Festiwal WTF: Uliczny chłam

Widziałem zaledwie trzy filmy na WTF fest 2024 w warszawskiej Kinotece. Ale były to prawdziwe petardy. Pisałem już o Oślizgłym dusicielu i Tam gdzie trawa jest bardziej zielona, teraz czas na kultowy Uliczny chłam (Street Trash USA 1987) J. Michaela Muro. 

Przez 90 procent widzów ten film zostałby potraktowany i oceniony jako mega chłam, ale dla pasjonatów tego typu kina, kina WTF, to tytuł kultowy. Zresztą ten tytuł obraz J. Michaela Muro zyskał dopiero po latach. Film w 1987 roku błyskawicznie zszedł z ekranów kinowych, trafiając na kasety VHS i po latach zyskując coraz większą popularność. 

Kultowe horrory: Straceni chłopcy

To był w latach 90. jeden z moich ulubionych horrorów. Pamiętam, że wiele razy oglądałem Straconych chłopców (The Lost Boys USA 1987) Joela Schumachera, pasjonując się starciem kilkunastolatków z bandą niewiele starszych wampirów, wśród których już wówczas wyróżniał się Kiefer Sutherland.  

Film opowiada o kobiecie, która po rozwodzie przeprowadza się z dwójką nastoletnich synów do małej miejscowości, do domu swojego ojca. Już podczas pierwszej wizyty w miasteczku, nad którym góruje wielkie wesołe miasteczko, uwagę chłopców zwraca duża liczba ogłoszeń o zaginięciach.

Kultowe polskie gnioty: Klątwa Doliny Węży

Ten film chciałem zobaczyć od dawna, żeby sobie przypomnieć. Niestety tak, jak pamiętałem Klątwa Doliny Węży (Polska, ZSRR 1987) to wyjątkowy gniot! Ale jednocześnie zaznaczę, gniot, który warto poznać, żeby wiedzieć, o czym mówimy!

Pierwszy zarzut - koszmarne efekty specjalne. Naprawdę twórcom filmu, w tym reżyserowi i scenarzyści Markowi Piestrakowi (twórcy słynnej Wilczycy) przyszło się zmierzyć z bardzo poważnymi problemami, przede wszystkim finansowymi, ale także i technicznymi. Na przykład helikopter mógł wystartować tylko raz, a ekipa filmowa czekała na maszynę chyba z miesiąc.

Jak zabić wspaniałą książkę: Pan Samochodzik i Niesamowity Dwór

W latach 80. powstawały takie filmy, jak cykl Indiany Jones, Goonies, Gwiezdne wojny, Terminator, Obcy, Predator. Kino nowej przygody świeciło triumfy, za sprawą Stevena Spielberga. A w Polsce... A w Polsce powstawały koszmary typu Pan Samochodzik i Niesamowity Dwór. 

Kompletnie nie pamiętałem filmów powstających na podstawie wspaniałych książek Zbigniewa Nienackiego. A może ich nawet nie oglądałem, obawiając się konfrontacji z powieściami. Ale teraz, pod wpływem premiery Pana Samochodzika wyprodukowanego przez Netflix, postanowiłem zobaczyć polskie starocie.

Kultowe horrory SF: Predator

To jeden z tych filmów, które spowodowały, że zapałałem młodzieńczą miłością do kina SF i horrorów. Predator (USA, Meksyk 1987) nic się  nie starzeje i oglądanie tej kultowej historii walki komandosów z kosmicznym łowcom do tej pory cieszy. W czerwcu minęło 36 lat od premiery tego obrazu!

Kto z czytelników Horrorowiska nie oglądał Predatora? Nie widzę. A jednak, kilka osób podnosi ręce. Proszę natychmiast do telewizorów (lub innych ekranów) i zapraszam do oglądania. Film Johna McTiernana (reżysera m.in. słynnych filmów: Szklana pułapka, Polowanie na Czerwony Październik, Bohater ostatniej akcji, Trzynasty wojownik) znajdziecie między innymi na platformie streamingowej Disney. 

Robocop. Kultowa opowieść SF sprzed lat

Robocopa (USA 1987) zawsze pamiętałem, jako bardzo dobry film SF. Widziałem go przed laty kilka razy, a od pewnego czasu chciałem obejrzeć jeszcze raz. Zobaczyłem Robocopa z 2014 i wreszcie nadszedł czas na Superglinę sprzed 36 lat!

Po tylu latach Robocop dalej robi duże wrażenie. Film Paula Verhoevena, jak na lata 80. był naprawdę znakomity. Historia policjanta (Peter Weller) z Detroit, który śmiertelnie ranny, zostaje przez korporację współpracującą z policją, ożywiony w maszynie, porusza do dzisiaj i każe sobie zadawać pytania, czy jest to moralne i etyczne.

Martwe Zło 2, czyli złą dłoń trzeba odciąć!

Martwe zło 2 to klasyka. Dla widza jednak nieobeznanego w temacie może być powodem szoku! Oglądałem ten film pierwszy raz od kilku lat i znowu mnie zadziwił! Odkrywam w nim coraz to nowe rzeczy.

Sam Raimi nakręcił ten film w 1987 roku. Ma on już, więc 21 lat. Nic, więc dziwnego, że efekty specjalne wydają się archaiczne. Ale musicie to zobaczyć sami.