Kto z czytelników Horrorowiska nie oglądał Predatora? Nie widzę. A jednak, kilka osób podnosi ręce. Proszę natychmiast do telewizorów (lub innych ekranów) i zapraszam do oglądania. Film Johna McTiernana (reżysera m.in. słynnych filmów: Szklana pułapka, Polowanie na Czerwony Październik, Bohater ostatniej akcji, Trzynasty wojownik) znajdziecie między innymi na platformie streamingowej Disney.
Trzeci sezon polskiego serialu wojennego Czasu honoru (Polska 2010) jest równie dobry, jak dwa pierwsze. Tym razem żołnierze podziemnego Państwa Polskiego będą musieli się zmagać przede wszystkim z niemieckim szpiegiem, który przeniknął w ich szeregi, ale nie zabraknie też spektakularnych akcji, jak chociażby zamach na szefa gestapo w Warszawie i walki z sowieckimi agentami!
Szczególnie poruszające są sceny z warszawskiego getta, gdzie mieszkają Żydzi. Ich los śledzimy na przykładzie rodziny Sajkowskich: Leny (narzeczonej Janka, jednego z żołnierzy ZWZ), jej brata Romka (Piotr Żurawski) oraz rodziców - Sabiny (Anna Romantowska) i Leona (Krzysztof Globisz).
Film opowiada o Iskrze i Wodku Potockim - dwóch przeciwnych żywiołach - ogniu i wodzie, które połączyła niespodziewanie miłość. Mieszkają w Żywiołowie. On jest wodnym kontrolerem, Ona, pochodząca z dalekiej Palinezji, pomaga ojcu prowadzić sklep. Pewnego dnia jednak piwnice sklepu, pod wpływem jej emocji, zalewa woda, a wraz z nią pojawia się On!
Marianna (Katarzyna Figura) to gorliwa katoliczka. Na chrzest jej wnuczka, nieślubnego, co w tej opowieści ważne, zjeżdża się do wioski, gdzie mieszka, cała, skłócona ze sobą rodzina. Niestety okazuje się, że chrztu może nie być, bo akurat w nocy Jaruzelski wprowadził stan wojenny. Kobieta, więc wyłącza radio i telewizor, a znajomemu księdzu (Andrzej Konopka) zabrania mówić rodzinie o decyzji komunistycznych władz.
W dniu, w którym w małej nadmorskiej miejscowości Antonio Bay odsłaniany jest pomnik ojców założycieli, znad morza nadchodzi tajemnicza mgła. Zaczynają się morderstwa, a wszystko wskazuje na to, że sprawcami są postacie wychodzące właśnie z tej mgły.
Twister to opowieść o łowcach burz, którzy chcą stworzyć skuteczniejszy system wykrywania i informowania o tornadach. System, który pozwoli ludziom na ratowanie swojego życia. Jo Harding (Helen Hunt) straciła w dzieciństwie ojca, który został porwany przez tornado, gdy ratował rodzinę.
Muszę przyznać, że film zaskoczył mnie bardzo pozytywnie. Obawiałem się, że będzie to powtórka z powtórki kolejnych Krzyków. A tymczasem twórcy filmu - Matt Bettinelli-Olpin i Tyler Gillett (znani między innymi z filmu Zabawa w pochowanego) świetnie bawili się konwencją, nawiązując do poprzednich części, ale nie tylko.
Trzecia, po Piętnie i Sforze powieść tego autora ma swoją akcję w Zielonej Górze, z której pochodzi pisarz. Komisarz Brudny, funkcjonariusz stołecznej policji znowu musi wrócić do swojego rodzinnego miasta, o którym ze względu na młodość spędzoną w koszmarnej placówce dla dzieci, prowadzonej przez zakonnice, chce zapewne jak najbardziej zapomnieć.
Opowiedziana przez twórców filmu historia wciąga, jest ciekawa, ale trudno nie zauważyć, że oprócz olśniewających efektów, nie ma w niej nic szczególnego. Owszem Avatar numer dwa wciąga, ogląda się z przyjemnością, ale po pierwsze jest za długi (trwa ponad trzy godziny) i odnosiłem wrażenie, że niektóre sceny zdecydowanie przedłużane są, by pokazać efekty specjalne i możliwości technologiczne, jakie daje nam współczesna kinematografia.
