numer 5

Czachopismo nie obniża poziomu. W sprzedaży już od kilkunastu dni jest numer 5. Piszę o nim dopiero teraz, bo dostałem je w prenumeracie później niż znalazło się w kioskach. Ale nie ma, co narzekać.

W tym numerze świetne materiały na temat cyklu Hellraiser, można poczytać nie tylko o filmach, ale także i książek Cliva Barkera. Poza tym świetny wywiad z Mortem Castle, który widać, że wywiadów nie traktuje na „odwal się”. Ciekawe, że jedyna (chyba) jego książka wyszła u nas w latach 90. Wtedy też ją czytałem, ale nie pamiętam żeby zrobiła na mnie zbyt duże wrażenie, teraz z chęcią do niej wrócę.

Doomsday, czyli o tym jak zagładę przeżyli punki kanibale!

Doomsday to bardzo dobry film. Co prawda czytałem już w recenzjach, że naiwny, pełen niekonsekwencji, ale mnie się tam bardzo podobał.

To już kolejny film o morderczej zarazie, która pustoszy ziemię. Tym razem zaatakowała Szkocję. Wirus nazwany został Żniwiarzem! Brytyjski rząd decyduje się postawienie 10-metrowego muru i zamknięcie Szkotów wraz z ich problemami. Po prawie 30 latach jednak, kiedy wirus atakuje Londyn okazuje się, że część ludności w Szkocji przetrwała.

Legendarny Koszmar?

Koszmar to podobno w Korei Południowej legendarny horror. Film całkiem niezły, ale żeby od razu legendarny??

Byeong Ki Ahn nie obniża poziomu – wszystkie jego filmy, które obejrzałem (nie jest, co prawda ich wiele – Apt i Telefon) – były dobre. I tym razem nie brakuje czarno-długowłosej zmory. Zamordowana młoda kobieta po latach postanawia się zemścić. Temat znany i lubiany, nie do końca jednak nawiązujący do Koszmarów minionego/poprzedniego/następnego lata… Tu jedna z głównych bohaterek niemal do końca nie wie, dlaczego jest prześladowana…