Ostatecznie jednak, po przeczytaniu książki Krysiaka "Dziewczyny z Dubaju 2" postanowiłem zabrać się za film Marii Sadowskiej. I niestety, tak jak się spodziewałem, film bardzo mocno rozczarowujący. Sam nie wiem, jaki cel mieli autorzy "Dziewczyn z Dubaju" - pokazanie poważnego problemu, czy raczej zrobienia mocnego erotyku, który przy okazji porusza temat prostytucji i czerpania korzyści z pośrednictwa.
Z reportażami Darka mam jeden problem. Są na tyle poruszające, że nie dałem rady przeczytać więcej niż jednego dziennie. Co prawda większość z nich czytałem wcześniej w internecie, ale jakoś czytanie "w papierze" robi na mnie znacznie większe wrażenie. I tu każdy musiałem przeżyć na swój sposób, zrozumieć, dlaczego młody sportowiec, zniszczony kontuzjami popełnia samobójstwo, albo niepełnosprawna zawodniczka poddaje się eutanazji. Koszmarne historie, które wbijają w ziemię. Czasami czułem fizyczny ból czytając kolejny reportaż.
15-letnia Ada (Hanna Koczewska) zaginęła podczas libacji alkoholowej, w której wzięli udział jej rodzice i ich znajomi. Mimo, że minął rok od zdarzenia, nie udało się odnaleźć ani dziewczyny ani jej ciała. Ady poszukują cały czas jej rodzice - Kamila (Agnieszka Żulewska) i Arek (Paweł Domagała). Jednak małżonkowie coraz bardziej się od siebie oddalają...
Film Spider-Man (USA 2002) to film Sama Raimi wyprodukowana przez Marvela. Reżyser kultowego Martwego zła zebrał naprawdę ekipę znanych aktorów, między innymi: Stana Lee, Willema Dafoe.
Chyba większość z Was zna fabułę tego filmu. Grupa znajomych wyjeżdża pewnego dnia do opuszczonego domku w lesie. Nie spodziewają się, że czeka tam na nich uśpione od lat zło. W domu znajdują Necronomicon - legendarną księgę zmarłych i nagraną na taśmę inwokację przywołującą demony. Później możecie się domyślić, co się stało...
Film "Orzeł. Ostatni patrol" Jacka Bławuta (Polska2022) opowiada historię ostatniego rejsu okrętu, który wypłynął 23 maja z brytyjskiego Rosyth i nigdy już do niego nie powrócił. 11 czerwca jednostka została uznana za zaginioną.
Akcja trzeciego sezonu dzieje się trzy lata po wydarzeniach z drugiego sezonu. Prezydentem USA dalej jest David Palmer (Dennis Haysbert), a CTU kieruje Tony Almeida (Carlos Bernard).
Po tylu latach Robocop dalej robi duże wrażenie. Film Paula Verhoevena, jak na lata 80. był naprawdę znakomity. Historia policjanta (Peter Weller) z Detroit, który śmiertelnie ranny, zostaje przez korporację współpracującą z policją, ożywiony w maszynie, porusza do dzisiaj i każe sobie zadawać pytania, czy jest to moralne i etyczne.
Kinową wersję Egzorcysty widziałem kilka razy, zawsze robiła niesamowite wrażenie. Podobnie, jak książka Williama Petera Blatty'ego, którą miałem okazję przeczytać na początku lat 90.
Wspaniała opowieść z kart papieru znakomicie została przeniesiona na ekran kinowy przez Petera Jacksona. Może nie tak jak sobie wyobrażałem, ale nie znalazłem słabych stron ekranizacji. Znakomite efekty specjalne, zdjęcia, muzyka i niezłe aktorstwo. O fabule chyba nie muszę Wam opowiadać, bo wszyscy ją znamy.
Posty
Komentarze
